Ξέρεις αυτό το συναίσθημα που ξυπνάει όταν δοκιμάζεις το αγαπημένο σου comfort food; Αυτό που δεν το βαριέσαι ποτέ, που είναι ο τέλειος συνδυασμός ζεστασιάς, οικειότητας και πληρότητας. Δεν είναι απλώς φαγητό – είναι μια αγκαλιά για την ψυχή σου, μια υπενθύμιση όλων των πραγμάτων που σε κάνουν να νιώθεις ασφάλεια και φροντίδα.

Τώρα, σκέψου να μπορείς να χαρίσεις αυτό το συναίσθημα στους ανθρώπους που έχουν τη μεγαλύτερη σημασία για σένα. Όχι μόνο μέσω ενός πιάτου φαγητού (που πολύ το ακούω και να το κάνεις!), αλλά μέσω των πράξεών σου και των λέξεων που επιλέγεις να χρησιμοποιείς όταν απευθύνεσαι σε εκείνους, ή ακόμα κι όταν μιλάς για εκείνους.

Οι σχέσεις, όπως και η μαγειρική, απαιτούν ένα μείγμα προσπάθειας, υπομονής και μερικές φορές λίγη ακαταστασία γιατί θα λερώσεις και το ξέρεις. Αλλά όταν το κάνεις σωστά το συναίσθημα είναι καλύτερο από αυτό του comfort food.

Είναι ίσως προβλέψιμο να σκεφτείς πως η αγάπη πρέπει να είναι πάντα μεγαλειώδης, σαν κάποια υπερβολική ρομαντική χειρονομία βγαλμένη απευθείας από ταινία. Αλλά στην πραγματικότητα, τα πιο σημαντικά πράγματα είναι συχνά πολύ μικρά, όπως το να φτιάξεις τον αγαπημένο καφέ του/της συντρόφου σου το πρωί ή να ακούσεις έναν φίλο και να κατανοήσεις αυτά που θα μοιραστεί.

Είναι το συναισθηματικό ισοδύναμο της σπιτικής μακαρονάδας μετά από μια κουραστική μέρα ή μιας ζεστής κουβέρτας όταν ο κόσμος παραγίνεται κρύος.

Οι κινήσεις σου αυτές έστω κι ασυναίσθητα υποδηλώνουν την παρουσία σου, είναι σαν να λες: «Σε παρατηρώ. Ξέρω ότι έχεις κουραστεί, αλλά είσαι πολύ σημαντικός/η για μένα. Θέλω να κάνω τη μέρα σου λίγο πιο εύκολη, λίγο πιο χαρούμενη».

Βλέπεις, όσο και να μην θέλουμε να το παραδεχτούμε όλοι χρειαζόμαστε την υπενθύμιση ότι μας βλέπουν, μας ακούν και μας φροντίζουν. Γιατί λοιπόν να μην δώσεις στους ανθρώπους της ζωής σου την ίδια άνεση και ζεστασιά που τους δίνουν τα αγαπημένα τους φαγητά; Να είσαι ο ασφαλής χώρος στον οποίο μπορούν να αποσυρθούν, το μέρος όπου νιώθουν ότι τους κατανοούν χωρίς να χρειάζεται να εξηγήσουν τον εαυτό τους, αλλά να έχουν τη διαβεβαίωση ότι δεν είναι μόνοι.

Οι σχέσεις δεν είναι πάντα όμορφες. Υπάρχουν μέρες που τα πράγματα είναι αμήχανα, υπάρχουν άβολες σιωπές, παρεξηγήσεις και στιγμές που και οι δύο είστε πολύ κουρασμένοι για να κάνετε οτιδήποτε άλλο εκτός από το να κοιτάτε επίμονα την τηλεόραση. Αλλά ακόμα και σε αυτές τις στιγμές, είναι σημαντικό να είστε παρόντες. Μπορεί να μην είναι το τέλειο, αλλά είστε και οι δύο εκεί. Είναι αυτή η πίτσα της τελευταίας στιγμής το βράδυ της Παρασκευής μετά από μια κουραστική εβδομάδα, το «Γεια σου, σου πήρα το αγαπημένο σου σνακ».

Μερικές φορές ασκούμε τόση πίεση στους εαυτούς μας για να κάνουμε κάτι μεγάλο για τους άλλους αλλά στην πραγματικότητα, τα πιο σημαντικά πράγματα είναι συχνά οι μικρές, συνεπείς πράξεις αγάπης.

Είναι η άνεση που έχεις όταν ξέρεις ότι είναι πάντα εκεί ο ένας για τον άλλον, ακόμα κι αν δεν έχετε όλες τις απαντήσεις.

Όταν δίνουμε αγάπη με τον τρόπο που είναι πιο παρηγορητικό στους ανθρώπους που νοιαζόμαστε—είτε είναι μέσω μιας ευγενικής λέξης, ενός κοινού γεύματος ή απλώς μιας στιγμής ηρεμίας και χαλάρωσης —δημιουργούμε έναν χώρο όπου μπορούν να αισθάνονται ότι είναι σπίτι τους, ό,τι κι αν συμβαίνει στη ζωή τους. Tο καλύτερο comfort food, δεν χρειάζεται να είναι γκουρμέ, πρέπει απλώς να είναι αληθινό και φτιαγμένο με αγάπη.

Γιατί στο τέλος της ημέρας, το νόημα δεν είναι να είσαι τέλειος. Έχει να κάνει με το να είσαι εκεί και να ξέρεις ότι η αγάπη σου, όπως και το αγαπημένο τους comfort food, είναι πάντα εκεί όταν τη χρειάζονται περισσότερο.