Δεν ξέρω κανέναν νέο Έλληνα τραγουδιστή/τραγουδίστρια. Αλήθεια. Δεν το κάνω επίτηδες, απλά μου φαίνονται όλοι ίδιοι! Παλιά άκουγες έναν καλλιτέχνη στο ραδιόφωνο και ήξερες ποιος είναι! Αφενός γιατί δεν τραγουδoύσαν όλοι τα ίδια, αφετέρου γιατί είχαν διαφορετικές φωνές, χροιές, στιλ βρε αδερφέ!

Μπορεί απλά να είμαι κολλημένος, ή μπορεί να ολοκληρώνεται η μεταμόρφωσή μου σε πικρόχολο γέρο στα 34 μου, ήδη πέρα από μπουζουκο-τσιφτετελέ, ίσως να υπάρχουν και αξιόλογοι τραγουδιστές με ωραία τραγούδια αλλά μάλλον δε θέλω να τα ξέρω. Βέβαια υπάρχει και το έντεχνο. Που για εμένα τελείωσε στους Κατσιμιχαίους, αλλά δε θέλω να μπω σε επικίνδυνα «χωράφια» και να με βρουν τσιμεντωμένο στα «λιμανάκια» οπότε δεν θα αναφερθώ σε αυτό.

Η μουσική σκηνή λοιπόν έχει αλλάξει. Εγώ σε αυτό το σημείο θα θυμίσω στους παλιούς και θα μάθω στους νέους το γιατί η μουσική στα τέλη της δεκαετίας του ’80, αρχές ’90 ήταν τόσο γαμάτη, ακόμα και όταν ήταν άθλια!

Κώστας Χαριτοδιπλωμένος

Τι να πει κανείς για τον γίγαντα, τον τρισμέγιστο, τον τρισδιάστατο τον βούδα Κώστα Χαριτοδιπλωμένο; Ο άνθρωπος ήταν και παραμένει ίνδαλμα. Μπορεί πολλοί να θεωρούν άλλους τραγουδιστές σαν τους πιο αντιπροσωπευτικούς της εποχής, όμως για εμένα, ο Χαριτοδιπλωμένος ήταν, είναι και παραμένει ο βασιλιάς!

Top Hits: Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Ο τύπος έχει φτιάξει σουξεδάρες όπως το «Ψηλές κοντές» (ο ύμνος του σαβουρογάμη, τότε που μπορούσες να πεις «χοντρές» σε ένα τραγούδι χωρίς να στην πέσουν), «Lost in the night», «Ζηλεύω», «Έτσι σε θέλω» (με μπότες και καπέλο), «Βραδυνό μπανάκι» και πόσα ακόμα.

Αξίζει να ακούσεις: «Ακαταμάχητος». ΣΤΕΓΝΗ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ από το “Simply irresistible” του Robert Palmer, ο Κώστας της καρδιάς μας όχι απλά δεν κώλωσε να κλέψει τη μουσική και το Video Clip από τον «πηδάω ό,τι κινείται» Palmer (βέβαια το βίντεο το έκλεψε από το «Addicted to Love», αλλά ποιος τον αδικεί, το βίντεο είναι απλά απίστευτο) αλλά πήρε το νόημα του τραγουδιού και το άλλαξε για να ταιριάξει στη γαματοσύνη του! Κοινώς αντί να πει «δεν μπορείς να της αντισταθείς γιατί είναι ακαταμάχητη», όπως είναι και το νόημα του τραγουδιού του Robert Palmer λέει «Πρέπει να είσαι ακαταμάχητος για να αρέσεις στις γυναίκες» , εννοώντας βέβαια πως ο ίδιος είναι ακαταμάχητος. Και είσαι Κώστα. Είσαι.

Στίχοι που δεν ξεχνώ: «Ψηλές, κοντές, ξανθιές, μελαχρινές, αδύνατες, χοντρές… ΟΛΕΣ ΚΑΛΕΣ» -Ψηλές Κοντές (Απλά, ποίημα)

Κώστας Μπίγαλης

Ο Big Alice είχε πάντα αυτόν τον καημό ρε γαμώτη… να κερδίσει τη γιουροβίζιον. Και ας μην το παραδέχεται. Του κάναμε τη χάρη και τον στείλαμε μια χρονιά και έκανε το ύστατο trolling και τραγούδησε «Ντίρι ντίρι ντίρι, ντίρι ντίρι ντίρι, Ντιιιιιιιιιι» ίσως για να αποδείξει ότι ακόμα και με ντίρι ντίρι μπορεί να κερδίσει την πλέμπα της Ευρώπης. Ε… έχασε.

Top Hits: Εντάξει ο άνθρωπος είναι μηχανή παραγωγής σουξέ. «Ρίνα-Κατερίνα» (παραλίγο να μας το χαλάσει με τα Jumbo αλλά ευτυχώς), «Μικρή μου μέλισσα», «Boeing 747», και βέβαια το Ε-ΠΙ-ΚΟ Του «Αιγαίου τα Blues» (το μοναδικό τραγούδι που θα μπορούσε να του φέρει πρωτιά στη γιουροβίζιον).

Αξίζει να ακούσεις: Εδώ θέλω την προσοχή σας γιατί θα σας βομβαρδίσω με γνώση. Ο Κώστας Μπίγαλης είχε τραγουδήσει το theme song από τα «Χελωνονιτζάκια» στην ελληνική τους έκδοση! Κοινώς έχουμε ΚΑΙ Μπίγαλη, και Χελωνονιτζάκια σε ένα! Το μόνο που λείπει είναι ένας χοντρός με κόκκινη στολή και έχουμε Χριστούγεννα!

Στίχοι που δεν ξεχνώ: Που με βρίσκει η αυγή να ‘χω κάνει κεφάλι, με το κλάμα του Μισισιπή – Ρίνα Κατερίνα (ποιο είναι το κλάμα του Μισισιπή ρε σεις;)

Μιχάλης Ρακιντζής

Ο άνθρωπος είναι ίσως ο μόνος που έχει τόσο φανατικό κοινό (δίκαια ή άδικα ας το κρίνει ο καθένας μόνος του) το οποίο θεωρεί ότι ο Ρακιντζής είναι «o megaliteros ellinas synthetis» και αν τους πεις το αντίθετο σου βγάζουν τη σκωληκοειδίτιδα με κουτάλι.

Top Hits: Ο Μιχάλης μπορούσε τον οποιοδήποτε στίχο να τον κάνει επιτυχία. Νομίζω μάλιστα ότι από ένα σημείο και ύστερα δοκίμαζε τον εαυτό του. «Είσαι σαν κουνέλι», «Ιησούς Χριστός» (για τον Θεό δηλαδή στο τραγούδι λέει «φτου φτου φτου» ρε παιδιά), «Εγώ και ο Πουφ», «Προκαλείς» (βίντεο κλιπ με Μενεγάκη ανήλικη) είναι μόλις λίγα από τα γκραν σουξέ του ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε τις επικές συνεργασίες με Gillan στο τσιφτετελο-ροκ «Getaway» (βίντεο κλιπ με Μπάρμπα ανήλικη) και με τη Bonnie Tyler στο «The desert in your heart» (εντάξει εκεί τραγουδάει η Αρβανίτη αλλά το ίδιο είναι).

Πρέπει να ακούσεις: Εννοείται το head-banger «Δικός σου για πάντα». Γιατί έτσι.

Στίχοι που δεν ξεχνώ: «ΜΕΣ’ ΣΤΗΣ ΥΔΡΑΣ ΤΑ ΣΤΕΝΑ ΣΕ ΖΗΤΑΩΩΩΩΩΩ (ένρινο)» – Εγώ κι ο Πουφ. (Από τις πιο epic αρχές τραγουδιών)

Πωλίνα

Η αδιαμφισβήτητη βασίλισσα. Εντάξει, και άλλες προσπάθησαν αλλά Πωλίνα δε θα γίνει ποτέ καμία. Έχοντας ήδη κάνει ένα καμ-μπακ εκμεταλλευόμενη το ρεύμα που θέλει να επανέρχονται στη μόδα (έστω και λόγω νοσταλγίας) τα τραγούδια των 80s-90s, η Πωλίνα όχι απλά είναι φωνάρα και τυπάρα, είναι και πανέξυπνη γιατί έχει πλακώσει τα live και τα κονομάει.

Top Hits: Πολλά και διάφορα και όλα φοβερά! «Το ροζ μπικίνι», «Πάμε για τρέλες στις Σεϋχέλες» (είχε γίνει ΚΑΙ ταινία παρακαλώ) «Κυκλοφόρησε» και πολλά που ακόμα και τώρα τα τραγουδάει λες και ακούς δίσκο (κάνει live παιδιά να πάτε να ακούσετε να γουστάρετε)

Πρέπει να ακούσεις: Ε… καλά τώρα μιλάμε για ΤΟΝ ύμνο τη «Μπιρίμπα». Αφενός πιασάρικο (ρίμα μπιρίμπα-αρίμπα) αφετέρου αποτελεί φόρο τιμής στο παιχνίδι που έχει κλείσει σπίτια και έχει χωρίσει οικογένειες.

Στίχοι που δεν ξεχνώ: «Με ένα σούπερτοσοδούλιμίνιδιάφανοκαιροζμπικίνι» (ναι μια λέξη όλο)  – Το ροζ μπικίνι

Κωνσταντίνα

Χωρίς επώνυμο. Σκέτο. «Κωνσταντίνα» όπως «Σερ» όπως «Μαντόνα». Ο παιδικός μου έρωτας και φωνάρα. Η Κωνσταντίνα είχε πάντα ένα ηλίθιο κλαυσίγελο ύφος  ό,τι τραγούδι και να έλεγε και τα έλεγε ωραία η ρουφιάνα. Πρόσφατα κάπου την άκουσα πάλι και ήταν ίδια! Να σημειωθεί ότι έχει τραγουδήσει τραγούδια σε μουσική Γιάννη Χρυσομάλλη -για τους φίλους Yanni- ο οποίος by the way δεν έχει πλέον μουστάκι και είναι πολύ τυπάκι και ξέφυγα από το θέμα.

Top Hits: «Μια Ελλάδα φως» (είπαμε Yanni ρε), «Έχω μια καρδιά», «Στον επόμενο τόνο» (θα ‘ναι η ώρα για σένανε μόνο), «Γλυφάδα Μαρακές», «Θα φύγω με τους φίλους μου για Κάιρο» έχουν αφήσει το στίγμα της Κύπριας αοιδού.

Πρέπει να ακούσεις: Το ισπανο-something «Σαν τριαντάφυλλο». Γιατί έχει βίντεο κλιπ το οποίο ξεκινάει αλλιώς, συνεχίζει αλλιώς (στο ρεφρέν ξαφνικά αλλάζει στιλ γιατί έτσι γουστάρει) και τελειώνει όπως αρχίζει. Επίσης είναι πιασάρικο.

Στίχοι που δεν ξεχνώ: «Μετράω τον πυρετόοοοο μου πιάνει ο υδράργυρος φωτιά. 38,8 39,9» – Θα φύγω με τους φίλους μου για Κάιρο (ακόμα και αν δεν ξέρεις το τραγούδι, ξέρεις τους στίχους)

Κακά κορίτσια

Spice Girls και κολοκύθια τούμπανα. Κακά κορίτσια φορ έβερ ΡΕ! Έλα εντάξει κάθε αγοράκι πάνω από 30 είχε μία «αγαπημένη» από τα Κακά Κορίτσια και όχι άδικα αφού ήταν… ε ήταν κόμματοι τότε ρε σεις. Επίσης θέλω να πω πως πριν κάποια χρόνια έκαναν ένα «reunion» στο Gagarin και ολόκληρο το μαγαζί πήγε να πέσει φωνάζοντας «ΔΟ-ΛΟ-ΦΟΟΟΟΝΟΣ». Επίσης (πάλι)  είναι γαμώ τα άτομα που ξέρουν ΚΑΙ να αυτοσαρκάζονται και να κάνουν πλάκα και απ’όλα. Τώρα για να είμαι ειλικρινής δεν έπρεπε να είναι στη λίστα γιατί είναι λίγο ταμ-τι-ρι-ρι ελαφρολαϊκές αλλά ΕΓΩ γράφω, άρα ΕΓΩ κάνω ό,τι γουστάρω, άρα σιωπή!

Top Hits: «Ξαναγεννήθηκα» (στα άσπρα ντύθηκα -προφανώς), «Μου λείπει» (2 λέξεις ένα τραγούδι), «Γεια σου» (και εσύ και τα φιλιά σου, έλα όλοι το ξέρουν αυτό).

Πρέπει να ακούσεις: ΤΟΝ «ΔΟΛΟΦΟΝΟ» (βασικά «ήρθες πάλι» λέγεται). Ε τι τώρα μη λέμε χαζά, αυτό είναι ΤΟ σουξέ τους και ακόμα και σήμερα το τραγουδάνε και οι πέτρες. Άσε που έχει και νόημα.

Στίχοι που δεν ξεχνώ: «Και ήρθες πάλι πίσω σαν το δολοφόνο που στον τόπο του εγκλήματος γυρνά» (Παλαμάς και βάλε).

Αλέξια

Η έτερη Κύπρια της παρέας η οποία επέλεξε και αυτή να μην έχει επίθετο (ήταν πολύ της μόδας τότε, άλλωστε πόσες «Αλέξιες» ξέρεις;) άφησε και αυτή το στίγμα της στην μουσική της εποχής. Βέβαια, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, η Αλέξια ήθελε να πάντα να είναι Jazz (στη μουσική  ε, όχι στο μυαλό) και μάλιστα τα κατάφερε κάνοντας δίσκο στον οποίο παίζουν οι Chick Corea, John, Patitucci κ.λπ. Επίσης συνεργάστηκε με Μίκη Θεοδωράκη, έκανε δίσκο με ντουέτα (μάπα), πρωταγωνίστησε σε film noir και έγραψε μουσική για ταινίες. Τέλος πάντων, εμάς δεν μας ενδιαφέρουν αυτά γιατί είμαστε πεζοί και άλλωστε εδώ μιλάμε για πχοιότητα δεκαετίας 80-90 που σημαίνει Αλέξια με φράντζα-βάτα και φρύδι δυο δάχτυλα. Επίσης πολλά τραγούδια της τα έγραψε ο μέγιστος Χαριτοδιπλωμένος!

Top Hits: «Τα κορίτσα ξενυχτάνε», «Ορκίσου» (ή μάλλον πιο σωστά «Ορ-κι-ΣΟΥ!») «Μάτια μου», «Αλλάξαμε θέση» (μ’αρέσει μ’αρέσει) «Άσπρο-Μαύρο» (Eurovision 1987 – Κύπρος)  και μπόλικα ακόμα.

Πρέπει να ακούσεις: Το «Ξυπνάει ο άλλος μου εαυτός». Αφενός είναι τέρμα πιασάρικο, έχει μπιτάκι, σκρατσάκι, σορτσάκι (ντόινγκ) και επίσης έγινε και το σλόγκαν της  Ήβη (κανονικά θα έπρεπε να είναι ακόμα).

https://www.youtube.com/watch?v=Nmglzbq7bXU

Στίχοι που δεν ξεχνώ: «Βόλτες με τα μηχανάκια, μέχρι την ακρογιαλιά, βραδινά σινεμαδάκια και ματιές στα σκοτεινά». Απόδειξη ότι εκείνη την εποχή αν δεν είχες μηχανάκι – παπί ήσουν φλώρος. Και για όσους αμφιβάλλουν ακόμα… έρχεται η επιβεβαίωση!!!

Γιώργος Λιναρδάκης

Λοιπόν… εδώ θέλω προσοχή. Χωρίς πλάκα. Θέλω συγκέντρωση. Θέλω σεβασμό. Οκ; Διάβασε τώρα στίχο…

«Πες πως θα πας στα αγγλικά και έλα στην πλατεία

θα `χω του Μάκη το παπί να πάμε παραλία, να πάμε παραλία».

Θα χει του Μάκη το παπί… να πάτε παραλία… τίποτα άλλο. Όχι πες μου τώρα τι πιο ελληνικό από έναν τύπο χωρίς κράνος σε ένα παπί στρογγυλοφάναρο να πηγαίνει με το γκομενάκι (το οποίο εννοείται έχει κάνει κοπάνα από τα αγγλικά) παραλία. ΒΓΑΛΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΤΑ ΒΓΑΖΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ!

Top Hits: Ο Γιώργος μας δεν είχε πολλά, αλλά ήταν όλα ένα κι ένα. «Με τρελαίνεις» (στο ριπίτ), «Βόλτα στο Λυκαβητό» (το τοπ του), «Δεν μ’αγάπησες» και βέβαια…

Πρέπει να ακούσεις: «ΜΕ ΠΑΠΙ ΔΑΝΕΙΚΟ»! Αν δε σου γίνει guilty pleasure θα κεράσω μπουγάτσα από Δραπετσώνα.

Στίχοι που δεν ξεχνώ: «Με παπί δανεικό θα σε πάω μια βόλτα, σε ένα πάρτυ τρελό με ατέλειωτα φώωωωωωωωωωωτα.Και μετά απ’ τα ποτά με φτιαγμένο κεφάλι θα βρεθούμε αγκαλιά σε μια έκσταση άααααααααλλη» – Με παπί δανεικό (απίστευτο).

One Hit Wonders

Μέχρι εδώ σου έβαλα καλλιτέχνες που άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο στιγμάτισαν την εποχή. Βέβαια υπάρχουν πολλοί περισσότεροι που μάλιστα έχουν «προσαρμοστεί» στις απαιτήσεις του σήμερα. Η Άννα Βίσση ας πούμε (τρίτη Κύπρια, αλήθεια δεν το κάνω επίτηδες) εξελίχθηκε από την αφάνα το «Σαν μπαλάκι του τέννις» και το «Αυτός που περιμένω» (αυτός αυτός) στο cougar που είναι σήμερα να τραγουδάει τις βλακείες του Καρβέλα. Επίσης η Μαντώ πέρασε και αυτή στην cougar-ο-ποίηση τραγουδώντας στην Eurovision για την Ελλάδα φορώντας αυτό ενώ παλιά μας τραγούδαγε «Στοιχηματίζω» και «Ρούχο δανεικό».  Υπάρχουν όμως και οι «One hit wonders» αυτοί που έβγαλαν ένα σουξέ (τουλάχιστον ένα που μας έμεινε) και μετά εξαφανίστηκαν. Επιγραμματικά λοιπόν κάποια one-hit-wonders

Σταύρος Λογαρίδης

Ήταν μέλος των Poll οπότε κάποιος μπορεί να πει πως δεν ανήκει εδώ, όμως εγώ τον θυμάμαι για το «Μανούλα Ελλάς», ένα τραγούδι που είναι πλέον πολύ επίκαιρο.

Βικτώρια Χαλκίτη

Νομίζω την είχε πάρει το μάτι μου σε ένα Your Face Sounds Familiar, μπορεί να κάνω λάθος. Πάντως γνωστή την έκανε το «Έεεεερωτας είναι»

Τερέζα

Εντάξει η βασίλισσα του one-hit-wonder, η Τερέζα ήταν εκείνη που τραγούδησε το «Το ‘σπασαααααααααα» (το τραγούδι νομίζω επισήμως ονομάζεται «Το κυπελάκι» αλλά ποιος ασχολείται). Πάρε βίντεο κλιπ από «Χάι Ροκ»

Ελίνα Κωνσταντοπούλου

«Στο πρώτο χτύπημα σβήνω τα φώτα, δεύτερο χτύπημα είμαι στην πόρτα, στο τρίτο χτύπημα η πόρτα ανοίγει, μην επιμένεις, έχω φύγει». Nuff said

VIPS

Δεν θυμάμαι πολλά από το συγκρότημα, όμως ξέρω πολύ καλά πως κάθε απόκριες χορεύουμε το «Χωρίς εσένα(νε)» που το λένε αυτοί. Άρα ταιριάζουν εδώ.