Όποιος ισχυριστεί ότι οι ανθρώπινες σχέσεις είναι σαν καλοκουρδισμένα ρολόγια, που λειτουργούν διαρκώς ομαλά και τίποτα ποτέ δεν διαταράσσεται, απλώς ψεύδεται, μην ακούς. Οι άνθρωποι έχουν τις καλές και τις κακές τους στιγμές, άλλοτε έχουν ενέργεια και όρεξη κι άλλοτε όχι. Κι αυτό είναι κάτι αυστηρά ατομικό. Οι ανθρώπινες ανάγκες δεν μπορούν να συντονίζονται απόλυτα, ούτε κι όταν πρόκειται για ένα ζευγάρι.

Το ίδιο ισχύει και για το σεξ. Όσο και να επιθυμούν οι δύο σύντροφοι ο ένας τον άλλον, αυτό δε μπορεί ποτέ να είναι ίδιο και για τους δύο. Καθένας έχει να αντιμετωπίσει τις δικές του προκλήσεις, τόσο σωματικά, όσο και ψυχολογικά, κάτι που, σε ορισμένες περιπτώσεις, δημιουργεί δυσκολίες στη σεξουαλική ζωή του ζευγαριού.

Αυτό μπορεί να δημιουργήσει συναισθηματική ένταση. Ωστόσο, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι οι διαφορές αυτές είναι φυσιολογικές και δεν καταδικάζουν μια σχέση. Σύμφωνα με μια μελέτη του 2015, που δημοσιεύθηκε στο Personality and Social Psychology Bulletin, η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων βιώνει αυτό το φαινόμενο.

Η σεξοθεραπεύτρια Kamil Lewis εξηγεί ότι η ασυμφωνία σεξουαλικής επιθυμίας εμφανίζεται όταν υπάρχει αναντιστοιχία στη συχνότητα ή το στυλ της σεξουαλικής εμπλοκής που επιθυμούν οι σύντροφοι και τονίζει ότι το κλειδί για την αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος δεν είναι μόνο η αύξηση της συχνότητας του σεξ, αλλά η προώθηση μιας βαθύτερης συναισθηματικής σύνδεσης μέσω διαφόρων, μη σεξουαλικών αλληλεπιδράσεων.

Φυσικά, κάθε σχέση είναι μοναδική, επομένως δεν υπάρχει μια «μαγική» συνταγή για όλες. Ωστόσο, η ανοιχτή επικοινωνία σχετικά με τις ανάγκες και τις επιθυμίες του κάθε συντρόφου είναι ζωτικής σημασίας. Αυτό σημαίνει ότι θα χρειαστεί να μπεις σε δύσκολες, αλλά ταυτόχρονα πολύ εποικοδομητικές συζητήσεις, απαραίτητες για τη διατήρηση μιας υγιούς σχέσης.

Πώς αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι αυτές τις δυσκολίες; Το Cosmopolitan συγκέντρωσε τις ιστορίες 10 ατόμων – Διάβασέ τις κι ίσως βρεις μερικές λύσεις που σου ταιριάζουν:

1. «Ως ετεροφυλόφιλος άνδρας, αντιμετωπίζω αρκετά συχνά προκλήσεις που σχετίζονται με την επιθυμία και την οικειότητα. Η δική μου προσέγγιση για την έναρξη του σεξ ήταν συχνά πιο άμεση – ζητώντας το κατευθείαν – ενώ η προσέγγιση της συντρόφου μου ήταν πιο διακριτική – υπονοώντας και κάνοντας υποδείξεις γύρω από την έναρξη. Διαπιστώσαμε ότι η συζήτηση των διαφορετικών τρόπων σκέψης μας ήταν ζωτικής σημασίας για τη γεφύρωση των διαφορετικών στυλ μας. Κάναμε συμβουλευτική για ζευγάρια, όπου μας πρότειναν να καθιερώσουμε έναν «διάλογο επιθυμίας» – μοιραστήκαμε σκέψεις και συναισθήματα σχετικά με την οικειότητα που βοήθησαν να γεφυρωθούν οι διαφορές μας και να εμβαθύνουμε τη σύνδεσή μας. Καθώς μαθαίναμε περισσότερα για τις επιθυμίες και τις ζώνες άνεσης ο ένας του άλλου, βρήκαμε έναν ρυθμό που λειτουργούσε για εμάς» – Lachlan, 28

2. «Επί του παρόντος, είμαι σε σχέση με έναν άνδρα και έχουμε συναντήσει διαφορές στις σεξουαλικές μας επιθυμίες και προτιμήσεις. Κάθε μέρα, φροντίζουμε να επιβεβαιώνουμε την αγάπη και την έλξη μας ο ένας για τον άλλον πέρα από τις σωματικές επιθυμίες – πρωινές αγκαλιές, κομπλιμέντα που δεν αφορούν στην εμφάνισή μας και λεκτική επιβεβαίωση ότι αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Αυτό ενισχύει τη συναισθηματική μας σύνδεση και διευκολύνει την αντιμετώπιση των διαφορών στις σωματικές επιθυμίες. Προγραμματίζουμε, επίσης, τακτικές ώρες για οικειότητα. Ξέρω ότι ακούγεται κάπως να έχουμε συγκεκριμένη ώρα για σεξ, δε σημαίνει όμως ότι καταλήγει απαραίτητα σε σεξ. Μπορεί να είναι απλώς αγκαλιές, βαθιές συζητήσεις ή απλά να περνάμε ποιοτικό χρόνο μαζί. Αυτό μας βοηθά να διατηρήσουμε έναν στενό δεσμό» – Raquel, 30

3. «Είμαι πολυγαμική και όλοι οι σύντροφοί μου επιθυμούν το σεξ πιο συχνά από εμένα. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν επίσης πιο kinky γούστα από εμένα. Είναι ένα από τα πράγματα που αγαπώ περισσότερο στην πολυγαμία – δεν χρειάστηκε ποτέ να νιώσω άσχημα που απέρριψα το σεξ ή ορισμένες σεξουαλικές πράξεις, επειδή ξέρω ότι μπορούν να το βιώσουν με κάποιο άλλο άτομο. Αυτό μου αφαιρεί την πίεση, γιατί, ακόμα κι αν οι σύντροφοί μου επιλέξουν να μην αναζητήσουν κάποιον άλλο σύντροφο, το γεγονός ότι έχουν την ελευθερία να το κάνουν παίρνει από πάνω μου το βάρος της ιδέας ότι τους κρατάω πίσω» – Ash, 26 ετών

4. «Ο σύντροφός μου και εγώ δεν ξεκινήσαμε τέλεια συγχρονισμένοι στο τοπίο της επιθυμίας, γεγονός που αρχικά οδήγησε σε παρεξηγήσεις και ανεκπλήρωτες προσδοκίες. Βάλαμε στόχο να χειριστούμε την κατάσταση με υπομονή και ενσυναίσθηση. Το πρώτο μας βήμα ήταν η δημιουργία ενός ασφαλούς χώρου για να επικοινωνούμε τις ανάγκες μας χωρίς κριτική – αυτό περιελάμβανε τακτικές συζητήσεις, όπου μπορούσαμε να εκφράζουμε ανοιχτά τα συναισθήματα και τις επιθυμίες μας. Το να προσπαθούμε να περιηγηθούμε ο ένας στις συναισθηματικές και σωματικές ανάγκες του άλλου ήταν αμήχανο στην αρχή, αλλά από τότε αυτό έχει γίνει ακρογωνιαίος λίθος της σχέσης μας. Εξερευνήσαμε δραστηριότητες για να ευθυγραμμίσουμε τη σύνδεσή μας, είτε πρόκειται για μια βραδιά ραντεβού, είτε για νέες, κοινές εμπειρίες, είτε απλά για να αφιερώσουμε χρόνο στο να κατανοήσουμε ο ένας τη γλώσσα αγάπης του άλλου. Το μεγαλύτερο συμπέρασμα ήταν ότι η επικοινωνία, η ειλικρίνεια και η προθυμία προσαρμογής είναι ζωτικής σημασίας για να περιηγηθούμε μαζί στην ασυμφωνία των επιθυμιών». – Jessica, 32 ετών

5. «Η κατανόηση των διαφορετικών επιθυμιών μας ήταν μια καμπύλη εκμάθησης, αλλά θεωρήσαμε καλύτερο να προσπαθήσουμε να μάθουμε τι σημαίνει το σεξ για εμάς και γιατί το θέλουμε. Για παράδειγμα, θέλω η κοπέλα μου να κάνει πιο συχνά την αρχή, ώστε να μπορώ να είμαι σίγουρη ότι με ελκύει σεξουαλικά. Όταν αυτό δε γίνεται, μπορεί να πληγώσει τον εγωισμό μου και να με κάνει να αισθάνομαι μη ελκυστική. Μετά από επικοινωνία με τη σύντροφό μου σχετικά με αυτά τα συναισθήματα, ξέρει τώρα ότι αν πάρω την πρωτοβουλία και δεν θέλει να κάνουμε σεξ, πρέπει να μου πει ότι με επιθυμεί και ανυπομονεί να κάνουμε σεξ σύντομα. Όταν επιθυμεί ξανά το σεξ, θα πρέπει να το δείξει, ώστε να μπορώ να είμαι σίγουρη ότι εξακολουθεί να ενδιαφέρεται για μένα. Ήταν δύσκολο κατά καιρούς, αλλά έχουμε ωριμάσει και οι δύο και νιώθουμε πλέον περισσότερη συμπόνια και κατανόηση». – Grace, 28 ετών

6. «Η θεμελιώδης στρατηγική που έχει λειτουργήσει για εμάς είναι να προγραμματίζουμε τακτικές ώρες για να συζητάμε τις ανάγκες, τις επιθυμίες και τις ανησυχίες μας. Αυτό δημιουργεί έναν ασφαλή χώρο για ανοιχτή επικοινωνία και μας επιτρέπει να εκφραζόμαστε χωρίς να φοβόμαστε ότι θα παρεξηγηθούμε ή θα κριθούμε. Θεωρήσαμε ότι είναι απαραίτητο να αγκαλιάσουμε την ευελιξία και την κατανόηση, καθώς η επιθυμία μπορεί να αυξομειώνεται για πολλούς λόγους – άγχος, υγεία, εργασιακές πιέσεις και άλλα. Η ενσυναίσθηση της κατάστασης του άλλου και η προσαρμογή σε αυτές τις αλλαγές ήταν ζωτικής σημασίας. Πειραματιζόμαστε, επίσης, με διαφορετικούς τρόπους για να συνδεθούμε ρομαντικά και σεξουαλικά, διατηρώντας τη σχέση μας δυναμική και προσαρμόζοντας την στις εξελισσόμενες ανάγκες μας». – Kayden, 28

7. «Η σύζυγός μου και εγώ είχαμε και οι δύο πολύ υψηλό επίπεδο επιθυμίας όταν αρχίσαμε να βγαίνουμε, οπότε κάναμε σεξ συχνά, κάτι που δεν είναι καθόλου βιώσιμο. Μόλις οι επιθυμίες μας μετατοπίστηκαν, φροντίσαμε να κρατάμε τις γραμμές επικοινωνίας ανοιχτές ανά πάσα στιγμή. Ξέρω ότι ήταν ένας αγώνας για τη σύζυγό μου όταν δεν ενδιαφερόμουν για σεξ, επειδή λαχταρούσε να αισθάνεται επιθυμητή κι εγώ απλά δεν ήμουν σε αυτό το στάδιο. Μιλήσαμε για άλλους τρόπους με τους οποίους ένιωθε επιθυμητή από εμένα, όπως μέσω των αγγιγμάτων και της ενεργού παρουσίας μου. Κάθε μέρα, αφιερώνουμε τουλάχιστον μερικά λεπτά, όπου αφήνουμε κάτω τα τηλέφωνά μας και απλά αγκαλιαζόμαστε. Μερικές φορές, αυτό οδηγεί σε περισσότερα, αλλά συχνά όχι. Δεν έχει πραγματικά σημασία, επειδή και οι δύο ικανοποιούμε τις ανάγκες μας». – Jess, 43 ετών

8. «Οι περισσότεροι άνθρωποι με τους οποίους έχω κάνει μακροχρόνιες σχέσεις είχαν πολύ χαμηλότερη λίμπιντο από τη δική μου, η οποία είναι μάλλον υψηλότερη από του μέσου ανθρώπου. Η μη μονογαμία με βοηθάει να ικανοποιώ τις δικές μου σεξουαλικές ανάγκες, χωρίς να τις μετατρέπω σε πρόβλημα μιας μονογαμικής σχέσης. Από τότε που είμαι μη μονογαμική, ποτέ δεν έχω βρει τον εαυτό μου να δυσανασχετεί που δεν κάνω σεξ με κάποιον, αρκεί να δέχεται ότι είναι μια ανάγκη που μπορώ και θα ικανοποιήσω αλλού». –J, 25

9. «Στην αρχή της σχέσης μας, το σεξ ήταν συχνό και εύκολο. Όταν αποκτήσαμε παιδιά, όλα άλλαξαν δραματικά. Το σεξ έγινε σπάνιο, η γυναίκα μου ένιωθε πολύ λιγότερη ευχαρίστηση κι εγώ έγινα ανασφαλής με την εμφάνισή μου. Για πρώτη φορά, ένιωσα ότι ήμουν κακός στο σεξ. Όταν το συζητούσαμε, ένιωθα μεγάλη πίεση και οδηγούμασταν σε καβγάδες. Χάρη στη βοήθεια των θεραπευτών, αλλάξαμε τη νοοτροπία μας, μετατοπίζοντας την ιδέα της οικειότητας ως ενός διακόπτη on-off σε ένα ολόκληρο φάσμα δυνατοτήτων, που μας επιτρέπει να ασχοληθούμε ο ένας με τον άλλον. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τη σωματική τρυφερότητα με τρόπους διαφορετικούς από το σεξ. Έπρεπε, επίσης, να φύγουμε από την ιδέα ότι μοναδικός μας στόχος στο σεξ είναι η επίτευξη οργασμού και να δούμε αυτή την πράξη οικειότητας ως μια ευκαιρία να συνδεθούμε αισθησιακά και σωματικά. Αυτό αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της διαδικασίας ανάπτυξης και εκμάθησης του τι θέλουμε και οι δύο». – Aaron*, 37 ετών

10. «Το αγόρι μου και εγώ αρχίσαμε να κάνουμε σεξουαλικά check-ins, σε μια προσπάθεια να επιλύσουμε την ένταση που προκαλούσαν οι διαφορετικές σεξουαλικές επιθυμίες. Σε αυτά, αρχίσαμε να μιλάμε για τις επιθυμίες μας και ανακαλύψαμε ότι μας ενδιαφέρει το kink. Αρχίσαμε να δοκιμάζουμε διάφορες δραστηριότητες κι αυτό έκανε τη σεξουαλική μας ζωή μεθυστική. Το kink μπορεί να γίνει πολύ σεξουαλικό, ταυτόχρονα όμως μπορεί να μην είναι και καθόλου. Μπορεί, επίσης, να χρησιμοποιηθεί ως μια μορφή σύνδεσης. Δέναμε ο ένας τον άλλον ενώ βλέπαμε τηλεόραση -χωρίς προσδοκίες για οτιδήποτε- και, μερικές φορές, το ένα πράγμα οδηγούσε στο άλλο και κάναμε σεξ. Ήταν τόσο εύκολο και διασκεδαστικό και έβγαλε τόση πίεση από τη σχέση μας». – Lilly*, 25