Μια συγνώμη δεν είναι πάντα η καλύτερη ιδέα. Είναι πάντα η πιο δύσκολη, μα εύκολη όταν την έχεις ήδη πει. Είναι πάντα η ασφαλέστερη επιλογή. Πάντα εκείνη που θα σε ξελασπώσει. Όμως δεν είναι πάντα αυτή που πρέπει να ‘φωνάξεις΄.
Τις προάλλες που ήμουν στο μετρό, ένας τύπος με έσπρωξε για να μπει στο βαγόνι πριν προλάβω να βγω εγώ. Αυτό που ακολούθησε ήταν μια δική μου ‘συγνώμη΄και ένα θανατηφόρο βλέμμα του. Εκείνη τη στιγμή κατάλαβα πως αυτό που είπα ήταν η μεγαλύτερη μαλακία που έχω πει εδώ και καιρό. Όχι απλώς γιατί δεν έφταιγα, μα γιατί το έκανα όσο μηχανικά θα ανέβαινα αργότερα τις κυλιόμενες και θα ζητούσα ‘συγνώμη’ στην κυρία πίσω μου που ήθελε να προχωρήσει. Ενώ ήμουν στην δεξιά πλευρά.
Σίγουρα όμως, δεν είμαι η μόνη που λέει ‘συγνώμη’ πριν προλάβει να το σκεφτεί. Όπως και δεν είμαι η μόνη που όταν τσακωθεί με κάποιον θα υπεραναλύσει στο κεφάλι της τη ‘συγνώμη΄πριν την πει. Και στο τέλος, δεν τη λέει κιόλας. Μα κάθε φορά που γίνεται κάτι τόσο μικρό και καθημερινό είναι τόσο εύκολη και λάθος μια συγνώμη.
Μια συγνώμη λοιπόν, δεν είναι πάντα η καλύτερη λύση. Ειδικά αν είναι από εκείνες ‘της συνήθειας’. Από εκείνες ΄της ντροπής’ ή ‘των τύψεων’. Παρ’ όλα αυτά, θα την πεις ξανά μόλις συμβεί κάτι αντίστοιχο. Μα γιατί;
Σύμφωνα με μια στατιστική έρευνα (που έχει γίνει το 2010, δε την έβγαλα από το μυαλό μου), οι γυναίκες τείνουν να ζητούν πιο συχνά συγνώμη απ’ ότι οι άντρες. Πολύ απλά γιατί, “οι γυναίκες έχουν πολύ συγκεκριμένα όρια για το τι θεωρούν επιθετική συμπεριφορά”. Με άλλα λόγια, πιστεύουν πως υπάρχουν πολλοί περισσότεροι λόγοι για να ζητήσουν συγνώμη. Ποιοι είναι αυτοί; Δεν ξέρω. Μιλάτε σε άνθρωπο που δεν ζητάει ποτέ συγνώμη. Μόνο στο μετρό. Σε αγενείς ανθρώπους.
Ήρθε η ώρα να σταματήσεις και εσύ να ζητάς συγνώμη με το παραμικρό. Με κάθε ανούσια συγνώμη, είναι σα να αποζητάς μια ακόμη πιο αρνητική συμπεριφορά από τους άλλους. Συγνώμη (κατάλαβες πως το εννοώ), μα δεν ήρθαμε εδώ για να δώσουμε θάρρος στον χωριάτη να μας ανέβει στο κρεβάτι. Εκτός αν αξίζει.
Εξ’ άλλου μην ξεχνάς πως όσο πιο συχνά λες συγνώμη, τόσο πιο αέρας κοπανιστός θα γίνεται στα αφτιά των άλλων. Κάτι ξέρω, σου λέω.