Μπορώ να καταλάβω απόλυτα πως είναι να έχεις κολλήσει στην κίνηση μετά από μια δύσκολη ημέρα στη δουλειά και να φτάνεις σε κάποιο εστιατόριο για να φας και απλώς να θέλεις ΕΝΑ ποτήρι κρασί. Όμως το να βιάζεσαι να επιλέξεις τι κρασί θα πιεις επειδή είναι η πιο εύκολη λύση, μπορεί να τινάξει ένα ολόκληρο γεύμα στον αέρα. Το κρασί είναι ιερό, το δίνει και ο παπάς.
Παρακάτω θα δεις τι δεν πρέπει να κάνεις όταν έχεις μπροστά σου την λίστα κρασιών. Ή τον σερβιτόρο.
Μην ανοίξεις την λίστα κρασιών πριν από το μενού
Συνήθως όταν φτάνουμε σε ένα μαγαζί που ξέρουμε ότι φημίζεται για τα cocktails του, ανοίγουμε πρώτα τον κατάλογο με αυτά και αφού έρθουν αποφασίζουμε τι θα φάμε. Όμως με το κρασί τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Κυρίως γιατί υπάρχουν συγκεκριμένα κρασιά που ταιριάζουν με συγκεκριμένα πιάτα ενός καταλόγου. Για παράδειγμα, ένα Pinot Noir θα ταίριαζε απίστευτα με μια ταλιάτα, όπως ένα Sauvignion Blanc θα έβρισκε το χαμένο του ταίρι στα Linguini με Vongole.
Μην αποφασίσεις αμέσως να πάρεις μπουκάλι
Ναι, εντάξει, τα πιο ωραία κρασιά δεν είναι ποτέ αυτά που προσφέρουν σε ποτήρι. Τουλάχιστον όχι σε εκείνα τα μαγαζιά που ένα πιάτο θα κοστίζει λιγότερο από 20 ευρώ. Όμως, για να παραγγείλεις ένα μπουκάλι κρασί σημαίνει ότι θα πιεις παραπάνω από τρία ποτήρια. Οπότε είναι προτιμότερο να πιεις ένα ποτήρι από μέτριο κρασί παρά να γυρίσεις σπίτι σου λιώμα μια Τετάρτη βράδυ.
Μην πιστέψεις το Little White Lie
Αν και το έχω πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου, το λευκό κρασί δεν πηγαίνει πάντα με θαλασσινά, όπως ούτε το κόκκινο με κρέας. Σημασία έχει η ποικιλία που διαλέγεις. Για παράδειγμα, ελαφριά κόκκινα κρέατα πηγαίνουν με ένα κλασικό Pinot Noir, ενώ κάποιο Grenaches μπορεί να ταιριάξει και με σολομό.
Μην υπερφορτώσεις την παλέτα σου
Οι Γάλλοι ανέκαθεν πίστευαν πως το κρασί είναι εδώ για να εμπλουτίσει την γευστική σου εμπειρία σε ένα γεύμα. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως επειδή θέλεις να φας ένα έντονο πιάτο πρέπει να πάρεις και ένα δυνατό κρασί. Αντιθέτως, τα κρασιά που είναι υψηλά σε τανίνες και αλκοόλ καταστρέφουν την εκτίμηση ενός παραπάνω από τίμιου γεύματος. Πρέπει να μάθεις να κρατάς την ισορροπία και στην γευστική σου παλέτα εκτός από τη ζωή σου.
Μην παραγγείλεις το δεύτερο πιο φτηνό κρασί στην λίστα
Έχεις ακούσει για την θεωρία του “Second Cheapest Bottle is The Worst Value” ; Ότι δηλαδή δεν θέλεις να φανείς “τσίπης” οπότε παραγγέλνεις το δεύτερο πιο φτηνό κρασί στον κατάλογο που είναι σχετικά τίμιο. Και όλοι έχουμε περάσει από μια τέτοια φάση στα 20. Γιατί απλώς θέλουμε να πιούμε ένα κρασί και κανείς δεν νοιάζεται για το τι θα είναι αυτό. Δεν καταλαβαίνουμε κιόλας. Το πρόβλημα είναι πως τα εστιατόρια ξέρουν πολύ καλά πως δεν έχεις να διαθέσεις πολλά λεφτά σε κρασί αλλά επίσης, πως θέλεις να εντυπωσιάσεις το ραντεβού σου οπότε ίσως και να δώσεις. Καλύτερα να ρωτήσεις τι έχει να προτείνει ο σερβιτόρος παρά να πάρεις αποφάσεις έτσι απερίσκεπτα. Μην ακούσεις αν δεν θέλεις να ακούσεις
Αν ο σερβιτόρος ή ο σομελιέ σε πιέζει να παραγγείλεις ένα Cabernet παρ’ όλες τις 40 φορές που του είπες όχι τότε μην το πάρεις. Εσύ έχεις έρθει να απολαύσεις το γεύμα σου και αν τους αρέσει και έτσι είναι η ζωή και χίλια ακόμη και. Μια πρόταση είναι απλώς μια πρόταση από κάποιον που ξέρει δύο παραπάνω πράγματα απ’ ότι εσύ. Αν ο άλλος σε πιέσει σημαίνει πως απλώς θέλει να “σπρώξει” κάτι για δικούς του λόγους που δεν μας νοιάζουν καθόλου. Ακόμη και αν αυτό σημαίνει το να παραγγείλεις ένα Pinot Grigio σε ένα ινδικό, πετώντας στον αέρα τις παραπάνω συμβουλές. Δικιά σου είναι η ζωή καλέ. Καλή όρεξη!
