Ήμουν σίγουρη ότι είχα ακούσει την φράση “Αν δεν έχεις να πεις κάτι καλό για κάποιον, καλύτερα να μην πεις τίποτα” από τον πατέρα μου που έλεγε τέτοιες σοφές ατάκες, μέχρι που έκανα μια αναζήτηση στο διαδίκτυο και ανακάλυψα ότι αυτό το είχα πρωτακούσει στην παιδική ταινία της Disney, Bambi το ελαφάκι. Προφανώς και διδασκόμεθα τέτοιες συμβουλές από νεαρές ηλικίες μπας και μεγαλώσουμε και γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, αλλά δυστυχώς κανείς δεν μεγαλώνει σε παραμύθι. 

Γενικά η λέξη κουτσομπολιό, δεν μπορεί να κατηγοριοποιηθεί σε κάτι καλό ή κακό γιατί πολύ “μπακαλίστικα” σημαίνει διάδοση νέων ή χαρακτηρισμό συμπεριφορών τρίτων. Το κάνουμε όλοι ανεξαιρέτως και όσοι δεν το παραδέχονται λένε ψέματα. «Είναι το εθνικό μας σπορ» όπως είχε πει και ο Σάκης Μπουλάς. Ταυτόχρονα είναι ανεξήγητο το πώς το ρήμα για κάποιο λόγο είναι χαριτωμένο όταν σε προσκαλούν να συμμετέχεις και εσύ αλλά το επίθετο (η κουτσομπόλα) δεν θεωρείται καλός άνθρωπος. Στις καλές ή στις κακές προθέσεις βέβαια παίζονται όλα.

Πού το κάνουμε; Παντού. Από τις τουαλέτες στο σχολείο στα “κρυφά “, στις ανοιχτές κερκίδες των γηπέδων. Από την ασφάλεια πίσω από την οθόνη μας στο chat, στο κουζινάκι της εταιρίας που εργαζόμαστε. Από την συζήτηση που θα ξεκινήσουμε με τους γονείς μας και τα αδέρφια μας εν οίκω κάποιο βράδυ μετά τα νέα των 8, στις πειραχτικές προτάσεις που θα κάνουμε προς τιμήν των νεόνυμφων μετά την τελετή του γάμου.

Ποιους κουτσομπολεύουμε; Τους πάντες και τα πάντα. Αυτούς που ζηλεύουμε, αυτούς που δεν χωνεύουμε, αυτούς που αγαπάμε, αυτούς που θαυμάζουμε. Αυτά που δεν καταφέραμε να κάνουμε, αυτά που φοβόμαστε να κυνηγήσουμε , αυτά που μας κάνουν να αμφιβάλλουμε για τον εαυτό μας, αυτά που μας απασχολούν τα βράδια που δεν μπορούμε να κοιμηθούμε.

Γιατί κουτσομπολεύουμε;

• Λόγω βαρεμάρας, καταφεύγουμε να σχολιάζουμε εμφανίσεις και συμπεριφορές του κόσμου τριγύρω μας και ας μην μας έχουν πειράξει σε τίποτα.  Πλην ίσως της πολιτισμικής αισθητικής μας. Είχα κάτσει για καφέ σε μια πλατεία στην  Αθήνα και παρατηρούσα πόσος κόσμος τριγύρω μου έριχνε βρώμικες ματιές σε διάφορους περαστικούς,  ψιθύριζε σχόλια μόλις απομακρυνόταν ο/η σερβιτόρος και κάνανε και κάποια διαλλείματα scrolling στο κινητό. Είναι να σκοτώνεις την ώρα σου ή τον εαυτό σου, ένα πράγμα…
• Για να είμαστε στο κέντρο της προσοχής (έμμεσα).  Ένα σκανδαλώδες, ζουμερό κουτσομπολιό τραβάει το ενδιαφέρον. Άσχετα με το πόσο θα αληθεύει ή είναι ράδιο αρβύλα, όταν βρούμε το κατάλληλο ”θύμα” και τους αντίστοιχους λιγούρηδες για τέτοια πράγματα, ξέρουμε ότι θα έχουμε την αναπόσπαστη προσοχή τους. Το τεράστιο μείον σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι μπορεί να ρίχνουμε στα μάτια των άλλων τα πρόσωπα που θίγουμε, αλλά στην ουσία κατά κάποιον τρόπο θίγουμε και τον εαυτό μας μαζί.
• Εκδίκηση.  Κάποιος μπορεί κατά λάθος ή εσκεμμένα να μοιράστηκε κάτι προσωπικό μας ή κάτι που αφορούσε κάποιον που νοιαζόμαστε και περνάμε στην αντεπίθεση. Είτε θα δράσουμε εν θερμώ και θα αρχίσουμε να βγάζουμε και τα δικά τους άπλυτα στη φόρα ή θα περιμένουμε το κατάλληλο timing για να θίξουμε πόσο αναξιόπιστοι είναι. Έτσι ξεκινάει μια αδυσώπητη μάχη που μόνο σε μαλλιοτραβήγματα μπορεί να καταλήξει.
• Από παρερμηνεία καταστάσεων. Πολλές φορές που μας επηρεάζει “ το φεγγάρι “ ή είμαστε σε εκείνες τις δύσκολες μέρες του μήνα και οι ορμόνες βαράνε κόκκινο, γινόμαστε εχθρικοί και καχύποπτοι με αποτέλεσμα να μεταφέρουμε λάθος πληροφορίες από κακιά παρεξήγηση. Ακούμε στο γραφείο ότι πρέπει να γίνουν περικοπές και αυτομάτως θα σχολιάσουμε την πιθανή και ακατανόμαστη απόλυση προσωπικού. Μας λέει κάποιος ότι δεν είναι στα καλά του και κατηγορούμε  την σχέση τους, τη μάνα τους, το αφεντικό τους ή όποιους κατά περιόδους μας έχουν αναφέρει ότι τους ρίχνουν ψυχολογικά.
• Για να τα πηγαίνουμε καλά με την πλειοψηφία και να αισθανόμαστε ότι ανήκουμε . Όταν πολλοί κάνουν μέτωπο ενάντια σε κάποιο άτομο ή μια ιδέα , είναι ο πιο γρήγορος τρόπος να ενσωματωθούμε στην ομάδα. Να κάνουμε και πλάτες ο ένας στον άλλον. Να συμφωνούμε με όλες τις ιδέες και τις κακίες των άλλων και όπου μας παίρνει να επαυξάνουμε κιόλας. Κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει άλλωστε. Συχνά θύματα αυτών των κουτσομπολιών : Τα παιδιά στο σχολείο που ήταν πολύ χοντρά ή αργόστροφα ή κάποιοι προϊστάμενοι  που ήταν τόσο πιεστικοί που εξελίχθηκαν σε “ άγαμες “ κυράτσες ή βλάχοι βυσματωμένοι σε θέση εξουσίας. Δεν μπορώ να παραδειγματίσω τα πολιτικά κόμματα και τις ποδοσφαιρικές ομάδες, κρέμονται αγχόνες από πάνω μου. Καταλαβαίνεις..
• Για να αισθανθείς καλύτερα για τον εαυτό σου. Σε αυτές τις περιπτώσεις επιστρατεύεις τους “Yes, Sir/Madame” βαρόνους σου, ξετυλίγεις τον πάπυρο με τα ονόματα με όσους μπορείς να συγκριθείς και να αισθανθείς ότι είσαι σε καλύτερη μοίρα από αυτούς. Κάποιοι μένουν σε πιο χάλια περιοχή, κάποιοι δεν έχουν μάθει να οδηγούν ακόμα, κάποιοι δεν μπορούν να στεριώσουν σε σχέση, κάποιοι λουφάρουν στην δουλειά τους και η λίστα συνεχίζεται..
• Αλλά, για να σταματήσουμε να κουτσομπολεύουμε τώρα. Είναι στην ανθρώπινη φύση να ξεσκίζουμε ο ένας τον άλλον ηθικά τουλάχιστον , μπορεί να μην σταματήσουμε να το κάνουμε και ποτέ ( βλέπε γιαγιάδες-αδιάκοπες-κουτσομπόλες) αλλά μπορούμε να διαλέγουμε το πώς και ποιον θα πιάσουμε στο στόμα μας λίγο πιο προσεκτικά γιατί υπάρχει και αυτό το ρημάδι το κάρμα που τα βλέπει αυτά. Αν δεν σου γυρίσει πίσω η χολή σου από αυτόν που έκραξες σίγουρα θα έχεις αποτυπωθεί στην μνήμη αυτών που έκανες μάρτυρες σε μια στιγμή “ αδυναμίας “ σου. O Γουίλ Ρότζερς είπε “Φρόντισε να ζείς με τέτοιον τρόπο ώστε να μην έχεις πρόβλημα να πουλήσεις τον παπαγάλο σου στον επόμενο κουτσομπόλη της γειτονιάς.” Χολή-γουντιανός άνθρωπος ήταν, κάτι θα ξέρει…