Η νέα γενιά των Millenials και των Gen Z ζει, από την πρώτη κιόλας στιγμή σε μια εποχή, που αλλάζει συνεχώς και το μέλλον της μοιάζει αβέβαιο.

Ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια, αναγκαστήκαμε κι εμείς οι παλιοί και οι νέοι, να ζούμε σε μια πραγματικότητα ρευστή, που τίποτα δεν είναι δεδομένο και σταθερό.

Όλοι αλλάζουν, όλα μεταβάλλονται κάθε λεπτό κι έτσι κανείς δεν μπορεί να προετοιμάσει, αλλά και ούτε να φανταστεί το μέλλον του.

Ο τομέας λοιπόν, που έχει δεχτεί το μεγαλύτερο κύμα αυτής της εξέλιξης είναι ο επαγγελματικός.

Σε μια εποχή, που οι θέσεις εργασίας είναι ελάχιστες και το μότο είναι η ευελιξία, η νέα γενιά δεν έχει παρά δύο επιλογές: Ή να ακολουθήσει το ρεύμα ή να κάνει τις δικές της επιλογές και όπου τη βγάλει.

Ακολουθώντας την ασφάλεια ή το όνειρο;

Πολλοί νέοι γονείς, κάνουν όνειρα για το μέλλον των παιδιών τους, σχεδιάζοντας το δικό τους μέλλον πάνω σε αυτό. “Θυσιάζουν¨τη δική τους ζωή κατά κάποιο τρόπο, για να έχουν ένα καλύτερο μέλλον τα παιδιά τους.

Ωστόσο, αυτό δεν αλλάζει την ουσία του πράγματος. Πρόκειται για μια παρέμβαση σε ένα μέλλον, το οποίο κανείς δεν μπορεί να προβλέψει, πόσο μάλλον να το κανονίσει.

Το δίλημμα λοιπόν, που έχει να αντιμετωπίσει αυτός ο newbie άνθρωπος, είναι αν θα ακολουθήσει την ασφάλεια ή αν θα κυνηγήσει το όνειρό του. Αν θα μείνει στα στεγανά της ζωής ή αν θα ανέβει στην πλώρη και θα ρισκάρει.

Η νέα γενιά γνωρίζει ότι ζει σε ένα αβέβαιο κόσμο. Το παράδοξο λοιπόν, της υπόθεσης είναι ότι, αν και προχωράει με τη γνώση αυτή, οι περισσότεροι αυτής της γενιάς επιλέγουν να ακολουθήσουν τον δικό τους δρόμο.

Απορρίπτουν έναν προστατευμένο κόσμο, στον οποίο η εργασία είναι εξασφαλισμένη και τουλάχιστον, θα τους παρέχει τα βασικά και επιλέγουν να βρουν κάτι καλύτερο.

Το χάσμα.

Αυτή η επιλογή τους αποτελεί κι ένα βασικό συστατικό του λεγόμενου ¨χάσματος γενεών¨. Αυτό δηλαδή, που συμβαίνει στους νέους σήμερα, είναι το ότι δεν είναι κατασταλαγμένοι. Δεν ξέρουν τι θέλουν, πώς θα το πετύχουν και γενικώς, αγχώνονται πάρα πολύ μήπως κάνουν λάθος επιλογές.

Κι αυτό τα παθαίνουν ακριβώς γιατί, παρατηρούν ότι το ίδιο πράγμα συμβαίνει και σε εμάς σήμερα.

Είναι πολύ συχνό φαινόμενο πια, οι προηγούμενες γενιές να έχουν μπει σε μια διαδικασία εσωτερικής αναζήτησης. Να συνειδητοποιούν δηλαδή, στα 30 ή τα 40 τους ότι, μετά από μια επιτυχημένη καριέρα, έχουν φτάσει σε επαγγελματικό τέλμα. Πρόσφατες έρευνες άλλωστε, έδειξαν ότι, μετά την πανδημία, ένας στους τρεις σκέφτεται να αλλάξει επάγγελμα.

Σε προηγούμενες δεκαετίες όμως, κάτι τέτοιο φάνταζε πολύ δύσκολο να συμβεί. Κι αυτό γιατί οι παλαιότερες γενιές γαλουχήθηκαν με το φόβο της κριτικής έμφυτο μέσα τους. Αντίθετα, οι νέες γενιές είναι μεγαλωμένες σε ένα περιβάλλον ελευθερίας -δράσης κι έκφρασης. Και γι΄ αυτό έχουν και το δικαίωμα επιλογής.

Ο φόβος του να χαρακτηριστείς τεμπέλης δεν υπάρχει πια. Γιατί αυτή η ίδια η λέξη δεν μπορεί να επιβιώσει πλέον σε αυτό το ρευστό περιβάλλον. Για να είσαι τεμπέλης, σημαίνει ότι δεν θες να δουλέψεις. Σήμερα μπορεί και να μην μπορείς να δουλέψεις, καθώς όλα πια είναι αυτοματοποιημένα.

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, η γενιά των Millenials και των Ζs, καλείται να φτιάξει τον κόσμο της. Και πραγματικά υπάρχει ελπίδα, όσο η νέα γενιά σκέφτεται τρόπους να διαχειριστεί το αβέβαιο μέλλον της.