Γνωρίζουμε πώς να διαχειριστούμε ένα χωρισμό, αλλά τι συμβαίνει όταν διακόπτουμε τη φιλία μας με κάποιο άτομο;

Μια φωτογραφία μας στην παραλία όπου έχουμε σκάσει στα γέλια καθώς κοιτάζουμε το ηλιοβασίλεμα. Μια θολή φωτογραφία όπου είμαστε αγκαλιασμένες. Μια φωτογραφία γάμου, όπου όλες γελάμε με ένα inside joke καθώς κοιτάζουμε τη νύφη. #Squadgoals ε;

Σε κάποια φάση της ζωής μου, αυτές ήταν οι καλύτερες μου φίλες – τώρα δεν μιλάμε καν. Αν και δεν είπα ποτέ ‘σ’αγαπώ’ σε κανέναν άντρα στα 20s μου – ήμουν πολύ busy προσπαθώντας να γίνω η ενήλικη που ήθελα – το έλεγα συνεχώς στις φίλες μου. Και δεν θεώρησα ποτέ πως το δέσιμο αυτό ήταν ασυνήθιστο. Αυτό που ήταν ασυνήθιστο όμως ήταν πόσες απο αυτές τις φιλίες είχαν καταστραφεί, αφήνοντας μόνο γλυκόπικρες αναμνήσεις και την απορία ‘Τι έγινε μεταξύ μας;’.

Στην τελική, όταν χωρίζεις με το σύντροφο σου, είναι εύκολο να καταλάβεις το λόγο. Υπάρχουν άλλωστε τόσα τραγούδια, λέξεις, Insta-posts που το περιγράφουν. Αλλά τι γίνεται όταν χάνεις τους φίλους σου; Προσπάθησα να σκεφτώ τι πήγε λάθος με τις πέντε φιλίες που χάλασαν στα 20s μου, τι θα μπορούσα να είχα κάνει διαφορετικά και αν εν τέλει, έγινα καλύτερη φίλη.

Η ΦΙΛΗ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ ΜΑΖΙ 

Ηλικία: 7-31

Η Λ. και εγώ γνωριστήκαμε στο σχολείο, όταν μας έβαλαν να καθίσουμε μαζί. Αστεία και θαρραλέα, μοιραστήκαμε την αγάπη μας για τα βιβλία και τη βρετανική μουσική. Καταλήξαμε στο ιδιο πανεπιστήμιο, όπου περνούσαμε τα βράδια μας στα μπαρ. Για μια δεκαετία, όσο σπουδάζαμε, μιλούσαμε καθημερινά με email αλλά σύντομα εμφανίστηκαν στην επιφάνεια σημάδια που αγνοούσα καιρό. Έκρινε σκληρά τις νέες παρέες μου και εξέφραζε ξεκάθαρα τη δυσαρέσκεια της προς κάτι ή κάποιον. Με ενόχλησε όλο αυτό και σιγά σιγά άρχισα να την αποφεύγω με αποκορύφωμα να μη της μιλήσω για εβδομάδες. Και όλο αυτό συνέπεσε με τον γάμο της αργότερα τον ίδιο χρόνο. Το email που είχα συντάξει όπου ζητούσα να εξαιρεθώ απο τα καθήκοντα της παράνυφου δεν μπόρεσα να το στείλω ποτέ. Συμμετείχα κανονικά στο γάμο της και της έδωσα ένα βραχιόλι με το σύμβολο του άπειρου. Ήθελα έτσι να της πω πως πάντοτε θα εκτιμώ τη φιλία σου, αλλά δεν μπορώ να το κάνω άλλο.

ΜΑΘΗΜΑ: Μια φιλία ετών δεν σημαίνει οτι είναι μια ‘καλή’ φιλία. Ακόμη και τον επόμενο χρόνο μετά το γάμο της, συνεχίσαμε να επικοινωνούμε με email. Ήμασταν και οι δυο έγκυες. Αλλά όσο σκεφτόμουν τα πικρά σχόλια που θα κάνει προς το πρόσωπο μου για τον τρόπο που μεγαλώνω την κόρη μου, συνειδητοποίησα οτι δεν θέλω κάτι τέτοιο. Θέλω να είναι χαρούμενη και ευτυχισμένη με τη ζωή της, αλλά δεν ταιριάζει στη δική μου πια.

Η ΠΟΛΥ ΣΤΕΝΗ ΦΙΛΗ 

Ηλικία: 20-22

Βρισκόμασταν στη Βενετία, όπου μαλώναμε για τη πίτσα. H Γ. ήθελε μόνο ένα κομμάτι ενώ εγώ επέμενα πως στην Ιταλία δεν πωλείται σε κομμάτια αλλά ολόκληρη. Δεν θυμάμαι ποιος είχε δίκιο τελικά. Αυτό που θυμάμαι όμως είναι πως ήμουν εκνευρισμένη, πεινασμένη και όλοι γύρω μας κοιτούσαν. Παρ’ όλο που το θέμα ήταν χαζό, τα συναισθήματα που έκρυβε δεν ήταν.  Όταν ήμασταν μαζί, η σχέση μας ήταν έντονη και παθιασμένη. Αρκετές φορές μας είχαν περάσει για ζευγάρι. Από πολλές πλευρές, ήμασταν αδελφές ψυχές. Αλλά όχι για πάντα. Το τέλος της φιλίας μας ήρθε ένα χρόνο μετά απο το επεισόδιο στη Βενετία. Αποφεύγαμε να βλέπουμε η μια την άλλη στις εστίες όπου μέναμε και οι δυο.

ΜΑΘΗΜΑ: Όσο μεγαλώνουμε, υπάρχουν κάποια πράγματα που πρέπει να αφήσουμε πίσω μας. Όπως ένας σύντροφος δεν πρέπει να είναι το κέντρο του κόσμου σου, έτσι δεν πρέπει να είναι και μια φίλη. Και εάν μαλώνετε για τη πίτσα, αυτό είναι ένα σημάδι πως κάτι δεν πάει καλά. Η Γ. δεν είναι στα social media και δεν μπορώ να τη βρω. Μερικές φορές αναρωτιέμαι τι θα της έλεγα. Το μόνο σίγουρο είναι πως ήταν ένα ‘φιλικό φλερτ’. Η βάση της φίλιας μας δεν ήταν αρκετά δυνατή για να διαρκέσει.

Η ΦΙΛΗ ‘ΑΚΟΜΗ ΕΝΑ ΠΟΤΑΚΙ΄

Ηλικία: 22-27

Cosmopolitan σε μεγάλα ποτήρια με κλείσιμο ματιού απο τον μπάρμαν. Μπουκάλια κρασί σε πάρτι. 2-για-1 μπύρες στο μπαρ που σέρβιρε δωρεάν πίτσα με κάθε παραγγελία. Κάθε ανάμνηση με τη Ε. περιλαμβάνει αλκοόλ.

ΜΑΘΗΜΑ: Υπάρχουν και άλλα μέρη για να βρεθείς με τη φίλη σου πέρα απο το μπαρ. Ναι, το αλκοόλ βοηθά να νιώσουμε πιο κοντά στον άλλο. Αλλά είχαμε κάτι κοινο; Δεν ξέρω, ποτέ δεν περάσαμε χρόνο μαζί (πέρα απο τα μπαρ) για να το διαπιστώσω. Της έστειλα πρόσφατα μήνυμα για να δω τι κάνει. Μου είπε πως ακόμη και σήμερα θυμάται κάποιες απο τις περιπέτειες μας και χαμογελάει.

Η ‘9-5’ ΦΙΛΗ

Ηλικία: 27-30

Όταν έμαθα οτι μπήκε στην προηγούμενη συντακτική μου ομάδα ένα νέο άτομο με τον ίδιο τίτλο (και τα ίδια αρχικά), ήξερα πως είτε θα μαλώναμε είτε θα τα πηγαίναμε καλά. Στο τέλος της πρώτης της εβδομάδας, η A. και εγώ συζητούσαμε τα κουτσομπολιά του γραφείου και ανταλλάζαμε ιδέες προτού τις προτείνουμε στο αφεντικό μας. Την βοήθησα να βελτιώσει το γράψιμο της και αυτή εμένα, να παραμένω στις προθεσμίες μου. Αλλά μετά, άλλαξε η διεύθυνση και ξεκίνησαν οι περικοπές. Ένιωσα προδομένη όταν εκείνη ακολούθησε τις οδηγίες να μη συζητά τα περί δουλειάς με όσους εργάζονταν λιγότερες ώρες. Έγινε απόμακρη και παρ’ όλο που συνεχίσαμε να μιλάμε, δεν μπορούσα να κρύψω τη ζήλια μου όταν κανονίζαμε για ποτό και μου το ακύρωνε γιατί είχε ‘πολύ δουλειά’.

ΜΑΘΗΜΑ: Οι φίλες στη δουλειά είναι μια κατηγορία απο μόνες τους. Είναι τα άτομα με τα οποία περνάς τον περισσότερο χρόνο – είναι λογικό να δένεστε. Αλλά όταν κάτι απειλεί αυτή τη σχέση, η κατάσταση μπορεί να γίνει περίεργη. Τώρα, προτιμώ να μην είχα εκνευριστεί τόσο και να διατηρούσα μια πιο ήρεμη στάση. Ευτυχώς, μου δόθηκε μια δεύτερη ευκαιρία. Ένα χρόνο μετά, συναντηθήκαμε στο γάμο ενός κοινού φίλου. ‘Είμαστε καλά;’, μου είπε. Κούνησα το κεφάλι. Όταν δουλεύαμε και οι δυο απο το σπίτι, στέλναμε η μια στην άλλη ενθαρρυντικά μηνύματα. Όταν όμως προσλήφθηκε σε δουλειά που απαιτούσε τη προσοχή της συνειδητοποίησα το εξής: έχουμε φίλους απο διαφορετικές πλευρές της ζωής μας. Η Annie είναι μια τρομερή συνάδελφος – φίλη. Όταν όμως δεν είμαστε προσηλωμένες στον ίδιο στόχο, δεν ταιριάζουμε η μια στη ζωή της άλλης. Και είναι οκ αυτό.

Η ΦΙΛΗ ΠΟΥ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ

Ηλικία: 22-28

Η Ρ. και εγώ γνωριστήκαμε στη δουλειά αλλά σπάνια ταίριαζαν τα ωράρια μας. Έτσι, η φιλία μας βασίστηκε σε δραστηριότητες εκτός δουλειάς. Ξεκινούσαμε το ΣΚ με ενα μάθημα spinning και τελείωνε με μια επική έξοδο. Η μια έμπαινε στο Facebook προφίλ της άλλης και απαντούσαμε στα μηνύματα της. Μετά όμως, καθώς έλειπα 6 μήνες για δουλειά σε μια άλλη πόλη, τα έφτιαξε με κάποιον. Με έπιανε άγχος κάθε φορά που μου έλεγε πόσο της άρεσε. Χαιρόμουν φυσικά που είχε σχέση, αλλα ένιωθα οτι έχασα τη φίλη μου. Όταν η μαμά μου μπήκε άρρωστη στο νοσοκομείο ήρθε να με επισκεφτεί. Ήταν και αυτός μαζί της. Ήθελα τη συμπαράσταση της, αλλά ένιωσα πιο μόνη απο ποτέ. Μετά απο εκείνη τη συνάντηση, ήμουν τόσο εκνευρισμένη που δεν είχε χρόνο για εμένα που σταμάτησα να της απαντώ στο τηλέφωνο.

ΜΑΘΗΜΑ: Ένας σύντροφος μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα. Η Ρ. και εγώ τα ξαναβρήκαμε μετά απο 4 χρόνια, όταν ήμασταν 32. Μου είπε πως ο σύζυγος της μου είχε στείλει πρόσκληση για τα γενέθλια της αλλά επειδή δεν είχα απαντήσει, νόμιζε πως δεν με ενδιέφερε πλεον η φιλία μας. Χάρηκα πολύ που τα βρήκαμε. Μου είχε λείψει πραγματικά. Δεν είχα καταλάβει πόσο αγαπούσε το αγόρι της. Και αυτή δεν είχε καταλάβει πόσο δύσκολα περνούσα. Με πληγώνει που έχασα το γάμο της – αλλά και 4 χρόνια απο τη ζωή της. Ωστόσο, ποτέ δεν είναι αργά.

Όταν ξεκίνησα να σκέφτομαι τις φιλίες που είχαν καταρρεύσει στα 20s μου, στράφηκα στους τωρινούς φίλους μου. Πολλοί απο αυτούς παραδέχτηκαν πως επίσης, έχουν μετανιώσει για κάποιες φιλίες που είχαν λήξει άδοξα. Πιστεύω πως όσο μεγαλώνουμε, οι φιλίες μας γίνονται λιγότερο έντονες. Είμαι 33 και ενώ έχω έναν κλειστό κύκλο ανθρώπων στους οποίους βασίζομαι – οι φίλοι απο τη yoga, γείτονες με παιδιά, λίγοι φίλοι απο το πανεπιστήμιο – δεν έχω μια ‘κολλητή’ και είμαι ΟΚ με αυτό. Επίσης, δεν μετανιώνω για καμιά απο τις φιλίες που έχασα στα 20s μου. Αντιθέτως, με βοήθησαν να γίνω αυτό που είμαι και να συνειδητοποιήσω ποιες απο τις φιλίες μου αξίζουν πραγματικά.