– καλημέρα.
– καλημέρα.
– Μια αλλαγή θέλω να κάνω
– Τι θέλετε να αλλάξετε;
– Αυτήν την μπλούζα. Την ίδια σε άλλο νούμερο, δεν μου κάνει.
– Ωραία.
Να ήταν όλες οι αλλαγές τόσο απλές…
Να μπορούσαμε να αλλάξουμε όσα δεν μας κάνουν τόσο εύκολα.
Τα μαλλιά μας. Το χρώμα του αυτοκινήτου μας. Το σπίτι μας. Το νούμερο των ρούχων μας. Τα ωράρια της δουλειάς μας.
Τις συνήθειες μας. Τα ελαττώματα μας. Τον τρόπο μας. Αυτό που νιώθουμε. Αυτό που κάνουμε. Αυτό που δεν μας αρέσει πάνω μας. Αυτό που είμαστε. Τον εαυτό μας…
Δεν είναι εύκολη η αλλαγή. Ποτέ δεν είναι. Ίσως γιατί δεν ξέρουμε τι είναι αυτό που θέλουμε να αλλάξουμε. Και πώς. Και είναι χρονοβόρα η αλλαγή. Και αγχωτική. Και θέλει κόπο. Και συνειδητοποίηση. Και θέλει προσπάθεια. Και θέλει να ξεριζώσεις πράγματα και καταστάσεις και συμπεριφορές που είσαι και κάνεις γιατί αυτό έμαθες να είσαι και να κάνεις. Και ξαφνικά δεν το μπορείς αυτό που είσαι και κάνεις. Γιατί δεν σε πάει πουθενά. Και θες να αλλάξεις αυτό που είσαι και που κάνεις και να το κάνεις κάτι άλλο.
Αλλά δεν ξέρεις τι να το κάνεις. Και δεν ξέρεις τι θα βάλεις στην θέση αυτού που θα αλλάξεις. Δεν ξέρεις τι θα είσαι μετά και τι θα κάνεις. Αν θα “σου κάνεις”. Γιατί δεν είσαι μπλούζα να αλλάξεις απλά νούμερο και να σου κάνεις, αλλά είσαι άνθρωπος που θες να σου κάνει αυτό που θα είσαι.
