Θυμήθηκα μια παλιά διαφήμιση. Αυτή μιας εταιρείας τηλεφωνίας που έλεγε «μάθετε να ζητάτε». Φτηνότερο πάγιο. Περισσότερο δωρεάν χρόνο ομιλίας. Γρηγορότερο Ίντερνετ. Γενικά. Να μάθουμε να ζητάμε. Αυτά που θέλουμε. Όσα θέλουμε. Από εκεί που τα θέλουμε. Να μάθουμε να ζητάμε. Καλύτερη μεταχείριση. Περισσότερο χώρο. Νοιάξιμο. Ενδιαφέρον. Αγάπη. Σεβασμό. Χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα οτι θα πάρουμε αυτό που θέλουμε. Γιατί κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να έχει και να δώσει αυτό που θέλουμε. Γιατί κανείς δεν χρωστάει σε κανέναν. Μόνο ο εαυτός μας χρωστάει στον εαυτό μας. Να είναι συντονισμένος με τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας. Να ακούει τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας. Και να προσπαθεί να τις καλύψει. Να μάθουμε να ζητάμε. Πρώτα από τον εαυτό μας και μετά από τους άλλους. Να μάθουμε να μιλάμε. Πρώτα με τον εαυτό μας και μετά με τους άλλους. Να μάθουμε οτι αυτό που θέλουμε μπορεί να μην μας το δώσει ο άλλος. Αλλά θα το έχουμε ζητήσει. Και θα ξέρουμε αν έχει να μας το δώσει. Αν μπορεί. Αν θέλει. Κι αν δεν μπορεί θα ξέρουμε πια οτι δεν το έχει. Για εμάς. Και θα σταματήσουμε να το ζητάμε και να το περιμένουμε από εκεί που δεν το έχουν. Και θα το ζητήσουμε από κάπου αλλού. Και θα το έχουμε κάνει για εμάς. Για κανέναν άλλο. Γιατί θα έχουμε μάθει να ζητάμε. Τον εαυτό μας. Από τον εαυτό μας. Για τον εαυτό μας