Ο Σωτήρης Ρίγκας, είναι ο ιδιοκτήτης του θερινού κινηματογράφου “Παναθήναια” ο οποίος βρίσκεται στην οδό Μαυρομιχάλη 165 στη Νεάπολη Εξαρχείων. Ο ίδιος είναι Εξαρχειώτης και ανέλαβε την συγκεκριμένη οικογενειακή επιχείρηση το 1998. Αυτό που δεν ξέραμε είναι ότι από τότε κιόλας, δηλαδή εδώ και 23 χρόνια, μπορούσε κάποιος εφόσον το επιθυμούσε να παρακολουθήσει την ταινία μαζί με το σκύλο του και μάλιστα ουδέποτε είχε προκύψει κάποιο πρόβλημα από αυτό.

Ακόμα και τις μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού φορές που ένα σκυλάκι ήταν κάπως ανήσυχο, ο ιδιοκτήτης του το πήρε και αποχώρησαν από το χώρου του κινηματογράφου ώστε ούτε αυτό να στρεσάρεται, ούτε τους υπόλοιπους να ενοχλεί. Έτσι λοιπόν, αν θέλεις να παρακολουθήσεις κάποιο έργο μαζί με το κατοικίδιό σου, τώρα ξέρεις πως μπορείς.

Τι συμβαίνει όμως κατά τους χειμερινούς μήνες που ο κινηματογράφος δεν λειτουργεί καθώς είναι ανοιχτός;

Ο Σωτήρης Ρίγκας έχει μετατρέψει το χώρο σε ένα καταφύγιο για τα αδέσποτα ζώα και μέχρι σήμερα, έχει βοηθήσει 35 κουτάβια να βρουν οικογένεια. Αν λοιπόν στα προσεχή σχέδιά σου είναι να υιοθετήσεις ένα αδέσποτο με όλες τις σχετικές διαδικασίες μπορείς από το Σεπτέμβριο που θα σταματήσει τη λειτουργία του το θερινό σινεμά, όποια ώρα θέλεις να περάσεις απ’ έξω και να δεις τα κουταβάκια που φιλοξενούνται εκεί: Aυτό που θα σου κάνει το κλικ μπορεί να γίνει το επόμενο pet σου. Για τις σημαντικές υπόλοιπες λεπτομέρειες θα συνεννοηθείς με τον Σωτήρη.

Πως ξεκίνησαν όμως όλα;

“Πέρυσι το Μάρτιο, πριν ξεκινήσει το πρώτο lockdown, είχα δει μια ανάρτηση στην οποία δέκα κουταβάκια είχαν βρεθεί σε ένα βουνό της Χαλκίδας και μια κοπέλα ξεκινούσε από την Αθήνα 2-3 φορές την εβδομάδα και πήγαινε και τα τάιζε. Ζητούσε λοιπόν βοήθεια, φιλοξενία κλπ. Είδα την ανάρτηση, της έστειλα μήνυμα και της είπα ότι είμαι διατεθειμένος να προσφέρω το χώρο του κινηματογράφου που είναι ούτως ή άλλως κλειστός το χειμώνα για να φιλοξενηθούν τα κουταβάκια μέχρι να βρουν σπίτι. Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα.” μας εξήγησε ο Σωτήρης Ρίγκας.

Το καλοκαίρι ο κινηματογράφος δε μπορεί λόγω της λειτουργίας του να φιλοξενήσει αδέσποτα όμως πλέον ήδη έχει γίνει καταφύγιο αδέσποτων επί δύο συνεχείς χειμώνες και σκοπεύει να συνεχίσει με το που κλείσει στα τέλη της σεζόν. Η γειτονιά είναι πολύ υποστηρικτική, ο Σωτήρης Ρίγκας έχει βρει συμμάχους και βοήθεια, ενώ και ο ίδιος επισκέπτεται το χώρο τουλάχιστον δυο φορές την ημέρα για να επιβλέψει τα κουτάβια, να τα καθαρίσει και να τα ταΐσει. Μέσα από όλη αυτή την δράση έχουν δοθεί ήδη 35 σκυλάκια για υιοθεσία και συνεχίζουν ακάθεκτοι, παρόλο το ότι στην αρχή η κοινή λογική έλεγε πως “αυτά είναι αχαρτογράφητα νερά μην το επιχειρήσεις κάτι μπορεί να πάει στραβά και να μην ξέρεις μετά τι να κάνεις”.

Ο καταπληκτικός αυτός φιλόζωος Εξαρχειώτης περνάει το δικό του μήνυμα λέγοντας “Είναι δύσκολο μεν να αναλάβεις την φροντίδα και την εύρεση οικογένειας σε αδέσποτα ζώα αλλά όχι ακατόρθωτο. Δεν πρέπει να μας αποτρέπει το γεγονός ότι φαίνεται βουνό γιατί δεν είναι. Αν όλοι μας σκέπτονταν μόνο τις δυσκολίες, τότε θα είχαν πεθάνει χιλιάδες ζώα αντί να σωθούν. Εγώ φέτος με τα χιόνια είχα τέσσερα κουτάβια στο σινεμά. Μέσα σε ένα βράδυ βρήκα σπίτι και για τα τέσσερα. Έχω σοβαρό και υπεύθυνο κόσμο που με στηρίζει και αυτό με κάνει πιο δυνατό. Γενικά αντιμετωπίζω πολύ υπεύθυνα αυτό που κάνω. Είμαι πολύ τυχερός που με στηρίζει τόσος κόσμος.”

Για όσους σχολιάζουν κάτω από αναρτήσεις σχετικά με υιοθεσίες αδέσποτων και δεν επεμβαίνουν:

“Kάποιος κάνει μια ανάρτηση και γνωστοποιεί ένα γεγονός για ένα αδέσποτο ζώο που χρειάζεται βοήθεια. Εσύ λοιπόν γιατί πας από κάτω και γράφεις ‘γιατί δεν κάνετε τίποτα’ και δεν πας να κάνεις ο ίδιος; Υπάρχει η τάση να αναρωτιόμαστε γιατί κάποιος δεν κάνει κάτι, αλλά εμείς οι ίδιοι να μην κάνουμε τίποτα.”

Τι θα ήθελε να θυμάται ο κόσμος από αυτή την δράση;

“Από όλο αυτό που κάνω θέλω να γίνουν γνωστά δυο πράγματα: Yπάρχει μια καχυποψία σχετικά με το χώρο μου επειδή δρω άμεσα. Σαφώς και πλέον είμαι σε θέση να δράσω άμεσα λόγω των διασυνδέσεων που έχω αποκτήσει ακριβώς μέσα από αυτό που κάνω. Είμαι διατεθειμένος να απαντήσω σε όλες τις ερωτήσεις, να έρθουν να δουν το χώρο φιλοξενίας, να λύσω κάθε απορία, αρκεί να σωθούν τα ζώα. Ας μην αφήνουμε τις αβάσιμες υποψίες μας να δράσουν εις βάρος των αδέσποτων. Αν λοιπόν όλο αυτό που κάνω γίνει γνωστό, τότε ίσως λυθεί αυτό το πρόβλημα λυθεί. To δεύτερο που θα ήθελα να γνωστοποιήσω είναι ότι όταν έστειλα μήνυμα σε διασήμους που ασχολούνται με αδέσποτα για να κοινοποιήσουν υποθέσεις υιοθεσίας, μόνο και μόνο για να βρεθεί ακόμα πιο γρήγορα σπίτι για τα σκυλάκια, δεν μου απάντησε κανείς, παρόλο που δεν ζητούσα τίποτα περισσότερο από ένα απλό share για το καλό των ζώων και τίποτα παραπάνω.”