Κατά τη διάρκεια ζωής των σκύλων, υπάρχει μια περίοδος στην οποία η συμπεριφορά τους αρχίζει να παρουσιάζει ανυπακοή και τα ίδια γίνονται ατίθασα. Οι κηδεμόνες σκύλων ξέρουν πολύ καλά αυτήν την περίοδο, η οποία ξεκινάει συνήθως γύρω στους 6 μήνες και διαρκεί έως τους 12 με 14 μήνες της ζωής του σκύλου.
Μέχρι στιγμής πολλά sites έχουν δημιουργήσει περιεχόμενο με το οποίο μας συμβουλεύουν για το πώς να διαχειριστούμε τέτοιες καταστάσεις, δεν είχε γίνει όμως εως τώρα κάποια επιστημονική έρευνα.
Η νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Biology Letters, επιβεβαιώνει μια θεωρία που εδώ και καιρό είχαν αναπτύξει πολλοί κηδεμόνες και εκπαιδευτές ότι οι σκύλοι διανύουν μια περίοδο μειωμένης υπακοής προς τους κηδεμόνες τους κατά την εφηβεία.
Τόσο οι σκύλοι, όσο και ο άνθρωπος, όπως άλλωστε σχεδόν όλα τα θηλαστικά, κατά τη διάρκεια της ζωής τους, περνούν μια περίοδο αλλαγών, η οποία ονομάζεται εφηβεία. Η εφηβεία είναι η περίοδος όπου το παιδί για παράδειγμα εξελίσσεται σε ενήλικα. Η διαδικασία αυτή πέρα από τον τομέα την αναπαραγωγικής εξέλιξής, διαμορφώνει και κατά πολύ την συμπεριφορά. Στα ζώα η διαδικασία αυτή ωριμάζει αρχικά τις αναπαραγωγικές τους ιδιότητες και αρκετά αργότερα, έρχεται και η ωρίμανση της συμπεριφοράς τους.
Κατά την εφηβική περίοδο τμήματα του νεανικού εγκεφάλου αναδιαμορφώνονται σε έναν εγκέφαλο ενήλικα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η αναδιαμόρφωση των νευρικών κυκλωμάτων καθοδηγείται από δραματικές ορμονικές αλλαγές και επηρεάζει άμεσα τη συμπεριφορά. Μεταβολές συμπεριφοράς που παρατηρούνται στους έφηβους ανθρώπους περιλαμβάνουν μειωμένη ικανότητα ελέγχου παρορμήσεων, συναισθημάτων και αυξημένη ευερεθιστότητα.
Έρευνες που έχουν γίνει αναφορικά με την εφηβεία, μας δείχνουν πως είναι μια χρονική περίοδος κατά την οποία υπάρχουν έντονες συγκρούσεις και αποτελεί μια ευάλωτη περίοδο για την σχέση γονιού- εφήβου.
Με παρόμοιο τρόπο εμφανίζεται και η σχέση κηδεμόνα-σκύλου, κατά την εφηβική περίοδο του κατοικίδιου, βασιζόμενη σε πολλούς κοινούς μηχανισμούς συμπεριφοράς και ορμονική σύνδεσης, αν και η εφηβική ηλικία των σκύλων, είναι μια περίοδος για την οποία οι ειδικοί δεν έχουν συλλέξει ακόμη αρκετά στοιχεία, τα μέχρι τώρα τεκμήρια, μας επιτρέπουν να παρατηρούμαι αρκετά κοινά στις δυο αυτές σχέσεις, μιας και με βάση αυτά που γνωρίζουμε για τη νευρολογική ανάπτυξη στα θηλαστικά και τον τρόπο με τον οποίο η εφηβεία σε ανθρώπους επηρεάζει τη σχέση γονέα-παιδιού μπορούμε να υποθέσουμε πως η εφηβεία των σκύλων μπορεί να είναι μια ευάλωτη στιγμή για την σχέση του με τον κηδεμόνα του, εξαιτίας της επιθυμίας τους να αναζητήσουν και να αναπαραχθούν με άλλους σκύλους.
Μια ομάδα ερευνητών παρακολούθησε τις σχέσεις ανθρώπων με τους σκύλους τους κατά το πρώτο έτος της ζωής τους (συνολικά 285) και με την βοήθεια ερωτηματολογίων, συγκέντρωσε μερικές απαντήσεις. Με βάση αυτά μπορούμε να παρατηρήσουμε αρκετές ομοιότητες με τους έφηβους ανθρώπους.
Αρχικά, οι σκύλοι παρουσιάζουν αυξημένη συμπεριφορά σύγκρουσης, που χαρακτηρίζεται από μείωση της υπακοής, κατά την εφηβεία (σε ηλικία περίπου οκτώ μηνών). Είναι σημαντικό ότι αυτή η μειωμένη υπακοή παρατηρείται μόνο στο πώς συμπεριφέρεται ο σκύλος προς τον κηδεμόνα του, μιας και οι περισσότεροι σκύλοι συμπεριφέροντα αρκετά καλά προς τους ξένους. Παρατηρήθηκε ακόμη πως οι σκύλοι που είχαν σχέσεις ανασφάλειας, δεν μπορούσαν να μείνουν μόνα ή ήταν αρκετά προσκολλημένα στο αφεντικό τους, εμφάνισαν μεγαλύτερα δείγματα ανυπακοής, κάτι που συχνά συναντάμε και στις ανθρώπινες σχέσεις.
Όπως οι άνθρωποι έτσι και οι σκύλοι φαίνεται πως εμφανίζουν ατίθασο χαρακτήρα και ασταθείς συμπεριφορά, σε μια περίοδο της ζωής τους. Αυτή η περίοδος, η εφηβεία όπως την αποκαλούμε είναι μια κατάσταση αρκετά στρεσογόνα και για τον κηδεμόνα, είναι σημαντικό όμως να γνωρίζουμε πως είναι μια βραχυπρόθεσμη κατάσταση η οποία θα παρέλθει.
Είναι επίσης εξαιρετικά σημαντικό οι κηδεμόνες να μην τιμωρούν τους σκύλους τους για ανυπακοή ή να αρχίσουν να απομακρύνονται και να αποδεσμεύονται από αυτά, καθώς αυτό είναι πιθανό να επιδεινώσει μακροπρόθεσμα την προβληματική συμπεριφορά, όπως συμβαίνει και στους ανθρώπους.