Για το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων, η μόδα και η προσωπική επιλογή, αποτελούν δύο αλληλένδετες αλλά και ταυτόχρονα “πρακτικά” διαχωρισμένες έννοιες. Ο κυριότερος λόγος της παραπάνω αιτιολογίας, εντοπίζεται κατά κύριο λόγο στο γεγονός ότι η μόδα προσωποποιεί μια αδιάλλακτη, απόλυτα συγκεκριμένη και ξεκάθαρη αισθητική εκδοχή σαν κατεύθυνση, περιορίζοντας σε μεγάλο βαθμό το πεδίο δράσης μιας προσωπικής επιλογής-εκτίμησης. Ίσως αυτός να αποτελεί τον κυριότερο παράγοντα διχασμού της κοινής γνώμης στο άκουσμα της, χωρίζοντας τους ανάμεσα σε οπαδούς και μη.

Πώς όμως ο καθένας από εμάς, μεταφράζει στη σκέψη του έναν όρο που φαινομενικά και ετυμολογικά αποτελεί κάτι κοινό για όλους, αλλά ταυτόχρονα φαίνεται να αποκτά ένα περισσότερο ρευστό σχήμα είτε εννοιολογικά, είτε προσωπικά; Στο σημείο αυτό, ίσως είναι συνετό να αναφέρουμε πως η μόδα σαν όρος, ποτέ δεν εστίαζε το φάσμα δράσης της μόνο στη ένδυση και υπόδηση, αλλά αντίθετα περιλάμβανε κάθε είδους εικαστική, αισθητική, καλλιτεχνική, αθλητική, αρχιτεκτονική τάση- έκφραση. Πιο απλά, η μόδα αναφέρεται σε οτιδήποτε εκφράζεται ή καλλιεργείται τώρα σαν τάση για το άμεσο μέλλον, μέσα από ένα συγκεκριμένο ύφος, χρωματικό συνδυασμό, σχεδιαστικές γραμμές και κυρίως αντιλήψεις. Πρακτικά λοιπόν η μόδα περικλείει οτιδήποτε επιλέγουμε ή απορρίπτουμε τόσο από το κινητό μας τηλέφωνο, τα έπιπλα διακόσμησης του νέου μας σπιτιού, την κουζίνα που θα επιλέξουμε για φαγητό, μέχρι και τη μουσική που θα ακούμε από τα ραδιόφωνα μας.

Οι αντιλήψεις ωστόσο, ήταν είναι και θα είναι το χαρακτηριστικότερο δειγματοληπτικό στοιχείο, σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί όχι τόσο στην έκφραση του πνεύματος, όσο στη νοοτροπία που στεγάζει ο καθένας από εμάς στο μικρόκοσμο του, προβάλλοντας τη με ένα πολυδιάστατο τρόπο μέσα από τις λέξεις και τις πράξεις του, τόσο στους γύρω γνωστούς του, όσο και στους “άγνωστους”. Καθώς λοιπόν η αντίληψη και η νοοτροπία του κόσμου άλλαζε με την πάροδο του χρόνου, έτσι έκανε και η μόδα. Ενώ αρχικά το φάσμα της υπηρετούσε κυρίως όσους είχαν την οικονομική δυνατότητα να ασχοληθούν μαζί της, μακροπρόθεσμα πρόσθετε ολοένα και περισσότερο ανήσυχο κοινό, διευρύνοντας έτσι την αίσθηση-ανάγκη, για συχνή ανανέωση κάθε “παλιομοδίτικης” και προκαταληπτικής νοοτροπίας.

Η προσωπική επιλογή τώρα, προσωποποιεί σαφέστατα το αμέσως γνησιότερο αποδεικτικό στοιχείο της μοναδικότητας του καθενός μας, μετά το DNA και την αστυνομική ταυτότητα. Αφορά και περιλαμβάνει την ομιλία μας, τις πράξεις μας, τις προτιμήσεις μας, τον τρόπο που περπατάμε, που αναπνέουμε και κυρίως τον τρόπο που επεξεργαζόμαστε ότι δεν κατανοούμε και είναι διαφορετικό για εμάς. Η μόδα κάθε σεζόν, μέσω της πληροφόρησης μας συστήνει κάτι “ξένο” προς υιοθέτηση και κατανόηση που δειλά αλλά σταθερά, μας προχωρά ένα βήμα πιο κοντά στην εξέλιξη των ιδεών και ταυτόχρονα ένα βήμα πιο μακριά από το τέλμα. Το αποτέλεσμα της συνεργασίας των δυο παραπάνω παραγόντων, εξαρτάται κατά κύριο λόγο από τη διάθεση μας να προχωρήσουμε προς το μέλλον ή να παραμείνουμε στην “ασφάλεια” των κεκτημένων του παρελθόντος.

Φανταστείτε ότι η μόδα αποτελεί τη νέα πρόταση σχετικά με το πότο που θέλετε να πιείτε το βράδυ μαζί με τον/την καλό/ή σας, δίνοντας ένα διαφορετικό χρώμα στη στιγμή εκείνη. Η πρόταση για κάτι νέο θα υπάρχει και θα προσφέρετε πάντα από τη μόδα, το τι θα επιλέξουμε όμως εμείς να πιούμε ή να κάνουμε για να χρωματίσουμε τη δική μας στιγμή ή των άλλων γύρω μας είναι αυτό που τελικά έχει σημασία. Ανεξάρτητα λοιπόν αν μας χαρακτηρίσουν “fashion victims”, “old school”, “passe” ή οτιδήποτε άλλο, αυτό που πραγματικά αξίζει να κατανοήσουμε είναι η μόδα που κρύβεται πίσω από τους επιθετικούς προσδιορισμούς που δεχτήκαμε.

Σε κάθε περίπτωση όμως, το να ξέρεις ποιος είσαι κοστολογείται περισσότερο από κάθε επώνυμο και διάσημο brand, και δεν μαθαίνεται μόνο μέσα από editorials και know how.. ποικίλλει ανάλογα με τη γενική εικόνα που έχουμε στο μυαλό μας.