Η Νατάσσα στη μουσική σκηνή της χώρας είναι μία (αν και με κάποιους φίλους διαφωνούμε, υποστηρίζουν ότι υπάρχει μία ακόμη).
Είχα σημειώσει την ημερομηνία για τη συναυλία της για τις αρχές του φθινοπώρου στην Τεχνόπολη αρκετούς μήνες νωρίτερα. Τελικά παρακολούθησα την συναυλία της ‘έξτρα παράστασης’ το βράδυ της Τετάρτης, σε μία κατάμεστη για δεύτερη μέρα Τεχνόπολη.
Προσπεράσαμε γρήγορα την πανήγυρη έξω από τον συναυλιακό χώρο και βρεθήκαμε κάπως νωρίς μπροστά στη σκηνή. Μέχρι τις εννέα ο χώρος είχε γεμίσει. Είκοσι λεπτά αργότερα ανεβαίνει στη σκηνή η ορχήστρα και φυσικά η Νατάσσα μαζί τους. Το πρώτο κομμάτι είναι τα ‘Τσιγάρα Βαριά’. Περίμενα όπως και τις προηγούμενες φορές της ‘Μέρες του Φωτός’, οι οποίες δεν ακούστηκαν ούτε σε όλη τη διάρκεια της βραδιάς. Ο κόσμος θερμός, όποιο τραγούδι και αν ακολουθήσει ο κόσμος μαζί της. Απίστευτη ατμόσφαιρα – το δίδυμο Νατάσσα, Θέμης ξέρει καλά πως να τη δημιουργεί ανεξαρτήτως χώρου και χρόνου. Στη συνέχεια κάποια ακόμη γνωστά κομμάτια τόσο από τις ‘Μέρες του φωτός’ όσο και από παλαιότερους δίσκους, ενώ μόνο δύο από την ‘Άνω τελεία’ , τον πιο πρόσφατο.
Η ώρα γύρω στις 11 και η Νατάσσα παρουσιάζει την ορχήστρα με το ‘Ευχαριστήριο’, μας αποχαιρετά όπως πάντα με το ‘Εν λευκώ΄ και αποχωρεί. Λίγα λεπτά αργότερα επανέρχεται για την μικρή συνέχεια του προγράμματος κλείνοντας με το ‘Μέτρημα’. Κάπως έτσι δύο ώρες έπειτα από την έναρξη της δεύτερης συναυλίας, με αυτές τις δύο εμφανίσεις κλείνουν δέκα χρόνια (11 για τη ακρίβεια όπως επεσήμανε και η ίδια η Νατάσσα) ερμηνειών, εμφανίσεων και δίσκων. Παρακολουθώ τα προγράμματα της Νατάσσας σχεδόν φανατικά τα τελευταία χρόνια. Από τις υπεροχές στιγμές στο River Party και το παλιό GAZOO, μέχρι τις αποτυχημένες επιλογές (όσον αφορά τους χώρους και την ατμόσφαιρα κλασσικού νυχτερινού κέντρου) στο Kyklos live stage και στο BLOCK 33 της Θεσσαλονίκης.
Οι επιλογές των κομματιών, η ορχήστρα και η ίδια πάντα καταφέρνουν να βγαίνουν αλώβητοι από τις αντίξοες συνθήκες των χώρων οι οποίοι τους υποδέχονται, αποζημειώνοντας εν μέρη το κοινό τους. 10 χρόνια όμως. Δεν μπορείς να κλείσεις 10 χρόνια πλατίνας, επιτυχημένης δισκογραφίας και συνεργασιών σε δίωρες συναυλίες. Το κοινό αγάπησε τη Νατάσσα, τον Θέμη και τον Γεράσιμο καθώς έφερναν το κάτι νέο, το κάτι ζωντανό, την αλλαγή και την ελπίδα στο μουσικό γίγνεσθαι – δεν έπαιζαν μονάχα τα highlights πάντα. Η στάση τους δεν είναι πλέον νέα, μετράει πάνω από μία δεκαετία και δυστυχώς εκτός του δημιουργικού τομέα, έχει αλλάξει. Ο καθένας τους έχει στο ενεργητικό του ξεχωριστές συνεργασίες όπως musicals, Μικρή Επίδαυρο και πολλά ακόμη αξιοσημείωτα έργα – αλλά η μεταξύ τους συνεργασία επί σκηνής παραμένει ίδια, με ορισμένες προσθαφαιρέσεις τριών ή τεσσάρων κομματιών σε κάθε τους εμφάνιση.
Ήταν η Χαρούλα, η Τάνια, η Δήμητρα, σήμερα είναι η Νατάσσα. Ακόμη αν συνεχίσει ακριβώς τις ίδιες εμφανίσεις, το κοινό θα την ακολουθεί. Θα την ακολουθεί για το ήθος, τις απόψεις και τις επιλεγμένες ερμηνείες της – για το μουσικό της έργο και για τον πιο απλό λόγο, γιατί είναι η Νατάσσα Μποφίλιου. Μετά από έναν κουραστικό χειμώνα με συνεχείς εμφανίσεις στο Passport και συναυλίες σε όλη τη χώρα (Κύπρο αλλά και Λονδίνο), η ίδια δήλωσε πως θα παραμείνει για ένα χρονικό διάστημα εκτός σκηνής για να ξεκουραστεί και να επανέλθει με νέα έργα. Αυτή τη φορά αναμένουμε ένα πραγματικό διάλειμμα που θα μας κάνει να την αναζητάμε, μακρυά από συνεχόμενες εμφανίσεις και περιορισμένα προγράμματα – με πρωτότυπες ιδέες και ένα πολύ νέο κύμα.
Κείμενο – Φωτογραφίες: Χάρης Μαρκίδης
