(και μόνο που το διαβάζω απορώ με τον εαυτό μου)

Τα πώς και τα γιατί

Όλα ξεκίνησαν την Καθαρά Δευτέρα μετά από ένα τετραήμερο ανηλεούς gin-οποσίας και δουλειάς ως dj στην Πάτρα. Εκείνο το μεσημέρι –προς απόγευμα- σιχαινόμουν τα πάντα γύρω μου και κυρίως εμένα τον ίδιο. Και μου φάνηκε καλή ιδέα να ξεκινήσω γυμναστική. Καλοκαίρι έρχεται, πολλαπλά τα οφέλη, σκέφτηκα. Κι από την επομένη κιόλας, πάω στο πλησιέστερο στο σπίτι μου γυμναστήριο και προπληρώνω τρεις μήνες.

Η καθημερινότητα ενός αδαούς

Παρόλο που στην εφηβεία μου αθλούμουν συστηματικά κι εξακολουθώ να είμαι μέσα στον αθλητισμό, η διαδικασία της μοναχικής γυμναστικής δεν μου άρεσε ποτέ. Τις πρώτες μέρες κι ενώ πήγα με αρκετή όρεξη, έβλεπα ανθρώπους να κοπανιούνται στα όργανα, σηκώνοντας ομολογουμένως αρκετά κιλά και ξεφυσώντας αρειμανίως κοιτώντας ταυτόχρονα τις φάτσες τους στους καθρέφτες. Κοιτούσα τους άλλους και κοιτούσα κι εμένα στον καθρέφτη αδυνατώντας να σηκώσω τους 6κιλους αλτήρες που «έλα μωρέ αυτοί είναι για παιδάκια».

Η φυλή του γυμναστηρίου

Πέρασε λίγος καιρός κι ενώ είχα αρχίσει αισθητά να βελτιώνω τις αποδόσεις μου, αδυνατούσα να πιάσω μια κουβέντα της προκοπής πέρα από τα βασικά «γεια σου αλάνι μου» με κανέναν. Άλλοι κοιτούσαν και θαύμαζαν τα είδωλά τους στους καθρέφτες, άλλοι στα διαλείμματα των σετ τους κοιτούσαν κάποιον γυναικείο κώλο που ατυχώς περνούσε από δίπλα μη παραλείποντας τις συνοδευτικές καφρίλες κι άλλοι αγκομαχούσαν στον αδιάλειπτο αγώνα κατά του λίπους. Άσε που τώρα που καλοκαίριασε πια, οι σωματικές αντιδράσεις δίνουν κυριολεκτικά άλλο άρωμα στην  καθημερινή γυμναστική.

Κατάλαβα

Σε λίγες μέρες τελειώνει η τρίμηνη συνδρομή μου. Η αλήθεια είναι ότι βελτίωσα αρκετά την εικόνα του σώματός μου και γέμισα την πιεσμένη καθημερινότητά μου με ένα δίωρο αφιερωμένο μόνο σε εμένα. Όμως και παρά το γεγονός ότι στο παρελθόν έχω ασχοληθεί και με πιο βαρετά κι ανούσια πράγματα, η εμπειρία του γυμναστηρίου μου έδειξε ότι καλύτερα στα αυγά μου κι ήσυχος.

Εξάλλου η μπάκα είναι σέξυ.