Aπ´ τα μικράτα μου, το γέλιο και το “άτα” μου Σε λαχταρούσαν τα κοτσίδια και η στράτα μου Μου είχες τάξει μία βόλτα στο φεγγάρι Σου είχα τάξει παγωτό κι ένα σκαθάρι Μέσα απ’ τα μάτια σου αλλάξαμε τον κόσμο και τα φιλιά σου μου γνωρίσανε το δυόσμο Αν ήσουν ήλιος θα με χάιδευες τον Μάη και μαργαρίτα αν ήσουν, θα ‘σουν “μ’ αγαπάει” Μαμά εγώ ποτέ δεν σου ‘πα μια κουβέντα μα κάθε βράδυ ψάχνω τρόπο και πατέντα Την αγκαλιά σου που τα χρόνια μου χωράει πως θα την κάνω, μάνα, πίσω να γυρνάει