“Μα τι είναι η ζωή χωρίς λίγη ζάλη…”

Το Θέατρο Πόρτα συμπεριέλαβε φέτος στο πλούσιο πρόγραμμά του το έργο του Ούγγρου συγγραφέα Φέρεντς Μόλναρ, Λίλιομ. Το έργο γράφτηκε το 1909 και αφορά στην ιστορία του γοητευτικού νεαρού τυχοδιώκτη Λίλιομ που εργάζεται σε ένα λούνα παρκ, προσκαλώντας τον κόσμο να δοκιμάσει τα παιχνίδια και διασκεδάζοντάς τον. Ο Λίλιομ είναι χαρισματικός στην δουλειά του και έχει βρει τον τρόπο να διαχειρίζεται την καθημερινότητά του στον μικρόκοσμό του και να περνάει ικανοποιητικά τον χρόνο του.

Σταθμό στην ζωή του αποτελεί η γνωριμία του με την Τζούλι, καθώς είναι ο μοναδικός άνθρωπος που θα δημιουργήσει στενή σχέση μαζί του και θα κατορθώσει να τον πλησιάσει. Παρόλα αυτά, καθώς ο Λίλιομ έχει ένα συγκεκριμένο και βαθιά ριζωμένο τρόπο συμπεριφοράς, αδυνατεί να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες που επιβάλλει η συνύπαρξη με έναν άλλον άνθρωπο, δημιουργώντας προβλήματα και αδιέξοδα που τον οδηγούν στην αυτοκτονία. Ο Λίλιομ, που ασκώντας την γοητεία του κερδίζει και εξασφαλίζει την συμπάθεια και την κατανόηση του θεατή ή του αναγνώστη, οδηγείται στο ανώτατο δικαστήριο της μετά θάνατον ζωής, στο τμήμα των αυτόχειρων για να κάνει τον απολογισμό του και να συνειδητοποιήσει τελικά πως ο θάνατος δεν κλείνει κανένα λογαριασμό, όσο υπάρχουν άνθρωποι να θυμούνται.

Η παράσταση που σκηνοθέτησε ο Θωμάς Μοσχόπουλος στηρίχθηκε στην αντίθεση. Αντίθεση κυριολεξίας και μεταφοράς, φωτός και σκοταδιού, αρετής και αδυναμίας, καθώς σε κάθε περίπτωση τίποτα δεν είναι τελείως καθαρό, τίποτα δεν είναι απαλλαγμένο από το αντίθετό του. Τα τα κοστούμια και τα σκηνικά της Έλλης Παπαγεωργακοπούλου εξυπηρέτησαν τη σκηνική δράση, αξιοποιώντας το ονειρικό στοιχείο του κειμένου. Την μουσική επιμελήθηκε ο Κορνήλιος Σελαμσής, τους φωτισμούς η Σοφία Αλεξιάδου και την κίνηση των ηθοποιών η Χαρά Κότσαλη, δημιουργώντας ένα ενιαίο σύνολο που ενδυνάμωσε την σκηνοθετική πρόταση.

Τον ρόλο του Λίλιομ υποδύθηκε με απόλυτη φυσικότητα ο Γιώργος Χρυσοστόμου και τον ρόλο της Τζούλι η Άννα Καλαϊτζίδου, που διαχειρίστηκε εξαιρετικά το συγκινησιακό φορτίο του έργου, μεταδίδοντας με το βλέμμα, το σώμα και τη φωνή της το ανάλογο συναίσθημα. Η Φιλαρέτη Κομνηνού ως Μαντάμ Μουσκάτ και ο Σωκράτης Πατσίκας ως Φισκούρ και έπειτα Δικαστής πραγματοποίησαν μία ρεαλιστική προσέγγιση των ρόλων τους που ταίριαζε στο γενικότερο πλαίσιο της παράστασης. Η Κίττυ Παϊταζόγλου ανέδειξε την κωμική διάσταση του ρόλου της Θείας και την αθωότητα του χαρακτήρα της Λουίζας. Ο Γιάννης Κλίνης χειρίστηκε τον ρόλο του Βολφ πολύ καλά, τόσο με την κίνηση του σώματός του, όσο και με τον τρόπο ομιλίας του. Ο Λευτέρης Βασιλάκης και ο Ηλίας Μουλάς συμπλήρωσαν ως αστυνόμοι το άρτιο σύνολο των ηθοποιών μιας παράστασης με ισχυρές, εμπνευσμένες εικόνες που σχηματοποιούν αλήθειες, που ίσως συνειδητοποιήσουμε πως μας αφορούν, ακόμα κι αν δεν είχε χρειαστεί να τις αναλογιστούμε ποτέ πριν.

Θέατρο Πόρτα Λεωφόρος Μεσογείων 59, Αμπελόκηποι. τηλ. 2107711333 Μέχρι 05/04/2015 Ώρες: Σαββατο 9.15, Κυριακή 7.00 Εισιτήρια: 15, 10 ε