Ξέρεις γιατί είναι περίεργες οι λέξεις; Γιατί είναι πολλές. Τόσες πολλές για να πουν αυτό που πρέπει να πουν. Τόσες πολλές για να πουν αυτό που θέλεις να πεις. Τόσες πολλές για να πουν αυτό που νιώθεις να πεις. Πολλές λέξεις, εκατομμύρια, άπειρες, αλλά μία, μία μόνο λέξη πρέπει και μπορεί να ακουστεί. Η σωστή μέσα από τις λάθος. Η κατάλληλη μέσα από τις ακατάλληλες. Λέξεις, έννοιες, στόματα, αυτιά, χαμόγελα, δάκρυα, πληγές. Λέξεις. Που εκτοξεύονται χωρίς καμία σκέψη. Σαν σφαίρες που δεν γυρίζουν πίσω. Παρά σφηνώνονται. Και δεν βγαίνουν. Παρά μένουν εκεί, αφήνοντας πληγές. Λάθος λέξεις. Από τις πολλές που υπάρχουν. Ξέρεις γιατί είναι μαγικές οι λέξεις; Γιατί μπορεί να μην καίνε αλλά αφήνουν σημάδια. Γιατί μπορεί να μην εχουν βάρος αλλά σε κάνουν να σκύβεις. Γιατί μπορεί να μην είναι έχουν γεύση αλλά αφήνουν πίκρα. Γιατί μπορεί να μην είναι όπλα αλλά σκοτώνουν. Γιατί μπορεί να μην είναι γροθιές αλλά πονάνε. Ξέρεις γιατί είναι περίεργες οι λέξεις; Γιατί είναι σαν τους ανθρώπους. Και θέλουν προσοχή. Για να βρείς τις σωστές ανάμεσα στις λάθος. Σαν τους ανθρώπους. Είναι περίεργες οι λέξεις.