Να αναγκάζεσαι να βγαίνεις απο το οποιοδήποτε  comfort zone έχεις βυθιστεί, να κοιμηθείς σε κρεβάτι που δεν σε βολεύει, να φας φαγητό που δεν έχεις ξαναφάει, να μιλήσεις μια γλώσσα που δεν έχεις ιδέα πως μιλιέται, να ζητήσεις βοήθεια απο αγνώστους, να είσαι συνεχώς και ασταμάτητα εκτός ισορροπίας.

Να μην έχεις τίποτα δικό σου εκτός απο τον αέρα, τον ήλιο, τον ύπνο και τα όνειρα σου.

Μεχρι το Ναύπλιο ή το Περού, μέχρι τη Ρωμη ή τη Βοστώνη, μέχρι το Πήλιο, τη Νάξο, την Κούβα ή τις Σπέτσες. Είθε να φευγεις.