Σκέψου πως σε έχουν πυροβολήσει σε μια ληστεία τράπεζας και έχεις μερικά λεπτά ζωής. Η΄πάσχεις από καρκίνο και πεθαίνεις από μέρα σε μέρα. ‘Η είσαι βέβαιος πως θα πεθάνεις γαλήνιος στα βαθιά σου γεράματα από φυσικά αίτια πλαισιωμένος από 14 εγγόνια και 5 παιδιά και νύφες και γαμπρούς ή στον ύπνο σου πλήρης ημερών. Και με ένα δόντι στο στόμα. Ωπ, είσαι όντως βέβαιος;
Ο χρόνος φίλε τρέχει
Θα στο πω με αριθμούς. Κάθε εβδομάδα που περνάει, και εσύ σβήνεις από το ημερολόγιο ώστε να έρθουν οι διακοπές, περιέχει 10,080 λεπτά. Βγάλε όσα χρειάζεσαι για να κοιμηθείς, για να φας, να κάνεις βαριεστημένες μετακινήσεις και να μιλήσεις σε διεκπεραιωτικά τηλέφωνήματα. Ασε, υπολογίζω ένα πρόχειρο μέσο όρο και στα βγάζω εγώ. Εχεις περίπου τα μισά λεπτά του συνόλου για να ζήσεις μια εβδομάδα.
Και τώρα υπολόγισε εσύ.
Πόσο χρόνο καταναλώνεις κάθε μέρα σε ανούσιες σχέσεις που δεν σου ‘’δίνουν’’ τίποτα για να πεις ξανά τα ίδια βαρετά πράγματα απλά και μόνο για να λες ότι έχεις μια σχέση ή φίλους; Τώρα κοίτα δίπλα σου ή σκέψου την κοπέλα σου ή το αγόρι σου ή την γυναίκα σου ή τον άντρα σου. Κοιταξέ καλά. Είναι ο άνθρωπος που θες να λες κάθε βράδυ καληνύχτα; Είσαι βέβαιος ότι είναι ο άνθρωπος που θες να σου κρατήσει το χέρι όταν είσαι σε βαθιά γεράματα με 14 εγγόνια και αφήνεις την τελευταία σου πνοή ή ο άνθρωπος που θα σε στηρίξει αν όντως πάθεις κάποιο κακό ή που θα στηρίξεις εσύ αν πάθει εκείνος κάποιο κακό; Ωπ, είσαι όντως βέβαιος;
Πόσες ώρες σου τρώει η δουλειά σου που δεν σου αρέσει αλλά είσαι ευχαριστημένος επειδή πληρώνεις το ενοικιο σου; Θα ήταν πιο ενδιαφέρον πάντως αν σκεφτούμε την ζωή κάτω από μια γέφυρα ή μέσα σε ένα χαρτόκουτο αρκεί να κάνεις μια δουλειά που σε κάνει χαρούμενο. Αλλιώς κάνε κάτι να φτιάξεις καλύτερη την δουλειά που ήδη έχεις.
Πόσες ώρες χάνεις μπροστά στην τηλεόραση χωρίς να σε νοιάζει τι βλέπεις;
Πόσες ώρες χάνεις με το να κάνεις αλεπάλληλα βαριεστημένα refresh στα σοσιαλ μιντια;
Και εσύ συνεχίζεις να αναπνέεις
Καταβάθος ξέρεις γιατί κάπου το διάβασες ή το σκέφτηκες εκείνη την μέρα που γέμισαν οι ειδήσεις από τον θάνατο του τάδε νέου ηθοποιού ή του φίλου ενός φίλου σου πως η ζωή είναι μικρή και όλα τελειώνουν ξαφνικά και όλα εδώ θα μείνουν και μετά ανοίγεις μια μπύρα και βλέπεις λίγο μπάλα γιατί έχεις και ξύπνημα το πρωί.
Βγάλε όσες φωτογραφίες θες και τράβα όσα βιντεο θες. Αυτά είναι υπέροχο υλικό για την εκδοχή του είσαι με τα 14 εγγόνια και 5 παιδιά και νύφες και γαμπρούς. Στην όποια άλλη περίπτωση αυτό που έχεις μόνο είναι όσα είδαν τα μάτια σου, άκουσαν τα αυτιά σου, κράτησες στην καρδιά σου.
Και πριν σκεφτείς άλλο ένα ‘’κλισε κείμενο’’ σκέψου πως δεν πρέπει να πας στο Θιβέτ, ούτε να τα παρατήσεις όλα τώρα για να πας τον γύρο του κόσμου. Αλλά που και που να εκτιμάς τις ανάσες σου και τα λεπτά που τρέχουν.
Και τώρα θα γίνω κλισέ έτσι για να μην σου χαλάσω χατήρι. Πήγαινε σε κανένα βουνό και δες την θέα. Πάρε παρέα και περπατήστε σε καμιά παραλία. Μίλα με τους ανθρώπους γύρω σου. Χόρεψε. Γέλα. Ταξίδεψε. Εκτίμησε όσα έχεις τώρα. Τίποτα άλλο δεν σε κάνει πιο ζωντανό γιατί αυτό είναι το ζητούμενο. Να αναπνέεις αλλά να είσαι ζωντανός. Και εσύ είσαι όντως βέβαιος ότι ζεις επειδή απλά αναπνέεις;
Ο μόνος λόγος που οι άνθρωποι φοβόμαστε να ζήσουμε είναι επειδή για να το κάνουμε θα πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσουμε ότι όλο αυτό είναι μια διαδικασία με τέλος. Και αυτό μας σοκάρει. Το μυστικό είναι να ζεις τις ανάσες σου.
Εσύ και εγώ μπορεί να νομίζουμε ότι θα είμαστε και αύριο εδώ και την άλλη Δευτέρα αλλά στην πραγματικότητα φίλε όσο τρέχει το ρολόι τόσο πάμε προς τον τερματισμό. Είναι το μόνο για το οποίο θα πρέπει να είσαι βέβαιος, μεταξύ μας.
Το μυστικό είναι να ζεις τις ανάσες σου. Όπως το καταλαβαίνει ο καθένας.