Ας μην αυταπατόμαστε. Ο έρωτας δεν περνάει από το στομάχι. Περνάει από την κοιλιά η οποία μπορεί να γίνει και κοιλίτσα ή και κάτι περισσότερο. Από τη Λαίδη και τον αλήτη μέχρι τις 9 1/2 εβδομάδες και όλες τις διαφημίσεις σοκολάτας, όλοι οι μεγάλοι (και κυρίως οι μικροί) έρωτες μοιράζονται το φαγητό τους ή αλληλοταΐζονται. Από τη μια είναι το αρκούδι που νηστικό δε χορεύει και από την άλλη είναι και αυτές οι ιστορίες για την αφροδισιακή δράση των τροφών που δίνουν και ένα επιπλέον άλλοθι. Από αρχαιοτάτων χρόνων οι επιστήμονες έδειξαν ένα ενδιαφέρον για την επίδραση του φαγητού στη σεξουαλική ζωή, υπονοώντας πως ο έρωτας από μόνος του δε φτάνει, αλλά χρειάζεται και βοηθήματα.
Πολύ όμορφα τα σενάρια για τα αφροδισιακά φαγητά αλλά όπως πιθανώς φαντάζεστε, δεν υπάρχει καμία επιστημονική απόδειξη για την επίδρασή τους στη libido. Να επισημάνω απλά ότι οι βιταμίνες είναι αυτές που ίσως βοηθούν την ερωτική διάθεση και όχι τα τρόφιμα αυτά καθαυτά. Ίσως το σχήμα ορισμένων φαγητών να οδηγεί σε συνειρμούς αλλά ως εκεί. Για την ιστορία ας αναφερθεί ότι τα τρόφιμα που θεωρούνται ικανά να αυξήσουν την ερωτική διάθεση είναι: η σοκολάτα, οι μπανάνες, τα σπαράγγια, τα καρότα, τα αμύγδαλα, ο καφές, τα σύκα, τα οστρακοειδή, το σκόρδο, τα αυγά, το μέλι, τα καρύδια, ο βασιλικός, το σέλινο, τα κεράσια, τα ζυμαρικά κ.ά. Μια υγιής ερωτική ζωή βασίζεται σε δύο υγιή σώματα στα οποία οι ορμόνες του σεξ λειτουργούν φυσιολογικά. Οι ορμόνες αυτές επηρεάζονται από τις βιταμίνες του συμπλέγματος Β, τη βιταμίνη C, τον ψευδάργυρο, το σελήνιο και τη βιταμίνη Ε. Τα τρόφιμα που αναφέρθηκαν είναι πλούσια σε αυτά τα συστατικά και κάπως έτσι χαρακτηρίζονται ως αφροδισιακά. Αλήθεια πόσο ερωτευμένοι είσαστε αν χρειάζεστε στρείδια και αχιβάδες;
Ας επανέλθουμε όμως, στην κοιλίτσα που λέγαμε. Είναι πολύ αστείο και χαρακτηριστικό το πόσο επηρεάζει το βάρος η κατάσταση του ζεύγους. Θα μιλήσω για το μέσο όρο. Τα ζευγάρια αρχικά βγαίνουν ραντεβού για φαγητό ή τρώνε κάτι πρόχειρο μετά την έξοδό τους, με μια σχετική σύνεση όμως. Στη συνέχεια, όταν αποκτήσουν μεγαλύτερη οικειότητα, ο ένας μαγειρεύει για τον άλλο και τρώνε στο σπίτι, κάπως πιο άνετα αλλά και πάλι αρκετά μαζεμένα. Το φαγητό γίνεται σταδιακά κομμάτι της σχέσης μιας και είναι καλά ριζωμένο στην κουλτούρα μας, το ότι η περιποίηση σχετίζεται με τάισμα… Το πιθανότερο σενάριο, μέχρι αυτή τη φάση, είναι και οι δύο να χάσουν βάρους καθώς ανεβαίνουν τα επίπεδα της σεροτονίνης και η ευτυχία κόβει την όρεξη. Τη στιγμή βέβαια, που το κορίτσι θα πάψει να ντρέπεται να τρώει μπροστά στο αγόρι ξεκινάει η κατρακύλα και η αύξηση του βάρους. Η ρουτίνα φέρνει μαζί της το delivery και για κάποιο λόγο οι ταινίες/ σειρές βλέπονται καλύτερα με την πίτσα αγκαλιά. Αν όλα πάνε καλά, το ζευγάρι αδυνατίζει πριν το γάμο για να ξαναπαχύνει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης (ναι και οι δύο, η γνωστή συμπάσχουσα εγκυμοσύνη) κ.ο.κ. Αν όλα δεν πάνε καλά, οι χωρισμένοι αδυνατίζουν εκ νέου ή παχαίνουν κι άλλο, ανάλογα με τον πόνο ή τον στόχο να βρουν καινούριο φλερτ. Εξαιρετική η κατάληξη και χωρισμένος και πιο παχύς από πριν…
Και κάπου στη μέση βρίσκεται και ένας διαιτολόγος για να ακούει για όλες τις φάσεις έρωτα-φαγητού, με αποκορύφωμα την ατάκα από τον κάποτε ερωτευμένο σύζυγο που έχει φέρει την καλή του για αδυνάτισμα: «πλήρωσα για να τα φάει, θα πληρώσω και για να τα χάσει».
