Στον σημερινό κόσμο το multitasking και το να φέρνεις εις πέρας τις υποθέσεις σου μόν@ σου είναι μεγάλο κατόρθωμα. Αναγνωρίζεται όμως έτσι κι από την σύγχρονη κοινωνία, ως επίτευγμα. “Γουάου, για δες τα καταφέρνει όλα μόν@ τ@”, λένε κι εσένα γυαλίζουν τα ματάκια σου από περηφάνια.
Ωστόσο, να ξέρεις ότι το να τα κάνεις όλα μόν@ σου, δεν είναι και τόσο φυσιολογικό και ούτε απαραίτητα και καλό. Το να είσαι συγκεντρωτικός δεν σημαίνει ότι είσαι και αποτελεσματικός. Υπάρχει δηλαδή, και η περίπτωση να κλατάρεις.
Τι σου συμβαίνει;
Είναι πολύ φυσικό σε κάποιες φάσεις της ζωής σου, να νιώθεις ότι πραγματικά παλεύεις. Ότι δεν αντέχεις είτε σωματικά είτε πνευματικά. Κι αυτό δεν είναι καθόλου κακό. Ίσα ίσα συμβαίνει σε όλους και μάλιστα συχνά.
Μπορεί να έχεις πάθει υπερκόπωση ή μπορεί να έχεις απλά βαρεθεί. Ίσως χρειάζεσαι βοήθεια στη δουλειά σου ή στο σπίτι σου. Ίσως πρέπει να φύγουν κάποιες ευθύνες από πάνω σου. Υπάρχει και η περίπτωση να θέλεις να αλλάξεις, να κάνεις κάτι διαφορετικό ή απλά να χρειάζεσαι να ξεμπλοκάρεις λίγο.
Ότι και να συμβαίνει, χρειάζεσαι βοήθεια κι εσύ δεν την ζητάς. Κι αυτό είναι χειρότερο από το γεγονός, ότι απλά δεν μπορείς.
Αυτό λοιπόν, που σου συμβαίνει και δεν μπορείς να επικοινωνήσεις τις ανάγκες σου είναι ο φόβος. Φόβος ότι αν δείξεις ότι χρειάζεσαι βοήθεια οι άλλοι θα πιστέψουν ότι δεν είσαι αρκετά καλ@. Κι εσύ θέλεις να δείχνεις άτρωτ@ και ότι τα καταφέρνεις μόν@ σου.
Μπορεί επίσης, να φοβάσαι ότι θα ενοχλήσεις ή ότι θα φορτώσεις κάποιον με τις δικές σου υποχρεώσεις. Ή ακόμα, ότι αν μοιραστείς τις σκέψεις σου θα εκτεθείς.
Μπορεί βέβαια, να φταίει ότι δεν έχεις μάθει να μοιράζεσαι τις σκέψεις σου. Μπορεί να είσαι ένας κλειστός χαρακτήρας και να ντρέπεσαι να ανοιχτείς.
Ότι κι αν συμβαίνει, εσύ ζεις σε μια κατάσταση, όπου κλείνεσαι στον εαυτό σου και συνεχίζεις. Και μάλιστα μαθαίνεις και τους άλλους έτσι. Τους θέτεις όρους, τύπου “είμαι μια χαρά και να κοιτάτε τη δουλειά σας”. Και με αυτόν τον τρόπο τους απομακρύνεις.
Η διάψευση
Ήρθε λοιπόν, η ώρα να σου πούμε πόσο λάθος το έχεις δει το όλο θέμα.
Οι άνθρωποι είναι φύσει κοινωνικά όντα. Αυτό σημαίνει εκτός των άλλων, ότι μπορούν και μοιράζονται τις ανησυχίες τους και στηρίζουν και συμπαραστέκονται ο ένας στον άλλο. Κι από αυτό παίρνουν χαρά.
Όταν λοιπόν, εσύ τα κρατάς όλα μέσα σου και δεν μοιράζεσαι, τότε κάνεις κακό και σε σένα και στους άλλους. Από τη μια βλάπτεις τον εαυτό σου, αφού σε επιβαρύνεις κι από την άλλη στερείς κι από τους γύρω σου, την ευκαιρία να σε στηρίξουν, να σε αποφορτίσουν και να σε βοηθήσουν. Κάτι το οποίο τους δίνει χαρά.
Κι αυτό που τελικά επιτυγχάνεις, είναι να διαιωνίζεις μια κατάσταση σιωπής και αποξένωσης.
Η λύση
Το βασικό λοιπόν, είναι να μάθεις να ζητάς βοήθεια ακόμα κι αν φοβάσαι ή ντρέπεσαι.
Ο τρόπος για να το πετύχεις είναι να αποδεσμευτείς από τη σκέψη ότι θα μειώσεις τον εαυτό σου. Γράψε σε ένα χαρτί τις σκέψεις σου, κάνε πρόβα τι θα πεις και πώς θα το πεις. Μερικές φορές όταν γράφουμε ή λέμε αυτά τα δύσκολα, τα απομυθοποιούμε κιόλας.
Άλλωστε, αυτό που χρειάζεται είναι ειλικρίνεια και σεβασμός. Μην φοβηθείς να εκτεθείς, λέγοντας αυτό που πραγματικά σου συμβαίνει. Απλά φρόντισε να είσαι ξεκάθαρος και να ξέρεις τι είναι αυτό που χρειάζεσαι. Συγκράτησε τα συναισθήματά σου, έτσι ώστε να μην φανεί η όλη φάση, ως επεισόδιο σαπουνόπερας και μίλησε λογικά και ήρεμα.
Στην τελική σκέψου ότι δεν έχεις και τίποτα να χάσεις.
