Η τύχη (με όλες τις αποχρώσεις της λέξης) οδήγησε την Λίλα Μπακλέση στην υποκριτική. Η επιθυμία, η εργατικότητα και η συνέπειά της σε ανθρώπους και επιλογές της άνοιξαν τον δρόμο και την οδηγούν σωστά. Φέτος, θα έχουμε την χαρά να την δούμε στην εξαιρετικά ενδιαφέρουσα παράσταση Γκάμπυ σε σκηνοθεσία Κίρκης Καραλή, που είναι εμπνευσμένη από τη ζωή της Γαβριέλλας Ουσάκοβα, μιας γυναίκας ελεύθερης και αντισυμβατικής που “αφιερώθηκε στον έρωτα και έζησε στην Αθήνα του περασμένου αιώνα”.

Η υποκριτική πώς προέκυψε στη ζωή σου; Ξεκίνησα σε έναν ερασιτεχνικό θίασο στην Πάτρα, τον Ρεφενέ, με ανθρώπους που αγαπούσαν πολύ το θέατρο και μεταξύ άλλων δράσεων είχαν και θεατρική ομάδα. Εκεί με είδε ο σκηνοθέτης Παναγιώτης Φαφούτης και με συμπεριέλαβε στην ταινία του Ο παράδεισος. Ακολούθησε η συνεργασία με τον Έκτορα Λυγίζο στην ταινία Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού. Και οι δύο σκηνοθέτες με προέτρεψαν να δώσω στο Εθνικό Θέατρο και το έκανα.

Οι δουλειές πώς ήρθαν; Με ψάξιμο και επιμονή ή τυχαία; Οι δύο πρώτες προφανώς από τύχη. Όταν τελείωσα όμως το Εθνικό, πήγα σε πάρα πολλές ακροάσεις. Είναι μία διαδικασία που ακούς πάρα πολλά “όχι”, αλλά μέσα από αυτή με πήραν στους Μυστικούς Αρραβώνες σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη και στο Ταμάμ στον ΑΝΤ1 με σκηνοθέτη τον Πιέρρο Ανδρακάκο. Είναι ένας συνδυασμός επιμονής και συγκυρίας, αλλά μπορώ να πω πως ήμουν τυχερή γιατί έγινε σχετικά γρήγορα.

Μίλησέ μας για την παράσταση Γκάμπυ σε σκηνοθεσία Κίρκης Καραλή θα παρουσιάζετε φέτος στο Θέατρο Βασιλάκου. Είμαι πολύ χαρούμενη για την συνεργασία μου με την Κίρκη. Όταν μου πρότεινε τον ρόλο, μου μίλησε πολύ θερμά για αυτό που ήθελε να κάνει και ενστικτωδώς είπα “ναι”. Μετά συνειδητοποίησα πόσο απαιτητικός και ενδιαφέρων ήταν ο ρόλος. Η ομάδα μας είναι πολύ σφιχτή και δουλεύουμε συστηματικά για να φτάσουμε το επιθυμητό επίπεδο. Η παράσταση είναι εμπνευσμένη από το αυτοβιογραφικό βιβλίο της Γαβριέλλας Ουσάκοβα, Η ζωή μου. Παράλληλα, θα παρουσιάζουμε και την εξέλιξη της ζωής στην Αθήνα από το 1929 μέχρι το 1991.

Η Γαβριέλλα Ουσάκοβα χαρακτηρίζεται συχνά “ανεξάρτητος άνθρωπος”. Ανεξάρτητη από τι; Ήθελε να μην εξαρτάται από τον πατέρα της, μετά από τον πατριό της ή από κάποιον σύζυγο. Αυτό δεν είναι τόσο κατανοητό στην δική μας εποχή, αλλά όταν σκεφτούμε ότι μιλάμε για το 1930 καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για μία γυναίκα πραγματικά ανεξάρτητη και ελεύθερη. Είχε τον δικό της ηθικό κώδικα. Βοηθούσε πάρα πολύ κόσμο, είχε τις δικές της ευαισθησίες και αρχές.

Παρά το ιδιαίτερό της επάγγελμα, η Γαβριέλλα υπήρξε πολύ αγαπητή. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν χαρισματικές προσωπικότητες που κερδίζουν τους άλλους αυτομάτως; Αυτό το πιστεύω σίγουρα. Βέβαια, η Γαβριέλλα προσπάθησε πολύ σκληρά για να λειτουργεί αρμονικά με το κοινωνικό σύνολο. Επίσης, ήταν πολύ μορφωμένη και είχε την ικανότητα να συνυπάρξει με ανθρώπους όλων των τάξεων.

Στην παράστασή σας αφιερώνετε και ένα κομμάτι στην εξέλιξη της Αθήνας μες το χρόνο. Γιατί έγινε αυτή η επιλογή; Ναι, γιατί μέσα σ΄ αυτά τα χρόνια έγιναν πάρα πολλές αλλαγές και πολύ έντονες. Βλέπουμε στην παράσταση πως αλλάζει η ζωή των Αθηναίων ανά δεκαετία, πως διασκέδαζαν, πως αντέδρασαν όταν εισέβαλε στην ζωή τους η τεχνολογία, η τηλεόραση. Ακόμα βλέπουμε πως επηρεάστηκε η καθημερινή ζωή τους από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, τον Εμφύλιο ή την Χούντα. Έγινε έρευνα και όλα αυτά τα στοιχεία ενσωματώθηκαν στην παράσταση.

Πώς προσέγγισες τον ρόλο; Με ένστικτο ή με μελέτη; Και με τα δύο. Στην αρχή κυρίως με μελέτη για να καταφέρω να προσεγγίσω αυτήν την γυναίκα. Επίσης, μελέτησα πολύ την εποχή και διάβασα για γυναίκες που υπήρξαν ελεύθερα πνεύματα σε εποχές που δεν το επέτρεπαν. Τώρα κινούμαι με το ένστικτο.

Πώς επιλέγεις δουλειές; Το πρώτο που κοιτάζω είναι το κείμενο. Βέβαια, με ενδιαφέρουν και οι συνεργάτες, να γίνεται παραγωγική δουλειά.

Η κινηματογραφική σου εμπειρία; Έχω κάνει τρεις ταινίες μεγάλου μήκους και δύο μικρού. Αυτή τη χρονιά έκανα την ταινία Quantum σε σκηνοθεσία Ορφέα Περεντζή που παρουσιάστηκε στις Νύχτες Πρεμιέρας. Είναι η ιστορία ενός ντελιβερά που ασχολείται με κβαντική φυσική. Η ταινία δείχνει την επαφή του με τους ανθρώπους που τους πάει πίτσες. Επίσης, στις Νύχτες Πρεμιέρας προβλήθηκε και η ταινία Γράμματα από την Γερμανία σε σκηνοθεσία Αντώνη Μποσκοϊτη, με σενάριο της Τούλας Μπούτου και μουσική της Ελένης Καραίνδρου στην οποία συμμετείχα. Μία πολύ διαφορετική ταινία. Συμμετείχα και στην πρώτη ταινία μεγάλου μήκους του Γιάννη Κορρέ που πρόκειται να βγει, μαζί με πολλές κοπέλες που ξεκινάμε τώρα. Πρωταγωνιστές είναι η Ηρώ Μπέζου και ο Θανάσης Πετρόπουλος. Η ταινία δείχνει τις σχέσεις με τις γυναίκες σταθμούς στην ζωή του πρωταγωνιστή.

Η δουλειά σου στην τηλεόραση, τι προσέδωσε στην γενικότερη εμπειρία σου; Έμαθα πάρα πολλά πράγματα τεχνικά. Να μαθαίνω γρήγορα κείμενα, να αντιδρώ με ταχύτητα, να μπορώ να συγχρονιστώ κάθε μέρα με τριάντα ανθρώπους μπροστά και πίσω από τις κάμερες. Ήμουν πολύ τυχερή, αφενός γιατί είμαστε μία καλή ομάδα και αφετέρου γιατί ο σκηνοθέτης, ο Πιέρρος Ανδρακάκος πριν αρχίσουν τα γυρίσματα, δούλεψε μαζί μου πολύ για να προσεγγίσω τον ρόλο της Έλλης. Έτσι καταφέραμε να έχουμε ένα αξιοπρεπές και ενδιαφέρον αποτέλεσμα.

Εκτός δουλειάς, τι σε χαλαρώνει; Τι σου αρέσει να κάνεις; Αν και αυτή την περίοδο δεν προλαβαίνω, γενικά μ΄ αρέσει να κάνω ταξίδια. Είμαι πολύ τυχερή γιατί έχω πολύ καλούς φίλους εδώ στην Αθήνα και τους βλέπω πολύ συχνά και μιλάμε για όλα όσα κάνουμε ή μας συμβαίνουν και λειτουργεί σαν ψυχοθεραπεία. Μ΄ αρέσει να κάνω βόλτες στην πόλη, να βλέπω ταινίες, να διαβάζω βιβλία…

Τώρα τι διαβάζεις; Διαβάζω Ο μετρ και η Μαργαρίτα του Μπουλγκάκοφ. Το καλοκαίρι είχα πάθει κόλλημα με τον Φίλιπ Ροθ!

Γκάμπυ στο Νέο Θέατρο Βασιλάκου

Πρωταγωνιστούν: Άγγελος Παπαδημητρίου Λίλα Μπακλέση και η “Γκάμπυ” Μαζί τους οι ηθοποιοί: Βαγγέλης Αμπατζής Μανώλης Κλωνάρης Νίκος Λεκάκης Γιώργος Σαββίδης Άλεξ Τριανταφύλλου Συντελεστές Δραματουργία: Αναστασία Τζέλλου – Κίρκη Καραλή Σκηνοθεσία – Μουσική επιμέλεια: Κίρκη Καραλή Κίνηση: Τατιάννα Μύρκου Σκηνικά: Αλεξάνδρα Μπουσουλέγκα – Ράνια Υφαντίδου Κοστούμια: Ηλέκτρα Λαμπριανίδου Μουσική διδασκαλία – Πρωτότυπη μουσική σύνθεση – Ενορχήστρωση: Ελένη Ευθυμίου Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου Πληροφορίες για την παράσταση εδώ και εδώ. Φωτογραφίες: Νέστορας Τσακός / contact. Ευχαριστούμε το cafe Κούπα Libre για την φιλοξενία της συνέντευξης και της φωτογράφισης.