Αν κάποιος μπει σε κάποιο site αναζήτησης εργασίας, τότε θα έρθει αντιμέτωπος με τριών ειδών αγγελίες:

Στην πρώτη κατηγορία υπάγονται οι αγγελίες για πραγματικά σοβαρές δουλειές στις οποίες τα κριτήρια είναι υψηλά, απαιτούνται όντως πολλά προσόντα και η περιγραφή της εργασίας είναι αναγκαστικά περίπλοκη καθώς συμβαδίζει με τη φύση της.

Στη δεύτερη κατηγορία, υπάγονται οι αγγελίες που είναι απλές, ξεκάθαρες, κατανοητές και λογικές, καθώς τόσο τα προαπαιτούμενα όσο και η περιγραφή των καθηκόντων είναι σε απλά ελληνικά λόγω του ότι πολύ απλά δεν υπάρχει κανένας λόγος οι εργοδότες για να περιπλέξουν περισσότερο τον εκάστοτε ενδιαφερόμενο.

Στην τρίτη κατηγορία, υπάγονται οι αγγελίες που χωρίς ουσιαστικό λόγο είναι γραμμένες σε περισπούδαστους αγγλικούς όρους με αποκλειστική πρόθεση να δείξουν πιο σημαντικές από ότι είναι, η περιγραφή της θέσης είναι περίπλοκη και καθόλου ξεκάθαρη με σκοπό απλά να προκαλέσει σύγχυση στον ενδιαφερόμενο και τα προσόντα που απαιτούνται είναι εξωφρενικά μόνο και μόνο για να ενισχύσουν το κύρος που υπολείπεται της θέσης.

Με λίγα λόγια, στην τρίτη κατηγορία, η οποία δυστυχώς αποτελεί και την πλειοψηφία των αγγελιών βρίσκει κανείς αγγελίες εργασίας οι οποίες θα μπορούσαν να είναι γραμμένες πολύ πιο απλά και πιο κατανοητά.

Και πιθανότατα θα εξυπηρετούσαν πολύ πιο εύκολα το σκοπό τους. Το να είναι γραμμένες λάθος για λόγους πρεστίζ, το μόνο που καταφέρνουν είναι αφενός να μην ενδιαφέρουν τους over qualified υποψηφίους οι οποίοι αντιλαμβάνονται το φιάσκο και αφετέρου να τρομάζουν τους υπόλοιπους που θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στη θέση βάζοντάς τους να αναρωτηθούν “Είμαι άραγε αρκετά καλός γι’ αυτούς;” ενώ στην πραγματικότητα είναι καλύτεροι.

Αντιλαμβάνομαι πλήρως την ανάγκη του εκάστοτε εργοδότη να λανσάρει την ευκαιρία εργασίας του σαν μοναδική και ανεπανάληπτη. Όμως με το να χρησιμοποιεί ένα λεξιλόγιο υπέρ το δέον δύσκολο για να περιγράψει μια θέση εργασίας η οποία μπορεί να επεξηγηθεί στους ενδιαφερόμενους με πιο απλούς όρους, δεν δίνει αξία στην δουλειά του. Για την ακρίβεια κάνει το ακριβώς αντίθετο: κάνει την θέση εργασίας του να δείχνει ότι προσπαθεί να φανεί σπουδαία και αμφιβόλου κύρους. Παράλληλα μπερδεύει τον εργαζόμενο με αποτέλεσμα να λαμβάνει τεράστιο όγκο λάθος βιογραφικών τα οποία πάνε κουβά, διότι πολύ απλά ο μπερδεμένος κόσμος που απευθύνεται σε αυτόν δεν έχει καταλάβει τί θέλει επειδή ο ίδιος δεν έχει καταφέρει να του εξηγήσει τι ζητάει.

Ξέρουμε όλοι ότι πλέον στην πολύ μικρή και απαιτητική αγορά εργασίας υπάρχουν λίγες δουλειές και ακόμα πιο λίγες καλές δουλειές και όλες ζητούν multitaskers υπαλλήλους οι οποίοι να τα κάνουν όλα, να συμφέρουν, να παίρνουν λίγα λεφτά και να δουλεύουν εξοντωτικά ωράρια.

Αυτό δεν χρειάζεται καμιά αγγελία να το γράψει, είναι κοινό μυστικό.

Αυτό που θα επιθυμούσαμε τουλάχιστον από τις αγγελίες είναι η κάθε μία να ξέρει που ανήκει και να μην προσπαθεί να κοροϊδέψει τον εργαζόμενο. Ούτως ή άλλως και να τα καταφέρει μέσω της περιγραφής της, σίγουρα δεν θα τα καταφέρει όταν πάει να κάνει την συνέντευξη ή ακόμα χειρότερα να εργαστεί εκεί, που θα είναι και αργά.

Ξέρουμε ότι παντού πλέον είναι αναγκαίες οι ξένες γλώσσες και η γνώση ηλεκτρονικών υπολογιστών, καθώς και αρκετά πτυχία, μεταπτυχιακά, διδακτορικά και σεμινάρια. Όμως ειλικρινά, μπορούμε να ξεχωρίσουμε και τα χαρακτηριστικά της εκάστοτε εταιρίας που ζητάει όλα τα παραπάνω. Και σε μερικές μπορεί να δουλέψει κάποιος και χωρίς να ξέρει Μανδαρινικά, ενώ παράλληλα έχει διδακτορικό Μοριακής Βιολογίας.