Αν είσαι άνθρωπος που αδράττει την κάθε μέρα, αν ζεις δηλαδή και για τη Δευτέρα, και για την Τρίτη, το Faust σε καλεί να τις γεμίσεις με μια ιδιαίτερη παράσταση.

Στη Καλαμιώτου και Αθηναΐδος, στο κέντρο της Αθήνας, διαδραματίζεται το Lebensraum. Πρόκειται για μια παράσταση η οποία ανατρέπει τις θεατρικές συμβάσεις και προκαλεί έντονα το θεατή να αναθεωρήσει το ρόλο του.  Πρόκειται πάνω απ’ όλα για ένα ψυχολογικό πείραμα, το ενδιαφέρον του οποίου έγκειται στη μετατόπιση της εστίασης από τον ένα Αποδέκτη του πειράματος, σε άλλον…

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το έργο, κείμενο του Θανάση Τριαρίδη σε σκηνοθεσία Πηγής Δημητρακοπούλου, βασίζεται στη θεωρία του «Ζωτικού Χώρου» (Lebensraum στα γερμανικά). Στην πιο ακραία της έκφραση, η θεωρία αυτή χρησιμοποιήθηκε ως επιχείρημα για την εδραίωση του ναζισμού, εφόσον πρέσβευε το δίκαιο του γερμανικού επεκτατισμού. Το ναζιστικό μοτίβο εμφανίζεται επίσης κατά τη διάρκεια της παράστασης, όμως το σημαντικό είναι οι νοηματικές προεκτάσεις τις οποίες πυροδοτεί.

Έχουμε λοιπόν 2 πρωταγωνιστές: το Χειριστή του πειράματος (Πάνος Ζουρνατζίδης) και το έναντι αμοιβής «Πειραματόζωο» (Σήφης Πολυζωίδης). Το πείραμα, άγνωστο. Τα αιτήματα του πειραματιστή, αρχικά σχεδόν αστεία. Οι θεατές αναρωτιούνται μαζί με το Πειραματόζωο για την εξέλιξη και την κατάληξη του πειράματος. Σταδιακά, το σκηνικό σκοτεινιάζει, τα αιτήματα δυσκολεύουν και οι αποφάσεις του συμμετέχοντα αποκτούν μεγαλύτερη βαρύτητα. Όλη η δράση εξελίσσεται σαν ένα παιχνίδι μυαλού, μια μάχη μεταξύ αλήθειας και μπλόφας, στη βάση πάντα της προσωπικής ηθικής του συμμετέχοντα. Όχι μόνο όμως… Ο θεατής τεστάρει την προσωπική του ηθική επίσης. Μπαίνει στη θέση του ήρωα, σκέφτεται «τι θα έκανα εγώ στη θέση του;». Ώσπου έρχεται η στιγμή που και η δική του, ασφαλής καρέκλα «τρίζει». Θα μείνει θεατής μέχρι το τέλος;

Το Lebenstraum είναι μια καλή ευκαιρία να προβληματιστούμε για το ρόλο μας στη ζωή και για την ενεργητικότητα ή την παθητικότητά μας. «Ξύνει πληγές» που αφορούν τη στάση μας απέναντι σε ό,τι λαμβάνει χώρα και ενδεχομένως δε μας επηρεάζει άμεσα, όμως μας αγγίζει έμμεσα ως ανθρώπινες οντότητες. Οι εξοικειωμένοι με την ψυχολογία θα θυμηθούν το κλασικό πείραμα που διεξήγαγε ο Milgram σχετικά με την υπακοή στην αυθεντία της εξουσίας: επαρκεί η εντολή μιας αυθεντίας για να δικαιολογήσουμε μια «ανήθικη» πράξη μας; Και κατ’ επέκταση, επαρκεί η δικαιολογία της θεατρικής σύμβασης για να φύγουμε από τη θεατρική αίθουσα με ήσυχη συνείδηση;

Παραστάσεις: Δευτέρα & Τρίτη στις 21:00 (το έργο είναι προγραμματισμένο να συνεχιστεί μέχρι το Πάσχα)

Faust Bar and Theater, Καλαμιώτου 11 και Αθηναΐδος 12, 10560 Αθήνα