Όπως το all time classic blue jean που όλες έχουμε στη ντουλάπα μας, έτσι και το κόκκινο κραγιόν αποτελεί μια ”αιώνια” τάση που συνεχίζει ακάθεκτη την πορεία της στο χρόνο. Το κόκκινο κραγιόν αποτελεί σύμβολο κομψότητας και θηλυκότητας και είναι το απαραίτητο αξεσουάρ που θα φτάσει τη γυναικεία αυτοπεποίθηση στα ύψη.
”Το κόκκινο κραγιόν είναι που δίνει αυτοπεποίθηση στη γυναίκα που το φοράει ή αυτή που το φοράει είναι μια γυναίκα με αυτοπεποίθηση;”
Η ”χρυσή” του πορεία
Η χρήση του πρώτου τύπου κραγιόν τοποθετείται στους αρχαίους χρόνους. Πριν από περίπου 5000 χρόνια οι Σουμέριοι ήταν αυτοί που ανακάλυψαν και φόρεσαν για πρώτη φορά το κραγιόν. Αρχικά συνήθιζαν να θρυμματίζουν ημιπολύτιμους λίθους με χρώμα, συνήθως κόκκινο, και να βάφουν ολόκληρο το πρόσωπό τους, ενώ στην πορεία αρκέστηκαν στην περιοχή των χειλιών. Πολύ αργότερα, ένας αισθητικός από την Ανδαλουσία εφηύρε ένα στερεό κραγιόν, το οποίο τοποθέτησε σε ένα καλούπι από αρωματισμένα φυτά με σκοπό να του δώσει ένα καθορισμένο σχήμα.
Το πρώτο κραγιόν με έντονο χρώμα φορέθηκε από τις πλούσιες κυρίες της Αγγλίας κατά τον 16ο αιώνα. Ανάμεσα στους πρώτους οπαδούς του κόκκινου χρώματος στα χείλη υπήρξε η Βασίλισσα Ελισάβετ Α΄. Το κόκκινο κραγιόν σε συνδυασμό με την ολόλευκη επιδερμίδα της έγινε το trend της εποχής. Η σύσταση του κραγιόν ήταν ένα μείγμα από κερί μέλισσας και διάφορες φυτικές ουσίες, οι οποίες έδιναν την κόκκινη απόχρωση. Το κραγιόν αλλά και γενικότερα το μακιγιάζ εκείνη την περίοδο χρησιμοποιούνταν μόνο από τις κυρίες της υψηλής κοινωνίας της Αγγλίας αλλά και από γυναίκες και άντρες ηθοποιούς τα πλαίσια παραστάσεων. Το 1770 μάλιστα, το Κοινοβούλιο πρότεινε μια βρετανική νομοθεσία που προέβλεπε την ακύρωση ενός γάμου, εάν η νύφη χρησιμοποιούσε καλλυντικά πριν από την ημέρα του γάμου της.
Κατά τον 19ο αιώνα, η επιδεικτική χρήση καλλυντικών δεν ήταν αποδεκτή από τις κυρίες της καλής κοινωνίας. Αντίθετα, η χρήση έντονου μακιγιάζ και ιδιαίτερα του κόκκινου κραγιόν συνδέθηκε με ορισμένες περιθωριοποιημένες ομάδες, όπως ηθοποιούς και πόρνες. Γύρω στα τέλη του ίδιου αιώνα, μια γαλλική εταιρία καλλυντικών, η Guerlain, παρασκεύασε το πρώτο εμπορεύσιμο κραγιόν, το οποίο αποτελούνταν από ένα μείγμα από καστορέλαιο, κερί μέλισσας και ζωικό λίπος. Το 1915, ο Murice Levy, κατασκεύασε στην Αμερική την πρώτη μεταλλική θήκη κραγιόν, ενώ το 1923 η πρώτη περιστρεφόμενη θήκη κατοχυρώθηκε στον James Bruce Mason Jr.
Κατά τη διάρκεια του 19ου και 20ου αιώνα η πιο διαδεδομένη απόχρωση κραγιόν θα γίνει το σκούρο κόκκινο. Το κραγιόν φορέθηκε σε αυστηρές, κοφτερές γραμμές γύρω από τα χείλη σχηματίζοντας άλλοτε το ”Ερωτικό Τόξο” της Clara Bow, τα ”σαρκώδη χείλη” της Theda Bara και άλλοτε το ”Bee Sting” εμπνευσμένο από την Mae Murray.
Οι Flappers και οι Suffragettes, δύο νέες γενιές γυναικών, επέλεξαν το κόκκινο κραγιόν ως σύμβολο της ανεξαρτησίας τους. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, η εταιρία Elizabeth Arden, ξεκίνησε την εισαγωγή διαφορετικών αποχρώσεων κραγιόν και ενέπνευσε και άλλες εταιρίες να κάνουν το ίδιο. Η κόκκινη απόχρωση όμως κυριάρχησε πάλι και γι΄ αυτό θεωρήθηκε από τις έφηβες της εποχής ως το σύμβολο της γυναικείας φύσης και σεξουαλικότητας. Για τους πιο παλιούς αποτελούσε μια πράξη εξέγερσης. Στα τέλη αυτής αλλά και κατά τις αρχές της επόμενης δεκαετίας, πολλά εφηβικά περιοδικά διέδιδαν ότι οι άντρες προτιμούν περισσότερο το φυσικό λουκ στις γυναίκες, παρά το έντονο μακιγιάζ. Οι επιπτώσεις των άρθρων αυτών είχαν ως αποτέλεσμα να επικρατήσει η άποψη ότι τα κορίτσια που επέλεγαν το κόκκινο κραγιόν επεδίωκαν να προκαλούν και χαρακτηρίζονταν από χαμηλό ήθος. Έτσι, προκειμένου να τις κατονομάσουν, οι νεαρές γυναίκες της εποχής μείωσαν τη χρήση καλλυντικών. Εκείνες που επανέφεραν την τάση του κόκκινου κραγιόν στη μόδα στη δεκαετία του 1950, ήταν οι διάσημες ηθοποιοί Elizabeth Taylor και Marilyn Monroe, ιδιαίτερα η δεύτερη, σε συνδυασμό με το κόκκινο κραγιόν της, αποτέλεσε το σήμα κατατεθέν της δεκαετίας. Την ίδια περίοδο, η φαρμακοποιός Hazel Bishop, δημιούργησε ένα κραγιόν μακράς διάρκειας χωρίς να μουτζουρώνει. Η πρωτότυπη εφεύρεσή της κέρδισε έδαφος στην αγορά πολύ γρήγορα. Γύρω στο 1960 με 1970, άρχισαν να γίνονται μόδα και άλλες αποχρώσεις κραγιόν, όπως το λευκό, το μπεζ, το μαύρο και το μωβ.
Το 1980 το τολμηρό κόκκινο κάνει και πάλι την εμφάνισή του. Η εταιρία καλλυντικών MAC θα εισάγει μια νέα σειρά κραγιόν και το fashion icon της εποχής που δεν είναι άλλη από τη Madonna, για χάρη της οποίας δημιουργήθηκε η απόχρωση ”Red Russian”, θα το επιλέξει καθ΄ όλη τη διάρκεια της περιοδείας του ”Like a Virgin”. Το 1990 η κόκκινη απόχρωση στα χείλη επιλέγεται κυρίως από τα supermodels της εποχής, ενώ τα χρώματα που επικρατούν είναι το δαμασκηνί και το καφέ. Στις μέρες μας, διάσημες όπως η Lady Gaga, η Miley Cyrus και η Taylor Swift δηλώνουν θερμοί υποστηρικτές του κόκκινου κραγιόν θεωρώντας το ως μια διαχρονική και ασφαλή επιλογή για τις εμφανίσεις τους.
Σύμφωνα με τη θεωρία του Freud για τα κραγιόν, αναφέρει πως εκτός από τον τρόπο που ντύνονται οι γυναίκες, το σχήμα του κραγιόν τους μπορεί να δώσει πολλές πληροφορίες για την ιδιοσυγκρασία του. Τα κατηγοριοποίησε σε ”Hard-edged”, το κραγιόν δηλαδή με γωνιακό σχήμα, το οποίο συμβολίζει την τελειομανή γυναίκα, το ”Flatty” (ίσιο) κραγιόν που υποδηλώνει μια γυναίκα που διακρίνεται από λογική και πρακτικότητα, και τέλος το ”Bullet”. Στην περίπτωση αυτή, κάνουμε λόγο για μια στιλάτη και δυναμική γυναίκα.
Ρίξε μια ματιά στο κραγιόν σου. Εσύ σε ποια κατηγορία ανήκεις;
