Πως ξεκίνησαν όλα

Όλα ξεκίνησαν το 2008 όταν στη λίστα των πανεπιστημίων που συνεργάζονταν τότε –και ακόμα το κάνει- το τμήμα Ψυχολογίας του ΑΠΘ στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus ήταν και αυτό του Τούρκου, στη Φινλανδία. Δίχως πολλή σκέψη και για διάφορους λόγους που θα μπορούσα να αναλύω για σελίδες έκανα αίτηση και βρέθηκα σε μια από τις πιο ιδιαίτερες χώρες του κόσμου, περνώντας ένα ονειρεμένο εξάμηνο, τόσο ονειρεμένο που με οδήγησε να επιστρέψω δύο χρόνια αργότερα μετά το πέρας των προπτυχιακών σπουδών μου ώστε να συνεχίσω σε μεταπτυχιακό –και διδακτορικό πλέον- επίπεδο. Ας δούμε όμως πως είναι να ζεις σε αυτή τη χώρα.

Οι παρεξηγημένοι Φινλανδοί

Ο μεγαλύτερος μύθος για τους Φινλανδούς είναι το ότι τους παρουσιάζουν ως ψυχρούς και απόμακρους ανθρώπους. Προς μεγάλη μου έκπληξη ανακάλυψα ότι όχι μόνο δεν ανταποκρίνονται στους παραπάνω χαρακτηρισμούς, αλλά, αντιθέτως, παρόλο που είναι δύσκολο να τους προσεγγίσεις αρχικά, όταν το κάνεις αυτή η σχέση θα είναι ουσιαστική και ειλικρινής. Ο λόγος τώρα που δύσκολα θα έχεις κάποια επαφή μαζί τους είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρων καθαυτός μιας και είναι εξαιρετικά ντροπαλοί και όχι σνομπ όπως οι περισσότεροι νομίζουν. Ο μέσος Φινλανδός νιώθει εξαιρετικά ανασφαλής με το επίπεδο των αγγλικών του –που συνήθως είναι άνω του μετρίου- κάτι που βλέπεις να εξαφανίζεται όταν πιει ένα ποτηράκι παραπάνω. Αυτή η ευρύτερη έλλειψη αυτοπεποίθησης είναι χαρακτηριστικό του τρόπου ζωής και δεν περιορίζεται μόνο στις συνδιαλλαγές με τους μη-Φινλανδούς, οπότε την επόμενη φορά που θα δείτε κάποιον από τη χώρα των χιλίων λιμνών μη βιαστείτε να τον βαφτίσετε ψυχρό και αδιάφορο.

Η Σουηδία και η Θεσσαλονίκη

Όπως ενδεχομένως γνωρίζετε τα σουηδικά είναι η δεύτερη επίσημη γλώσσα στη Φινλανδία ενώ οι περισσότεροι κάτοικοι –πλην αυτών που ζουν στα σύνορα με τη Ρωσία- βλέπουν τη γείτονα χώρα ως το μεγάλο τους αδερφό στον οποίον θέλουν να μοιάσουν. Ιδιαίτερα στο Τούρκου που βρίσκεται σε ένα από τα πιο δυτικά σημεία της Φινλανδίας, το σουηδικό στοιχείο είναι ιδιαίτερα έντονο –υπάρχει ακόμα και σουηδικό πανεπιστήμιο στο οποίο τα μαθήματα δε γίνονται στα φινλανδικά. Το ενδιαφέρον ωστόσο είναι ότι το Τούρκου θυμίζει πολύ και… Θεσσαλονίκη. Είναι μια παραθαλάσσια, πολυπολιτισμική πόλη με μεγάλη ιστορία –για τα δεδομένα της Βόρειας Ευρώπης- και έντονο το φοιτητικό στοιχείο με τη ζωή να κυλά… χαλαρά.

Από τη NOKIA στα Angry Birds

Όταν ζεις σε μια αχανή χώρα με μόλις πέντε εκατομμύρια κατοίκους και ακραίες καιρικές συνθήκες για μεγάλο μέρος του έτους, τότε πρέπει να βρεις τρόπους να ανταπεξέλθεις στη δυσκολία επικοινωνίας αλλά και την έλλειψη εργατικών χεριών, και αυτό ακριβώς έκαναν οι Φινλανδοί με την τεχνολογία. Κυριολεκτικά έχουν αυτοματοποιήσει τα πάντα και καθόλου έκπληξη δε προκαλεί η έκρηξη χιλιάδων μικρών –startup- εταιριών που δουλεύουν σε όλο το φάσμα των πληροφορικών συστημάτων και τεχνολογίας του είδους προσπαθώντας να γίνουν οι καινούριες NOKIA ή ROVIO (η εταιρεία που ανήκουν τα Angry Birds). Και μπορεί η NOKIA να μην είναι πλέον Φινλανδική –η πώλησή της πλήγωσε βαθιά των εγωισμό τους- όμως να είστε σίγουροι ότι με τις συνθήκες που επικρατούν  αυτή τη στιγμή δε θα αργήσει να αναδειχθεί μια νέα εταιρεία, όχι απαραίτητα στο τομέα της τηλεφωνίας. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι μεγάλες εταιρείες όπως η Microsoft και η Samsung έχουν στήσει βάσεις ανάπτυξης νέων τεχνολογιών εδώ.

Το κρύο και το σκοτάδι

Μπορεί το Τούρκου να μη βρίσκεται βόρεια του αρκτικού κύκλου και συνεπώς να μην αντιμετωπίζουμε τις ακραίες κλιματικές συνθήκες που λαμβάνουν χώρα στη Λαπωνία, ωστόσο η αλήθεια είναι ότι το χειμώνα τα πράγματα δυσκολεύουν. Οι πολλές ώρες νύχτας σε συνδυασμό με τις άσχημες καιρικές συνθήκες που δυσκολεύουν εξαιρετικά τις μετακινήσεις από κάθε άποψη, δημιουργούν αναπόφευκτα μια κατατονική διάθεση που όμως αλλάζει άρδην τις πρώτες ημέρες της άνοιξης και εκτοξεύεται στα ύψη το καλοκαίρι όπου όλα είναι καταπράσινα και ζεστά.

Εν κατακλείδι το Τούρκου είναι μια πολύ όμορφη και φιλόξενη πόλη με τα καλά της και τα ελαττώματά της. Άλλωστε ποιος είναι τέλειος;

Άγγελος Εμμανουηλίδης