Νέος, ωραίος, συγγραφέας και ποιητής. Αν σας θυμίζει εισαγωγή  ρομαντικής κομεντί του Hollywood δεν είναι.

Ο Αντώνης Μυλωνάκης, γράφει το πρώτο του βιβλίο «Ο καθρέφτης και η προφητεία του Γκρέϊνορθ» ενώ παράλληλα εργάζεται σκληρά, ζει την ηλικία του και την εποχή των πολλών ταχυτήτων.

Μου κάνει εντύπωση πώς σε τόσο νεαρή ηλικία αποφασίζει να κυνηγήσει κάτι που μοιάζει άπιαστο, μα δεν μιλάει πολύ. Και αυτό τον κάνει ακόμα πιο μυστήριο στα μάτια μου. Όπως άλλωστε φαντάζει και η επική μεσαιωνική ιστορία που βλέπω στις περιγραφές και ανυπομονώ να διαβάσω.  Έννοιες όπως καλό, κακό, αυταπάρνηση και πείσμα κουδουνίζουν στον έφηβο εαυτό μου και σπεύδω στην παρουσίαση αλλά και να τον συγχαρώ. Οι λίγες ερωτήσεις που του έκανα δεν φτάνουν για να τον μάθουμε αλλά η τελευταία του απάντηση μου αρκεί για να θέλω να τον γνωρίσω καλά.

Ποιος είσαι και για ποιο λόγο γράφεις;

Είμαι ο Αντώνης Μυλωνάκης και γράφω γιατί είναι ο μοναδικός τρόπος που μπορώ να εκφραστώ σωστά.

Σε ποιόν να κάνω δώρο το βιβλίο σου;

Σε ένα παιδί και στον αιώνια έφηβο εαυτό σου.

Τι θα ήθελες να αισθανθεί ο αναγνώστης με το που διαβάσει και την τελευταία σελίδα;

Να χαμογελάσει.

Πόσο μεγάλη περιπέτεια είναι να γράψεις, να γράψεις καλά και τελικά να εκδοθεί το έργο σου με υποστήριξη και καλαισθησία;

Τεράστια, απαιτεί θυσία, κόπο, αφοσίωση και τύχη. Επίσης απαιτεί να μένεις πιστός σε αυτό που εσύ θέλεις και έχεις φανταστεί.

Στον κόσμο του Internet, του κινητού και του tablet πώς μπορεί να σωθεί το βιβλίο και το διάβασμα;

Θα σωθεί μόνο αν συνεχίζουν οι μεγάλοι να κάνουν δώρο βιβλία στα παιδιά.

Διδαχή, συναισθήματα, όνειρα, όραμα. Τι άλλο μπορεί να δώσει στον έφηβο τόσα πολλά όσα ένα βιβλίο;

Ένας καλός γονέας.