Εδώ και εφτά μήνες βρίσκομαι σε μια από τις πιο μακρινές αλλά και συνάμα από τις πιο εξωτικές και όμορφες χώρες του κόσμου, την Αυστραλία. Κανείς δεν το περίμενε ούτε καν εγώ ότι μετά από 43 χρόνια θα επιστρέφαμε ξανά ως οικογένεια (έστω και μέσω εμού) στην Αυστραλία και στην ίδια πόλη τη Μελβούρνη.

Ήταν η πρώτη φορά που ταξίδευα στο εξωτερικό και η πρώτη φορά που θα έμενα για μεγάλο χρονικό διάστημα στο εξωτερικό. Δεν ήξερα τι θα αντιμετώπιζα, την  κατάσταση εκεί γιατί, κακά τα ψέματα, ό,τι και να ακούς μερικές φορές δεν αγγίζει την πραγματικότητα, οπότε το άγχος και ο ενθουσιασμός ήταν μεγάλος.

Από τη στιγμή της άφιξης μου και μέχρι τώρα στην Αυστραλία έμαθα πολλά πράγματα και καταρρίφθηκαν άλλα που είχα για τη συγκεκριμένη χώρα και κάθε μέρα μάθαινα και μαθαίνω και κάτι καινούργιο. Θα παραθέσω μερικά από αυτά:

Μελβούρνη= Ευγένεια

Θα φαίνεται περίεργο και ίσως ανούσιο για μερικούς αλλά πολλοί από εμάς πηγαίνοντας στην Αυστραλία, είτε μόνιμα, είτε για διακοπές, περιμένουμε να συναντήσουμε τους Αυστραλούς με μια μπύρα στο χέρι, με ένα άχυρο στο στόμα και να μιλάνε τη λεγόμενη slang. Κάθε άλλο, πηγαίνοντας εκεί συνάντησα τη φινέτσα, την ευγένεια και τη φιλικότητα. Και όχι μόνο στη Μελβούρνη αλλά σε όποιο μέρος της Αυστραλίας και να πας οι άνθρωποι είναι έτσι. Είτε σε δημόσιες υπηρεσίες που πήγαινα, είτε σε μαγαζιά έβλεπες τους υπαλλήλους χαμογελαστούς να σε χαιρετάνε ευχόμενοι να έχεις μια πολύ όμορφη μέρα και να κάνουν τα πάντα για να σε βοηθήσουν. Μπορεί σε μερικούς να φαίνεται επιτηδευμένο αλλά εμένα προσωπικά μου έφτιαχνε τη μέρα και με βοηθούσε στο να τελειώσω τις δουλειές μου ευχάριστα και γρήγορα.

Και τι εννοώ με αυτό; Η Αυστραλία και κυρίως η Μελβούρνη φημίζεται για τη πολυπολιτισμικότητα της. Περπατώντας στην πόλη μπορείς να διακρίνεις πολλά Ιταλικά εστιατόρια στη Queen Victoria Village(που βρίσκεται μέσα στη πόλη), τη chinatown στη Little Bourke Street, τις ελληνικές καφετέριες στο Oakleigh, την αγγλική κουζίνα στο Dandenong  και φυσικά τα αμέτρητα εστιατόρια βιετναμέζικου και ταϊλανδέζου φαγητού στο Footscray και Yaraville.

Ο καιρός είναι απρόβλεπτος

Και το εννοώ κυριολεκτικά. Δεν είναι τυχαίο που λένε ότι στη Μελβούρνη μπορείς να βιώσεις σε μια μέρα τέσσερις εποχές. Και έχουν απόλυτο δίκιο. Υπήρχε περίπτωση να βγω μια βόλτα πρωί με λιακάδα και λίγο ψύχρα, το μεσημέρι να ανεβαίνει στους 23 βαθμούς (εν μέσω χειμώνα) με βροχές και θύελλα και μέσα σε δύο ώρες η θερμοκρασία να πέφτει κατακόρυφα στους 9 βαθμούς. Για αυτό αν είναι να βγεις πάντα να είσαι με ένα πανωφόρι και με μια ομπρέλα.

Ποδήλατα, ποδήλατα παντού

Η Μελβούρνη είναι αρκετά ενεργή πόλη όσο αναφορά την άσκηση και τον αθλητισμό και αυτό φαίνεται καθώς είναι μια από μεγαλύτερες ποδηλατούπολεις στον κόσμο. Όπου και να πας σε αρκετά σημεία βλέπεις σταθμούς όπου προσφέρονται ποδήλατα (με κάποια σχετική χρέωση βέβαια). Οπότε αν θες μπορείς να πάρεις ένα ποδήλατο για όσο θες και να το αφήσεις σε οποιοδήποτε άλλο σημείο σταθμό σε βολεύει. Στο πανεπιστήμιο που βρίσκομαι οι περισσότεροι φοιτητές έρχονται και φεύγουν με ποδήλατο.

Κλείνοντας λοιπόν, προσπάθησα έστω και περιεκτικά να μεταδώσω μερικά από αυτά που ζεις και βλέπεις  καθημερινά στη μακρινή και πανέμορφη Μελβούρνη, αν και πιστεύω πως δύσκολα μπορείς να τα συμπτύξεις όλα αυτά που βιώνεις μέσα σε μόλις ένα άρθρο.

Ελένη Κρικέλη, φοιτήτρια Πολιτικών και Διεθνών Σπουδών, The University of Melbourne