Από την μια υπάρχει αυτή η φήμη δεκαετιών οτι τα λιπαρά είναι αιτία πολλών “κακών” όπως η παχυσαρκία και πολλά άλλα προβλήματα υγείας, ωστόσο υπάρχουν και τα λεγόμενα υγιεινά καλά λιπαρά τα οποία μπορούμε να καταναλώνουμε ( σε συγκεκριμένες ποσότητες).
Μια από τις κύριες πηγές λιπαρών στη διατροφή μας είναι το λάδι που χρησιμοποιούμε για να μαγειρεύουμε. Τα περισσότερα μαγειρικά λάδια είναι φυτικά, αν και μερικά από αυτά είναι ζωικής προέλευσης και έχει αποδειχθεί ότι είναι περισσότερα επιβλαβή για την υγεία μας.
Ξεκινάμε με το γνωστό σε όλους ελαιόλαδο
Το ελαιόλαδο αποτελεί ένα από τα βασικότερα συστατικά της μεσογειακής διατροφής και το νούμερο ένα πιο υγιεινό μαγειρικό λάδι . Είναι μονοακόρεστο λιπαρό το οποίο προσφέρει εξαιρετικά υγιεινά οφέλη στο καρδιαγγειακό σύστημα. Το ελαιόλαδο έχει σχετικά χαμηλότερο σημείο ζέσης σε σχέση με άλλα λάδια, άρα είναι πιο κατάλληλο για μαγείρεμα σε χαμηλή και μέτρια θερμότητα. Το επόμενο είναι το λάδι καρύδας. Εδώ υπάρχουν αρκετές διαφωνίες διότι το λάδι αυτό περιέχει υψηλά ποσοστά σε κορεσμένα λιπαρά. Ωστόσο, διαθέτει αντιβιοτικές και αντιμικροβιακές ιδιότητες που προστατεύουν το σώμα μας από διάφορα παθογόνα. Τα κορεσμένα λιπαρά αποτελούν την «υγιεινή» επιλογή ελαίου όταν μαγειρεύετε σε υψηλή ένταση ή στο τηγάνισμα (το οποίο θα πρέπει να αποφεύγεται γενικότερα), εφόσον είναι πιο σταθερά σε υψηλές θερμοκρασίες και είναι λιγότερο πιθανό να καταστραφούν.
Έπειτα έχουμε τα φυτικά έλαια (σπορέλαια)
Ο όρος «φυτικό έλαιο» αναφέρεται σε οποιοδήποτε έλαιο το οποίο προέρχεται από φυτικές πηγές και τα πλεονεκτήματα που έχει για την υγεία εξαρτώνται από πού προέρχεται και γιατί χρησιμοποιείται. Τα περισσότερα φυτικά έλαια στην αγορά είναι είναι ένα μείγμα ελαίων κανόλας, καλαμποκιού, σόγιας, φοίνικα και ηλίανθου. Βέβαια, τα φυτικά έλαια είναι ραφιναρισμένα και έχουν υποστεί επεξεργασία, πράγμα που σημαίνει πως δεν στερούνται μόνο γεύσης αλλά και θρεπτικών στοιχείων.
Κάτι νέο και εξίσου καλό όπως το ελαιόλαδο με υψηλότερο σημείο ζέσης όμως και μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο μαγείρεμα υψηλής έντασης είναι το έλαιο αβοκάντου. Περιέχει τόσο μονοακόρεστα όσο και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα (έχει μία από τις υψηλότερες περιεκτικότητες σε μονοακόρεστα λιπαρά ανάμεσα στα μαγειρικά έλαια) καθώς και βιταμίνη Ε. Ωστόσο το αρνητικό σε όλα αυτά είναι η ακριβή του τιμή. Επόμενο έλαιο (όχι και τόσο κατάλληλο για μαγειρική όσο για την εφαρμογή του ως dressing), έχουμε το έλαιο λιναρόσπορου. Είναι υψηλό σε ω3 λιπαρά οξέα και πρέπει να διατηρείται σε χαμηλή θερμοκρασία (π.χ. ψυγείο).
Τέλος έχουμε το σησαμέλαιο
Το σησαμέλαιο χρησιμοποιείται για την ιδιαίτερη γεύση του. Περιέχει τόσο μονοακόρεστα όσο και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, αλλά δεν είναι υψηλό σε άλλα θρεπτικά συστατικά. Έχει υψηλό σημείο ζέσης και συνεπώς είναι ιδανικό για μαγείρεμα σε υψηλή ένταση.
Το tip για το κλείσιμο του άρθρου είναι:
-όσο είναι εφικτό να χρησιμοποιούμε ελαιόλαδο στην μαγειρική μας και στην καθημερινότητα μας, -να αποφεύγουμε το τηγάνισμα και – να προσέχουμε την ποσότητα του ελαίου (όποιο έλαιο είναι αυτό) που θα χρησιμοποιήσουμε.
