Διανύοντας μια χρονική περίοδο όπου οι εξελίξεις και οι ανακαλύψεις ως ορισμοί, αρχίζουν να αποκτούν μια εντελώς διαφοροποιημένη ερμηνεία λόγω της διαρκούς “εμβάθυνσης” σε κάθε τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας, είναι απόλυτα λογικό να μεταβάλλεται και η έννοια της πραγματικότητας, όπως την αντιλαμβανόμασταν μέχρι τώρα. Πλέον το μυαλό καλείται να αναλάβει αρμοδιότητες που ξεπερνούν κατά πολύ την μέχρι τώρα χρήση του ως “απλού” επιλογέα ανάμεσα από ένα πλήθος εναλλακτικών, επηρεάζοντας μέσα από τη νέα αυτή τοποθέτηση, τη μέχρι πρότινος ισχύουσα κοσμοθεωρία-πραγματικότητα.

Αναλογιστείτε πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη με την οποία ο καθένας από εμάς καλείται να αναλάβει ίσως για πρώτη φορά τον ρόλο του δημιουργού και παράλληλα της ευθύνης που αυτό επιφέρει, ορίζοντας τη μορφή που ο κόσμος “έχει”. Το “αδιαπραγμάτευτο” ως αντίληψη, αρχίζει να αφαιρείται από τα σύγχρονα “λεξιλόγια της σοφίας”, που μέχρι πρότινος είχαν ως βάση τους το “αδιατάραχτο” στοιχείο του δεδομένου ή μιας σκέψης που θεωρείται το ίδιο “ιερή” με τα λόγια της “θρησκείας” που ασπάζεται ο καθένας.

Σε μια τέτοια στιγμή, τι είναι αυτό αλήθεια που ο καθένας από εμάς αποκαλεί πραγματικότητα ή κοινή λογική; Το να βρίσκεσαι ενεργά στο παρόν και να συμμετέχεις σε αυτή τη “μεταβολή”, δεν είναι ίσως επιλογή αλλά ευκαιρία για τον καθένα από εμάς, να “ελευθερωθεί” από τη “γνώση” και τις προκαταλήψεις του παρελθόντος. Είναι ίσως η δική μας σειρά να πάρουμε στα χέρια μας την πέννα της ιστορίας και να αρχίσουμε επιτέλους να αισθανόμαστε τη σπουδαιότητα και την τιμή που κρύβεται πίσω από μια δράση “μεταμόρφωσης”, σε ό,τι δεν μπορεί πλέον να “υπηρετήσει” την οπτική μιας νέας πραγματικότητας.

Η μόδα από τη πλευρά της, κινείται εδώ και αρκετά χρόνια προς αυτή την πορεία πλεύσης, καθώς έχει αποδείξει πως απολαμβάνει τη διαδικασία διεύρυνσης της μέχρι τώρα παγκόσμιας “πραγματικότητας”. Πρόκειται για ένα είδος γυμναστηριακής αντιληπτικής εξάσκησης, με πρωταρχικό στόχο την εξέλιξη της αποδοχής και την καταπολέμηση της συντήρησης αξιών, πληροφοριών και αισθητικής που είναι ανίκανα πλέον να εξυπηρετήσουν ανάγκες και ανησυχίες των ανθρώπων της εποχής που διανύουμε.

Η μόδα κυριολεκτικά μας διδάσκει πως η “πραγματικότητα” μεταβάλλεται ανάλογα με τον τρόπο που εμείς αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο γύρω μας και ποτέ το αντίστροφο. Καθώς λοιπόν νέοι πλανήτες ανακαλύπτονται, νέοι τρόποι έκφρασης στο χώρο της τέχνης καταφέρνουν να ευαισθητοποιούν ολοένα και περισσότερο κόσμο, πώς είναι δυνατόν κάποιοι από εμάς να επιλέγουν την “οχύρωση” πίσω από παλαιότερες “τάσεις” ή “διαχρονικά” στιλ αισθητικής αντίληψης, όταν η ίδια η μόδα έχει απαγκιστρωθεί από αυτά εδώ και πολλά χρόνια;

Ίσως η πραγματικότητα ως ορισμός, να είναι το ίδιο ρευστή και πολυδιάστατη, όσο εμείς το επιτρέπουμε στον εαυτό μας. Η νέα τάση που θα κάνει τη μόδα, τη ζωή και τον τρόπο σκέψης μας πιο αντιπροσωπευτικό ως προς εμάς, δίνοντάς της αυτό το “κάτι” περισσότερο που όλοι αναζητούμε, ίσως βρισκόταν από την αρχή μόνο στα δικά μας “χέρια”, αλλά για κάποιο λόγο όλοι την αναζητούσαμε στους άλλους. Ίσως απλά η έννοια της πραγματικότητας, άρχισε να μεταβάλλεται γιατί κάποιοι αποφάσισαν να δράσουν…