Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και μαζί με τους στολισμούς, τα γλυκά και τα δώρα έρχεται και ο γνωστός προβληματισμός των γονιών: Μήπως ήρθε η ώρα να πουν την αλήθεια στα παιδιά τους για τον Άγιο Βασίλη;
Είτε μας αρέσει είτε όχι, όλοι πρέπει να μεγαλώσουμε κάποια στιγμή. Κι ενώ η φαντασία είναι ένα φυσιολογικό κομμάτι της παιδικής ηλικίας, έρχεται για όλους τους γονείς η στιγμή που αναρωτιούνται πότε πρέπει να αποκαλύψουν στα παιδιά τους αλήθειες σαν κι αυτή, μεταφέροντας για πάντα στο παρελθόν ένα κομμάτι της παιδικής τους αθωότητας.
Πώς γίνεται σωστά, όμως, μια τέτοια αποκάλυψη και ποιος είναι ο κατάλληλος χρόνος;
Υπάρχει ομορφιά στο να κρατάς τη μαγεία ζωντανή
Η Jennifer Kelman, θεραπεύτρια και κοινωνική λειτουργός, μιλώντας στο JustAnswer.com, λέει ότι η κοινωνία βιάζεται συχνά να κάνει τα παιδιά να μεγαλώσουν πρόωρα. «Αυτό περιλαμβάνει τη διακοπή της «μαγείας και του θαύματος, χαρακτηριστικό γνώρισμα της παιδικής ηλικίας», σχολιάζει χαρακτηριστικά.
«Δεν υφίσταται ότι κάποιος είναι πολύ μεγάλος για να πιστεύει στον Άγιο Βασίλη, το Κουνελάκι του Πάσχα ή τη Nεράιδα των Δοντιών», δηλώνει στο yahoo.com η Kelman. «Είναι προτιμότερο να αφήνουμε τα παιδιά να καταλάβουν μόνα τους την αλήθεια από το να έχουμε γονείς που ανακοινώνουν τα νέα».
«Πολλοί γονείς βιάζονται τα παιδιά τους να μεγαλώσουν πιο γρήγορα, αλλά με ποιο κόστος;»
Ο παιδοψυχίατρος Sheldon Zablow από το Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια, έχει διαφορετική άποψη για την ευθύνη των γονέων όταν πρόκειται για φαντασία. «Είναι πιο σημαντικό για τη συναισθηματική ευημερία ενός παιδιού να μπορεί να βασίζεται στον γονέα, για να αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα του κόσμου», λέει.
«Αν ένας γονέας εξαπατήσει το παιδί σχετικά με τη Νεράιδα των Δοντιών, τον Άγιο Βασίλη ή το Κουνελάκι του Πάσχα, μπορεί να διαταράξει τα θεμέλια της μακροπρόθεσμης συναισθηματικής υγείας του παιδιού, υπονομεύοντας το ρόλο του ως ενός ανθρώπου που το παιδί μπορεί να εμπιστεύεται».
Οι ειδικοί συμφωνούν, πάντως, ότι πρέπει να γίνονται συζητήσεις μεταξύ γονέων και παιδιών σχετικά με την πραγματικότητα και τη φαντασία. Τα παιδιά μπορεί αναπόφευκτα να έρθουν αντιμέτωπα με σκληρές ή σοκαριστικές αλήθειες από συνομηλίκους τους ανά πάσα στιγμή, ωστόσο είναι δουλειά του γονέα να διακρίνει τα σημάδια που μαρτυρούν ότι ένα παιδί είναι έτοιμο να δεχθεί και να κατανοήσει την πραγματικότητα αναφορικά με τους αγαπημένους του φανταστικούς ήρωες.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Περίμενε μέχρι το παιδί να είναι έτοιμο να μάθει την αλήθεια
«Το βασικό ζήτημα δεν είναι τόσο πότε πρέπει να ανακοινώσετε τα νέα στο παιδί, αλλά πότε είναι έτοιμο το παιδί να καταλάβει ότι ο Άγιος Βασίλης (ή ένας άλλος φανταστικός χαρακτήρας) δεν είναι αληθινός», λέει η δρ. Helen Egger, επικεφαλής ιατρικής και επιστήμης. υπάλληλος του εικονικού παρόχου ψυχικής υγείας παιδιών Little Otter.
«Τα παιδιά θα αντιδράσουν διαφορετικά όταν δεχτούν ότι ο Άγιος Βασίλης δεν υπάρχει», λέει η Egger. «Μερικά παιδιά θα το αντιμετωπίσουν με ρεαλισμό. Κάποια θα εμφανίσουν έντονα συναισθήματα, ενώ άλλα θα αισθανθούν ότι μεγάλωσαν».
«Είναι φυσιολογικό το παιδί να αναστατωθεί», προσθέτει. «Η δουλειά σας ως γονέας είναι να ακούτε, να αναγνωρίζετε, να αποδέχεστε και να συμπονάτε τα συναισθήματα του παιδιού, όχι να του λέτε πώς ή τι πρέπει να νιώθει».
Υπάρχουν οφέλη στο να πιστεύεις
Οι περισσότεροι γονείς εμφανίζονται απρόθυμοι να «γκρεμίσουν» τη φαντασία του παιδιού τους και σύμφωνα με τους ειδικούς, δεν πειράζει, καθώς τα παιδιά μπορούν να επωφεληθούν από αυτό: Η ενασχόληση με τη φαντασία ενός παιδιού έχει θετικά αποτελέσματα στη δημιουργικότητά του και στις γενικές δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων.
Η Wendy Kovacs Cortes από το Τμήμα Θεραπείας Ζευγαριών και Οικογενειών του Πανεπιστημίου Adler, λέει ότι «η φυσική διαδικασία αλλαγής των γνωστικών στοιχείων και της επιρροής των συνομηλίκων πιθανότατα θα φροντίσει από μόνη της την πίστη σε φανταστικούς χαρακτήρες».
«Δεν υπάρχει συγκεκριμένη σωστή ή λάθος στιγμή», συνεχίζει. «Η έρευνα δείχνει ότι η πίστη στη μαγεία έχει μακροπρόθεσμα οφέλη για την ψυχική υγεία και τα ακαδημαϊκά οφέλη που συνδέονται ειδικά με την ελπίδα».
«Η ελπίδα μου για τα παιδιά είναι να γίνουν ενήλικες που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι υπάρχει κάποια μαγεία στον κόσμο», προσθέτει η Kovacs Cortes. «Το να πιστεύεις σε κάτι που δεν μπορείς να δεις ή να αγγίξεις, όπως η πίστη ή οι δεσμοί μέσα σε μια οικογένεια, δείχνει μια στροφή από την παιδική μαγεία προς μια πολιτισμική κατανόηση του τι αντιπροσωπεύει η μαγεία για εμάς».
