Το πρώτο δίμηνο κάθε χρονιάς έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για όλους τους φίλους του κινηματογράφου αφού, εκτός από τις νέες ταινίες που βγαίνουν στις αίθουσες κάθε εβδομάδα και τις εγχώριες θεματικές διοργανώσεις, σε όλο τον κόσμο, υλοποιούνται μερικά από τα πιο δημοφιλή και ισχυρά φεστιβάλ όπως αυτό του Βερολίνου που έριξε αυλαία την Κυριακή, αλλά και λαμπερές βραβεύσεις όπως τα Golden Globe, τα BAFTA, τα SAG και φυσικά τα OSCAR η απονομή των οποίων, θα γίνει τα ξημερώματα της Δευτέρας 27 Φεβρουαρίου 2017.
Κάτω από όλη αυτή την λάμψη και την υπερδραστηριότητα οι θεατές έχουν την ευκαιρία να δουν σε πρώτη προβολή εξαιρετικές παραγωγές αλλά και μερικές που ξαναβγαίνουν σε επιλεγμένες αίθουσες όταν αυτές, καταφέρουν να κερδίσουν για παράδειγμα κάποια νέα διάκριση. Αυτή την εβδομάδα υπάρχουν μερικές πολύ δελεαστικές προτάσεις που αξίζει να διασχίσετε για χάρη τους το κατώφλι της σκοτεινής αίθουσας και να περάσετε πραγματικά καλά.
Μια πόλη δίπλα στη θάλασσα (Manchester by the sea): σπουδή στη διαχείριση της απώλειας
Ο Lee, είναι ένας κλειστός και ήσυχος τύπος που εργάζεται ως επιστάτης σε κατοικίες επισκευάζοντας καθημερινά κάθε είδους βλάβης. Με την ξαφνική απώλεια του αδερφού του, καλείται εσπευσμένα να επιστρέψει στη παραθαλάσσια πόλη, όπου γεννήθηκε, και ξαφνιάζεται από το γεγονός ότι ο αδερφός του άφησε στην διαθήκη του την επιθυμία να αναλάβει την κηδεμονία του ανήλικου ανιψιού του. Εκεί, θα έρθει αντιμέτωπος με όλα όσα του βασανίζουν την ψυχή από το παρελθόν.
Είναι σίγουρα μια από τις πολύ δυνατές -ερμηνευτικά και σεναριακά- δραματικές ταινίες της χρονιάς που έχει ουσιαστικό ενδιαφέρον να την παρακολουθήσει κάποιος. Ο ρυθμός έκβασης της ιστορίας, επιφανειακά μοιάζει να γίνεται ιδιαίτερα αργός σε κάποιες φάσεις, όμως ο θεατής, σίγουρα θα εισπράξει την συναισθηματική κλιμάκωση, μέσα από την οποία αναγκάζονται οι πρωταγωνιστές της να περάσουν λόγω των ιδιαίτερα δύσκολων συμβάντων που πρέπει να αντιμετωπίσουν και να έρθει σε μια ισορροπία από το τελικό αποτέλεσμα. Είναι συγκλονιστικές οι σκηνές των εκρήξεων θυμού που έχουν οι κεντρικοί ήρωες ειδικά τις στιγμές όπου η συσσωρευμένη οργή ξεχειλίζει από μέσα τους εξωτερικεύοντας την με διαφορετικό τρόπο ο καθένας και σε ανύποπτο χρόνο.
Όλο το το cast είναι πραγματικά δυνατό αλλά ειδικά ο Casey Afflek, κάνει μια αξέχαστη εμφάνιση και νομίζω ότι δικαιωματικά του ανήκει κάθε βραβείο ερμηνείας που έχει ήδη κερδίσει ή που θα ακολουθήσει στη συνέχεια. Σε αυτό το έργο οι παύσεις, τα βλέμματα και η στάση του σώματος “μιλούν” πολύ περισσότερο από τον καθαρό λόγο που αρθρώνεται με την μορφή διαλόγου. Είναι εντυπωσιακός ο τρόπος που δομείται η επικοινωνία του κεντρικού ήρωα με το κοινό. Ο Afflek, ερμηνεύει τον ρόλο ενός πολύ κλειστού ανθρώπου που βαδίζει στις παρυφές της αντικοινωνικότητας και χωρίς να εξωτερικεύει λεκτικά τις σκέψεις του κάνει ξεκάθαρα κατανοητό τον πόνο που βιώνει από γεγονότα τα οποία έχουν συμβεί και αγγίζουν τα όρια της τραγικότητας.
Είναι μια πολύ ανθρώπινη και συγκινητική ιστορία δοσμένη με αριστοτεχνικό τρόπο και χωρίς υπερβολές αλλά με αφοπλιστική ειλικρίνεια, για την διαχείριση του πόνου, την δυναμική της οικογένειας και των φίλων, την απώλεια και το αισιόδοξο μήνυμα της ανατροφοδότησης δυνάμεων ώστε η πορεία της ζωής να εξακολουθήσει παρά τις όποιες αντιξοότητες.
Σκηνοθεσία: Kenneth Lonergan, Γλώσσα: Αγγλικά, Διάρκεια: 137′, Διανομή: Feelgood
Πρωταγωνιστούν: Casey Affleck, Kyle Chandler, Ben O’Brien, Michelle Williams
trailer: https://www.youtube.com/watch?v=3fxcplDwXQ8
John Wick, Chapter 2: δράση, δράση, δράση
Ο θρυλικός John Wick αν και έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση υποχρεώνεται να κάνει μια δυναμική επιστροφή στον εγκληματικό υπόκοσμο για την εξόφληση ενός παλιού του χρέους. Ανακαλύπτει σύντομα ότι ένας ορκισμένος εχθρός από το παρελθόν του, έχει πληρώσει ένα τεράστιο ποσό προκειμένου να τον εκτελέσουν. Το χρυσό συμβόλαιο θανάτου είναι διεθνές και έτσι πληρωμένοι εκτελεστές από όλο τον κόσμο τον αναζητούν ταυτόχρονα. Ο John όμως δεν είναι ένας εύκολος στόχος…
Στις ταινίες δράσης λέμε ένα ηχηρό ναι όταν είναι τόσο καλογυρισμένες όπως η συγκεκριμένη, με ένα εξαιρετικό επιτελείο ηθοποιών, άψογη σκηνοθεσία, εντυπωσιακά ψηφιακά εφέ και ένα σενάριο που καθηλώνει τον θεατή. Για να ανάψουν λίγο περισσότερο τα αίματα να πούμε ότι η μουσική της ταινίας είναι από τις καλύτερες που ακούσαμε φέτος και δύσκολα θα προσπεράσετε αδιάφορα.
Δύο ώρες ασταμάτητης δράσης με αυτοκίνητα στον αέρα, μάχες σώμα με σώμα αλλά και με όπλα τελευταίας τεχνολογίας, φωτιές, ανατινάξεις, καταστροφές, άφθονο αιματοκύλισμα και έναν Keanu Reeves σε πολύ καλή φόρμα. Ευχάριστη έκπληξη αποτελεί το γεγονός ότι η συγκεκριμένη παραγωγή που έχει ξεπεράσει σε κόστος τα $40.000.000, είναι σαφέστατα μια βελτιωμένη συνέχεια κάτι, που παρεκκλίνει από τον κανόνα που θέλει τις σειρές των ταινιών να σημειώνουν μια φθορά με γεωμετρική πρόοδο. Ένα από τα πιο αγαπημένα και θεμελιακά στοιχεία της συγκεκριμένης σειράς ταινιών είναι και ο υπέροχος σκύλος που τον έχει πάντα μαζί του ο πρωταγωνιστής, μια παράδοση η οποία τον ακολουθεί από το πρώτη ταινία που είδαμε το 2014.
Μερικές φορές απλά πράγματα χρειάζεται κάποιος για να περάσει ένα super κινηματογραφικό βράδυ: αρκετό ποπ κορν, κάποιο αναψυκτικό ή νερό και full αδρεναλίνη!
Σκηνοθεσία: Chad Stahelski, Γλώσσα: Αγγλικά, Διάρκεια: 122′, Διανομή: Spentzos
Πρωταγωνιστούν: Keanu Reeves, Riccardo Scamarcio, Ian McShane, Ruby Rose, Lance Reddick, Laurence Fishburne, Claudia Gerini, John Leguizamo, Bridget Moynahan
trailer: https://www.youtube.com/watch?v=pivuX_t0bpQ&list=PLIR3GeOfJwpVqBvFzaQyGO2QavatnWYOS&index=1
H ζωή μιας γυναίκας (A woman’s life): το άχαρο πρόσωπο του ωμού ρεαλισμού
Νορμανδία, 1819. Μια νεαρή γυναίκα, η Ζαν, που πέρασε τα σχολικά της χρόνια σε μοναστήρι, επιστρέφει στο πατρικό της γεμάτη από όνειρα και μια παιδιάστικη αφέλεια. Παντρεύεται με έναν ευγενή της περιοχής, αλλά πολύ σύντομα αυτός θα αποκαλύψει το πραγματικό του πρόσωπο που θα την προσγειώσει σε μια ωμή πραγματικότητα.
Μια εξαιρετική ταινία που αν και εποχής, είναι διαχρονική αφού αναφέρεται στο τέλος του ρομαντισμού και την βίαιη απώλεια της μαγείας που εμπεριέχεται σε αυτόν, ως επακόλουθο της ενηλικίωσης. Το σενάριο της ταινίας είναι βασισμένο στο εναρκτήριο έργο Μια ζωή του έξοχου διηγηματογράφου Henri René Albert Guy de Maupassant, που έχει αφήσει πίσω του μοναδικά ψυχογραφήματα. Το κείμενο, πρωτοκυκλοφόρησε το 1883, ενώ στα ελληνικά το είδαμε από τις εκδόσεις Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος το 1990, σε μετάφραση του Γιάννη Αγγέλου.
Ο βραβευμένος σκηνοθέτης Brizé, αφαιρεί την λογοτεχνική ένταση του κλασσικού αυτού έργου και το εμπλουτίζει με έναν έντονο ρεαλισμό, που απογειώνουν οι ερμηνείες των ταλαντούχων ηθοποιών οι οποίοι συμμετέχουν στο cast της ταινίας. Τα κοστούμια, η φωτογραφία και η μουσική της παραγωγής αυτής είναι υψηλού επιπέδου. Όλα μαζί συνθέτουν ένα άριστο αποτέλεσμα που θα ικανοποιήσει το κινηματογραφόφιλο κοινό. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ταινία απέσπασε το βραβείο Fipresci, στο Φεστιβάλ Βενετίας και έκανε πριν λίγο καιρό πανελλήνια πρεμιέρα στο 57ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Σκηνοθεσία: Stéphane Brizé, Γλώσσα: Γαλλικά, Διάρκεια: 119′, Διανομή: Ama Films
Πρωταγωνιστούν: Judith Chemla, Jean-Pierre Darroussin, Yolande Moreau
