Τα ‘80s είναι μια δεκαετία που αγαπώ -αν και είμαι παιδί των ‘90s- και ΟΧΙ δεν περίμενα το Stranger Things για να αγαπήσω την αισθητική της εποχής – με τα νέον χρώματα στις ταμπέλες, τη περμπανάντ στα μαλλιά και τις γκέτες – ήταν απλά το κερασάκι στην τούρτα. Η γενιά μου μεγάλωσε με Χελωνονιντζάκια και πέρασε αυτή την τρελή φάση που τα CD και το Walkman έγιναν MP3, το VRC έγινε DVD και εμείς δειλά-δειλά ξεκινήσαμε να χρησιμοποιούμε το ίντερνετ. Πάνω από όλα αυτά όμως είμαστε λάτρεις του κινηματογράφου και από το πλήθος ταινιών που κυκλοφορούσε τότε εμείς επιλέξαμε κάποιες ταινίες, οι οποίες μας έδωσαν τα μεγαλύτερα μαθήματα ζωής και απευθύνονταν σε παιδιά που μεγάλωναν, εφήβους και ενήλικες που έτρεχαν στα videoclub της γειτονιάς.
# Με επιμονή και υπομονή θα πας σίγουρα μπροστά | Karate Kid (1984)
Μην μου πείς ότι η σκηνή με τον Mr. Miyagi να πιάνει τη μύγα με τα chopsticks δεν ήταν ό,τι καλύτερο έχεις δεί σε όλη σου τη ζωή. Ο Ντάνιελ σε όλη τη διάρκεια της ταινίας προσπαθούσε να μάθει τη διάσημη αεροκλωτσιά και μόνο με επιμονή -και άπειρη υπομονή- τα κατάφερε πλήρως. Μια ταινία που δεν θα βαρεθώ να βλέπω ξανά και ξανά κάθε Κυριακάτικο μεσημέρι που την βάζει στην τηλεόραση.
«Fall seven times, stand up eight.»
# Οι φίλοι είναι η οικογένεια που επιλέγουμε | Stand by me (1987)
Από τις πιο κλισέ ατάκες στην ιστορία του κινηματογράφου, μια φράση όμως που έχει μεγάλη σημασία. Οι φίλοι είναι η οικογένεια που διαλέγουμε και κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό. O Gordie Lachance από την άλλη ισχυρίζεται πως οι φίλοι που έχουμε στα 12 μας χρόνια είναι οι πιο αληθινοί που θα βρούμε ποτέ, σε κάθε περίπτωση όμως με τους φίλους σου θα ζήσεις τις μεγαλύτερες περιπέτειες καθώς τα καλύτερα ταξίδια δεν τα κάναμε μόνοι μας.
# Δεν παίρνεις πάντα ό,τι δίνεις / Say Anything (1989)
Δεν ξέρω αν είναι το εμβληματικό τραγούδι του Peter Gabriel “Say Anything”, που με κάνει να αγαπώ αυτή την ταινία ή η ίδια η σκηνή με το boombox. Υπάρχουν πολλές άκαρδες μάλλον που δεν θα λύγιζαν εάν ο τύπος που γούσταραν ερχόταν έξω από το σπίτι τους και έπαιζε αυτό το συγκεκριμένο τραγούδι, εγώ μάλλον θα πέθαινα. Βέβαια στη ζωή τις περισσότερες φορές δίνεις αγάπη και παίρνεις πίσω το απόλυτο τίποτα. Πέρναγε και η Diane τα δικά της βρε παιδί μου…
# Δεν προδίδουμε ποτέ τους φίλους / E.T (1982)
O Elliott κίνησε γη και ουρανό για να προστατεύσει τον αγαπημένο του φίλο και να τον βοηθήσει να γυρίσει στο σπίτι του. Το νόημα της ταινίας είναι να δίνεις τα πάντα για τον φίλο σου χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα διαλέξεις πάντα τον εύκολο δρόμο και ο Elliott αυτό ακριβώς έκανε για τον E.T.
# Break the rules/ Dirty Dancing (1987)
Στο Bomont ο χορός ήταν αμαρτία! Το θέμα εδώ είναι να καταλάβεις ποιοι κανόνες περιορίζουν δημιουργικά πράγματα για εσένα, τα οποία σε πάνε μπροστά και με λίγα λόγια να τους προσπεράσεις. Ταμπού θα υπάρχουν πάντα αλλά εσύ πρέπει να κρίνεις τι αξίζει και τι όχι.
# Οι ιδέες είναι ικανές να αλλάξουν τον κόσμο / Dead Poets Society (1989)
«Άσχετα από αυτά που σου λέει ο καθένας, οι λέξεις και οι ιδέες σου είναι ικανές να αλλάξουν ολόκληρο τον κόσμο.» Μόνο αυτό θα πω.
# Τα ετερώνυμα έλκονται / Breakfast Club (1985)
Είναι μια διαπίστωση στην οποία καταλήγουμε όχι μόνο βλέποντας το Breakfast Club αλλά και το “Can’t buy me love“. Αυτή είναι η αλήθεια και όσο και να προσπαθείς να την αλλάξεις η ταινία θα συνεχίσει να στο δείχνει. Δεν έχει σημασία αν θα πετύχει, ούτε κάνει λιγότερο αληθινή την παραπάνω διαπίστωση. Princess και Criminal στο αποδεικνύουν περίτρανα.
