Δεν είναι ότι κάθε φορά που έχω γενέθλια πέφτω στα πατώματα και δεν σηκώνω τα τηλέφωνα. Ούτε σκέφτομαι ότι μεγαλώνω και τι θα γίνει τώρα. Εντάξει λίγο όταν γκρινιάζω για τα ξενύχτια ή όταν πονάει λίγο η μέση. Μου αρέσει που ξέρω τι είναι το Μινόρε της αυγής και με ποιος είναι ο Prince.
Αν το σκεφτώ καλύτερα είναι για μερικούς ακόμα λόγους:
Μου αρέσει αυτό που μαγειρεύω. Γιατί προφανώς με τα χρόνια έγινα και καλύτερη. Δεν έχω ανάγκη κάποιο delivery για να φάω τέλεια πίτσα και έχω τελειοποιήσει αρκετά και τα κλασικά μαμαδίστικα πιάτα. Πριν η μαγειρική μου δεν θύμιζε συχνά κανονικό φαγητό. Κάποιες φορές το θέμα είναι προβληματικό ως προς το food styling αλλά είχε ωραία γεύση και κάποιες άλλες το θέμα ήταν.. ότι δεν ήξερα να μαγειρεύω.
Σου αρέσει που ξέρεις τον εαυτό σου. Είσαι πιο κοντά στις επιλογές σου, στα γούστα σου, ξέρεις τι θέλεις. Μετά τα 30 για παράδειγμα έχεις δοκιμάσει μουσικές, φαγητά, μέρη, στυλ και ξέρεις καλύτερα από τα 20 τι θες να ακους, τι θες να φας, που σου αρεσει να πηγαίνεις και ποια ρούχα σε κολακεύουν. Επίσης ξέρεις ποιος άντρας δεν θα πρέπει να σε απασχολήσει, ποια ταινία να πας να δεις στο σινεμά και ποια σε dvd. Επίσης ξέρεις το ποτό σου.
Μου αρέσει να παραπονιέμαι στους νεότερους. Να κριτικάρω τις βιαστικές αποφάσεις, να δίνω συμβουλές, να έχω άποψη για όλα. Οι περισσότεροι εικοσάρηδες λογικά (και είναι υγιές κατά βάθος) είναι εγωιστές, βιαστικοί, υπερόπτες, αθάνατοι. Και είναι λάθος που νομίζουν ότι θα είναι για πάντα νέοι. Δεν θέλω να τους το υπενθυμίσω γκρινιάζοντας. Στον εαυτό μου απλά το υπενθυμίζω.
Μου αρέσει που με παίρνουν στα σοβαρά. Στο γραφείο είμαι η μεγαλύτερη. Αν πω ότι η Αλίκη Βουγκιουκλάκη ήταν παντρεμένη με τον Αθρουρ Μίλερ, πριν το σκεφτούν καλά, θα με πιστέψουν για μερικά δευτερόλεπτα. Η΄αν πω ότι στο Τσερνομπιλ μας είχαν σε καταφύγια μπορεί και να με κοιτάξουν για λιγο σοβαρά. Από όταν πάψεις να έχεις ακμή ή να φοράς κάθε μέρα sneakers μπορείς να λες ότι θες στους μικρότερους. Πέρα όμως από τα μικρά ανόητα αστεία που κρατάνε δευτερόλεπτα, το υπέροχο είναι πως ό,τι και αν πεις σε κάποιον μικρότερο σου σοβαρά θα σε ακούσει και θα πάρει σοβαρά αυτό που λες.
Μου αρέσει που έχω διαβάσει περισσότερα βιβλία, έχω δει περισσότερες ταινίες από έναν εικοσάρη. Είναι θεμα χρόνου και μόνο. Ο χρόνος είναι υπέρ μου.
Μου αρέσει που σπουδάζω ακόμα αλλά επειδή θέλω και όχι επειδή πρέπει να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου για να βρω δουλειά. Η λέξη κλειδί είναι στο πρέπει. Στα 22 σου πώς να το κάνουμε, πρέπει να ψάχνεις σεμινάρια, σχολές, νέες γνώσεις, γιατί πρέπει. Στα 35 σου και πάλι πρέπει αλλά κυρίως επειδή θες. Κάπως έτσι.