Ο γάμος χωρίζει τους ανθρώπους σε believers και non believers. Αυτό με κάποιο τρόπο ισχύει και για το Marriage Story του Noah Baumbach.
Ο Charlie και η Nicole αποφασίζουν να χωρίσουν, προσπαθώντας αυτή τους η απόφαση να μην επηρεάσει τη ζωή του 8χρονου γιου τους. Αυτό δεν φαίνεται να είναι εφικτό, αφού σιγά στην ιστορία τους εισβάλλουν γονείς, δικηγόροι, συνεργάτες και όλος αυτός ο θόρυβος που οδηγεί ένα ζευγάρι στο να ξεχάσει το ποιο βασικό πράγμα: Ποιον άνθρωπο ερωτεύτηκε.
Έχω μια θεωρία για τον γάμο
Ας υποθέσουμε πως έχεις ετοιμάσει ένα διαμέρισμα και το έχεις εξοπλίσει με τα πάντα. Το ψυγείο του είναι γεμάτο τρόφιμα και σνακ. Το μπαρ φουλαρισμένο με ποτά και η βιβλιοθήκη γεμάτη βιβλία. Ακόμα, υπάρχουν τα πάντα από ταινίες, μουσική, απεριόριστο internet και οτιδήποτε μπορεί να κάνει έναν άνθρωπο να μη θέλει να βγει από εκεί μέσα. Φέρνεις λοιπόν σε αυτό το διαμέρισμα ένα άτομο και του λες: «μπορείς να μείνεις εδώ για όσο θέλεις». Ας παραδεχτούμε πως είναι πολύ πιθανό αυτό το άτομο να περάσει ολόκληρη εβδομάδα εκεί. Αντίθετα, αν του έλεγες «μπορείς να μείνεις εδώ για όσο θέλεις, αλλά θα κλειδώσω» δεν θα άντεχε ούτε λεπτό. Πιθανότατα θα έψαχνε τρόπο να φύγει, με ένταση, ξεχνώντας και σνακ και βιβλία και μουσικές και ταινίες. Θα απέρριπτε όλα όσα τον έκαναν να δει αυτό το σπίτι σαν ασφαλή παράδεισο και θα έψαχνε τρόπο να το σκάσει από αυτή την «καμουφλαρισμένη κόλαση» που τον κρατά μακριά από την ελευθερία του. Ίσως ο γάμος να μετατρέπεται σε χρυσή φυλακή αφού μπουν υπογραφές και φορεθούν βέρες.
Το Marriage Story αφηγείται την ιστορία ενός γάμου δύο ανθρώπων που μπήκαν σε αυτή τη χρυσή φυλακή στα 20κάτι τους, και η ιστορία τους μου έδωσε 9 πολύ δυνατά μαθήματα για τον γάμο.
1.
Το γεγονός ότι παντρεύεσαι, δε σημαίνει ότι είσαι αρκετά ώριμος για αυτό
Στην ταινία, η Nicole εξηγεί πως ο Charlie ουσιαστικά αποτέλεσε τη σανίδα σωτηρία που χρειαζόταν για να βγει από μια σχέση που την έκανε να νιώθει νεκρή. Μια κοπέλα στα 20κάτι της, αποφάσισε να παντρευτεί έναν άντρα τον οποίο ερωτεύτηκε δύο δευτερόλεπτα αφού τον είδε, χωρίς καν να έχει περάσει ένα διάστημα μόνη, χωρίζοντας την προηγούμενη σχέση της. Στα 20 είμαστε παιδιά –αν με ρωτάς μέχρι να πεθάνουμε είμαστε παιδιά. Το γεγονός ότι μπορούμε να μας φανταστούμε δίπλα σε κάποιον για πάντα, δε σημαίνει και πως είμαστε αρκετά ώριμοι για να δούμε κατάματα αυτή τη δέσμευση και όσα συνεπάγεται.
2.
Το γεγονός ότι παντρεύεσαι, δε σημαίνει ότι μπορείς να το κάνεις και να λειτουργήσει
Το «μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος» είναι μια πρόκληση. Μέχρι να φτάσεις σε αυτόν μπορεί να έχεις τραυματιστεί 100 φορές και το 101ο χτύπημα να είναι και μοιραίο. Ναι, θα σας χωρίσει ο θάνατος, αλλά ενδεχομένως ο θάνατος του οράματός σας, όχι ο δικός σας.
3.
Όλα είναι μπροστά σου από την πρώτη στιγμή
Υπάρχει μια θεωρία που υποστηρίζει ότι ξέρεις από την αρχή τι είναι αυτό που θα σε χωρίσει με τον άλλο. Αυτή τη θεωρία την κάνει σαφή και το Marriage Story. Η Nicole έβλεπε από την πρώτη στιγμή πως ήταν η σκιά του Charlie, απλά όταν μια ερωτική σχέση είναι φρέσκια, αυτό είναι γοητευτικό. Μετά το γοητευτικό, γίνεται συνήθεια και η συνήθεια δεύτερο δέρμα που απλά θέλεις να πετάξεις από πάνω σου.
4.
Όσο περισσότεροι, τόσο χειρότερα
Η αρχική συμφωνία της Nicole και του Charlie είναι να το λύσουν μεταξύ τους. Έπειτα, εμπλέκονται δικηγόροι, μαμάδες και αδέρφια. Συνεργάτες και βοηθοί. Είτε μιλάμε για έναν γάμο είτε για μια φρέσκια σχέση, όσο πιο πολλές φωνές, τόσο περισσότερος θόρυβος. Και όσο περισσότερος θόρυβος, τόσο περισσότερα προβλήματα που θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί. Ναι, σε κάποια θέματα οι πολλές προσλαμβάνουσες μπορούν να σε κάνουν να απαρνηθείς τον ίδιο σου τον πυρήνα και να ξεχάσεις «πώς σκ*τά έφτασες ως εδώ».
5.
Το διαζύγιο είναι επιστήμη, ο γάμος όχι
Το «πώς να χωρίσεις» αποτελεί τον επαγγελματικό προσανατολισμό πολλών νομικών. Το «πώς να κάνεις έναν γάμο να δουλέψει», όχι. Ο γάμος είναι προσωπική δουλειά, σε μια εποχή που μουδιασμένοι αρχίζουμε να δεχόμαστε τη δουλειά των ειδικών σε θέματα σχέσεων. Μπορείς να συμβουλευτείς έναν δικηγόρο για το πώς να βγεις από ένα διαζύγιο νικητής. Στο πώς να μην οδηγηθείς στο διαζύγιο είσαι μόνος. Μεταξύ μας, το «Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο νά διαφυλάξει τούς νεονύμφους καί ἐμᾶς ἀπό κάθε λύπη, ὀργή, κίνδυνο καί ἀνάγκη», δεν το λες και τον πιο safe οδηγό χρήσεων.
6.
Δεν υπάρχει ιδανικό μοντέλο γάμου
Ο γάμος δεν έχει μοντέλα και manuals. Είναι ένα μικρό project, που διαμορφώνεται από δύο ερωτευμένους (στην καλύτερη περίπτωση). Σε ένα γάμο το ζευγάρι φτιάχνει το δικό του μικρό σύμπαν. Για την οικογένεια του Charlie και της Nicole, τα παιχνίδια με έναν μικρό σουγιά-μπρελόκ στο τραπέζι μετά το μεσημεριανό είναι ΟΚ. Για κάποιους πάλι είναι λόγος να καλέσουν κοινωνική λειτουργό. Αν κάθε ζευγάρι εκεί έξω καταφέρει να δει αντικειμενικά το «σύμπαν» του, θα καταλάβει πως το “νορμάλ” είναι μια ουτοπία που δεν έχει καταφέρει να απεικονιστεί σωστά ούτε στις αμερικανικές διαφημίσεις των 80s.
7.
Ένα επιτυχημένο διαζύγιο μεταφράζεται σε μια μεγάλη ήττα
Στο τέλος της ταινίας, ο Charlie και η Nicole καταφέρνουν να χωρίσουν με όρους που συμφέρουν περισσότερο τη Nicole και δεν αδικούν εντελώς τον Charlie. Κανείς από τους δύο δε νιώθει νικητής. Βγήκαν αλώβητοι από ένα διαζύγιο, ένα πετυχημένο διαζύγιο. Ωστόσο, το κυρίαρχο συναίσθημα είναι πως ο γάμος τους απέτυχε. Και αυτή η αποτυχία είναι πολύ πιο ηχηρή.
8.
Τον γάμο τον εκτιμάς αφού τελειώσει
Σε μια από τις τελευταίες σκηνές του Marriage Story, o Charlie τραγουδάει πως εκείνη τον έκανε να νιώθει ζωντανός, όσο και αν «δυσκόλευε» τη ζωή του. Οι περισσότεροι άνθρωποι εκεί έξω θα σου πουν πως ένας γάμος που φτάνει στο τέλος σε κάνει να νιώθεις νεκρός. Υποθέτω πως δεν έχουν περάσει ακόμα μεγάλα χρονικά διαστήματα μακριά από αυτόν γλυκό θάνατο, τη ζωή με τον σύντροφό τους.
9.
Η αγάπη δεν πάει πουθενά, μένει εκεί
Ο χωρισμός, καλώς η κακώς, δεν κάνει switch off στα συναισθήματα και την αγάπη. Αν ήταν έτσι, η Nicole δε θα έδενε τα κορδόνια του Charlie όσο ο καινούργιος της σύντροφος την περίμενε στο αυτοκίνητο. Θα δέσεις τα κορδόνια του ανθρώπου που σε διαμόρφωσε και έγινε οικογένειά σου, σπίτι σου. Αυτή είναι και η μαγεία των «χρυσών φυλακών» που ονομάζουμε ερωτικές σχέσεις.
Στο τέλος της ταινίας αναρωτήθηκα αν θα παντρευόμουν ως Millennial που έχει δει την αποτυχία του concept γάμος κατά συρροή. Αν απλά βλέπαμε πως ο γάμος είναι ένα μοντέλο χωρίς ρεαλιστική εφαρμογή σε μια πολυγαμική φύση που κυνηγά την ελευθερία, και βρίσκαμε ένα άλλο μοντέλο, σήμερα νομίζω πως θα έλεγα και πάλι “όχι”.
