Η Μαίρη Καλύμνου ζει με λεύκη τα τελευταία 13 χρόνια κι αυτή είναι από μόνη της μία σπουδαία μάχη. Εκείνη, όμως, αποφάσισε να δώσει άλλη μία, αυτήν της συμπερίληψης και της αποδοχής για όλους τους ανθρώπους που αισθάνονται ότι η διαφορετικότητά τους τους βάζει στο περιθώριο.
Αυτόν τον καθημερινό αγώνα δίνει μέσα από το pintolife.gr, μία πλατφόρμα όπου άνθρωποι μοιράζονται δικές τους προσωπικές ιστορίες και εμπειρίες με στόχο να αποδεχτούν οι ίδιοι τον εαυτό τους και να προτρέψουν τους άλλους να κάνουν το ίδιο.
H Μαίρη μίλησε στο Savoir Ville για όλα όσα κάνουν το ταξίδι του PintoLife το σημαντικότερο της ζωής της.
Πώς ξεκίνησε το ταξίδι σου με τη λεύκη; Πώς το συνδύασες με τα ταξίδια που έκανες ως αεροσυνοδός;
Το ταξίδι μου με τη λεύκη ξεκίνησε πριν από 13 χρόνια περίπου, όταν και παρατήρησα κάποια λευκά σημάδια στις άκρες των δακτύλων μου. Στην αρχή δεν ήξερα φυσικά τι είναι, όμως γρήγορα πήρα τις απαντήσεις μου, έπειτα από άπειρες επισκέψεις σε δερματολόγους. Ένα χρόνο μετά σταμάτησα όλες τις αγωγές, ωστόσο κατάφερα να το αποδεχτώ μόλις δύο χρόνια πριν. Στα ταξίδια μου ως αεροσυνοδός, τα πρώτα χρόνια κάλυπτα τα σημάδια μου με ειδικές κρέμες. Πλέον όχι όμως. Με χαρά δείχνω τα ιδιαίτερα σημάδια μου και έχω σταματήσει να ντρέπομαι και να κρύβομαι. Τα ταξίδια με βοήθησαν πολύ, ώστε να αποδεχτώ τη διαφορετικότητα όλων μας και παράλληλα να εκτιμήσω και την ισότητά μας. Όλοι είμαστε τόσο διαφορετικοί αλλά και τόσο ίσοι συνάμα.
Σήμερα αισθάνομαι πως τα πράγματα είναι καλύτερα όσον αφορά τις γυναίκες με λεύκη. Οι γυναίκες μαθαίνουν ή προσπαθούν να μάθουν να αγαπούν τους εαυτούς κι εμπνέονται από άλλες γυναίκες όπως η Winnie Harlow και την Amy Deanna. Για σένα πώς ήταν αυτή η πορεία με τη λεύκη πριν την εμφάνιση του #selflove στα social media;
Οι διάσημες γυναίκες με λεύκη άνοιξαν τον δρόμο της αποδοχής, προβάλλοντας την ιδιαιτερότητά τους, αποδεικνύοντας πως η αποδοχή είναι σύμμαχος της επιτυχίας. Οι γυναίκες οφείλουμε να είμαστε πλέον διάφανες, ξεκάθαρες, να αγαπάμε τον εαυτό μας, να καθρεφτίζουμε ειλικρίνεια και να υποστηρίζουμε πια την συμπερίληψη όλων σε όλα. Πριν αποδεχτώ εγώ η ίδια τη λεύκη, απέφευγα να συμμετέχω σε τέτοιες ενέργειες και φυσικά σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να προβάλω την ιδιαιτερότητά μου. Όταν λοιπόν το έκανα, αντιλήφθηκα τη σπουδαιότητα του να μοιράζεσαι τις δυσκολίες. Μέσα από την αγάπη για τον εαυτό μου, στηρίζω, βοηθάω και εμπνέω καθημερινά πολύ κόσμο να κάνει το ίδιο. Όχι σαν trend, αλλά σαν μία κίνηση με ουσία.
Ποια ήταν η δυσκολότερη μάχη που χρειάστηκε να δώσεις από τότε που διαγνώστηκες με λεύκη;
Η μάχη της αποδοχής του εαυτού μου. Να κοιτάζω τα σημάδια μου και να νιώθω όμορφη. Αλλά τα κατάφερα.
View this post on Instagram
Τι είναι πιο ψυχοφθόρο σε αυτή τη διαδικασία; Να παλεύεις να σε αποδεχθούν οι άλλοι ή να προσπαθείς να αποδεχθείς εσύ τον ίδιο σου τον εαυτό;
Η μάχη της αποδοχής του εαυτού μου ήταν κάτι ευκολότερο σε σύγκριση με την εκπαίδευση των γύρω μου σε αυτό. Εμείς που ζούμε με τις μοναδικότητές μας, ξέρουμε τις δυσκολίες αυτού και μαθαίνουμε να ζούμε έτσι. Η μεγαλύτερη δυσκολία είναι να εκπαιδευτούν οι γύρω μας, πως δεν κινδυνεύουν και πως δε θα τους επηρεάσει.
Πιστεύεις ότι μπορεί μια πιο ενεργή αποδοχή της διαφορετικότητας να έρθει μέσα από social media όπως το Instagram;
Φυσικά. Στη δική μου περίπτωση βοήθησε εμένα, αλλά και όσους ακολούθησαν τη δική μου πορεία αποδοχής, παρακολουθώντας τη δική μου ιστορία. Τα social media έχουν τρομερή δύναμη, όταν έχεις την ικανότητα να τα χρησιμοποιήσεις σωστά. Ακόμη και η χρήση της λέξης “διαφορετικότητα” τείνει να χάσει την ουσία της, επειδή αλλοιώνεται σε trendy ενέργειες. Υπάρχουν ωστόσο εκεί έξω άνθρωποι που έχουν μηνύματα σπουδαία να περάσουν σε όλους εμάς και αξίζει να έχουμε πλέον όλοι ένα καλό φίλτρο και να ακολουθούμε την ουσία.
Σε ποια φάση της ζωής σου ήρθε το PintoLife;
Σε φάση καραντίνας, όταν δεν ταξίδευα και είχα το χρόνο να αφοσιωθώ στον εαυτό μου. Ήταν σαν όλα όσα έκανα μέχρι τώρα, έγιναν για να βρω το δικό μου κέντρο, το PintoLife. Ταυτίστηκα με πολλούς, καθοδήγησα πολλούς, επηρεάστηκα από αρκετούς και δημιούργησα ένα Κίνημα Συμπερίληψης και Αποδοχής, το οποίο έχει αγαπηθεί για τους σωστούς λόγους.
View this post on Instagram
Σε προσεγγίζουν άνθρωποι μέσω του blog για να μοιραστούν μαζί σου δικές τους ιστορίες; Υπάρχει κάποια ιστορία που να έχεις διαρκώς στο πίσω μέρος του μυαλού σου;
Το PintoLife είναι όλοι αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι με τις υπέροχες ιστορίες από το δικό τους ταξίδι αποδοχής. Με προσεγγίζουν και τους προσεγγίζω. Με επιλέγουν για να μιλήσουν και τους επιλέγω για να επηρεάσουν. Η ιστορία της Κατερίνας που ζει με αλωπεκία και φορούσε πάντα ένα μαντήλι στο κεφάλι σε όλες τις φωτογραφίες με το γιο της και έπειτα από τη συνέντευξή της έβγαλε την πρώτη της φωτογραφία χωρίς μαντήλι, ήταν από τις πιο δυνατές ιστορίες του PintoLife. Κι αυτό γιατί κατάφερε να απελευθερωθεί και να γίνει ένα με όσους περνούν κάτι αντίστοιχο – και το βασικότερο να δείξει στο παιδί της πόσο υπέροχο είναι να νιώθεις εντάξει με αυτό που είσαι.
Έχεις μιλήσει σε προηγούμενη συνέντευξή σου για τη σχέση σου με την τελειότητα. Πώς είναι σήμερα αυτή η σχέση;
Η τελειότητα για μένα πλέον δεν υφίσταται. Δεν την υποστηρίζω, ούτε την προωθώ. Πέρασα φάσεις που θεωρούσα πως λόγω προβολής στα social media, θα έπρεπε να είμαι τέλεια σε όλα κι αυτό γιατί αυτό μου έδειχναν όλα όσα έβλεπα online. Αυτό με καταπίεσε, μου δημιούργησε τεράστιο θέμα με τον εαυτό μου και ήταν ο βασικότερος λόγος που άργησα να αποδεχτώ τη λεύκη. Πλέον δείχνω τις ατέλειές μου και ακολουθώ το ρεύμα του Go With The Flow. Σταμάτησα να ακολουθώ ανθρώπους που προβάλλουν τέτοια πρότυπα και εγώ η ίδια άλλαξα όλη τη φιλοσοφία μου γύρω από αυτό που προβάλλω για τον ίδιο μου τον εαυτό.
Μαίρη, εσύ πώς κάνεις pin to life;
Προσφέροντας και εισπράττοντας αγάπη. Για μένα όλα ξεκινούν από εκεί και πάντα θα είναι ο δικός μου οδηγός ζωής, σε ό,τι κάνω.
