Error 404.

Σήμερα σκεφτόμουν πολύ την έννοια του correlation, δηλαδή τις συσχετίσεις που κάνει ο εγκέφαλος, συνήθως εντελώς αυθαίρετα ή φιλτραρισμένα μέσα από ένα πηχτό μείγμα των βαθιά ριζωμένων πεποιθήσεων και κατάλοιπων της κοινωνίας. Για κάποιους ανθρώπους, όπως το να κάνεις σεξ από το πρώτο ραντεβού θεωρείται έγκλημα (ακόμη και αν δεν το παραδέχονται φανερά, υπάρχει έντονα στο ασυνείδητο), έτσι και το να μην κάνεις ενώ δηλώνεις φεμινίστρια, είναι αντιστοίχως κατακριτέο. Όσο παράλογη και μισογυνίστικη είναι η πρώτη σκέψη, άλλο τόσο είναι και η αντίστροφη συνεπαγωγή της.

Πολλοί νομίζουν ότι ο φεμινισμός είναι μια λίστα που κλικάρεις κουτάκια, λες και είναι στόχοι για τη νέα χρονιά που μεταξύ μας και αυτό καταπιεστικό δεν είναι λίγο;

Λες και είναι ένα πλαίσιο του τι επιτρέπεται να κάνεις ή να πεις για να θεωρείσαι μία καλή και σωστή φεμινίστρια, όπως όλα εκείνα τα πλαίσια στα οποία πρέπει να στριμωχτείς για να είσαι μία αποδεκτή και σωστή γυναίκα για την κοινωνία. Στην πραγματικότητα ο φεμινισμός δεν έχει να κάνει με κανέναν κανόνα, πέρα από αυτόν της ισότητας, αλλά κυρίως της αυτοδιάθεσης.

Η αυτοδιάθεση είναι μια λέξη που ελπίζω πως έρχεται δυναμικά όλο και περισσότερο μέρα με τη μέρα και πως ήρθε για να μείνει, μία έννοια που στην πραγματικότητα έχει να κάνει περισσότερο από όλα με την ανθρώπινη υπόσταση και ύπαρξη. Η αυτοδιάθεση είναι ένα θέμα αρκετά περίπλοκο και αυτό επειδή η σκληρή αλήθεια που συνειδητοποιούμε αργά ή ελπίζω γρήγορα, είναι πως σχεδόν οτιδήποτε κάνουμε είναι ελεγχόμενο από πολύ πιο εσωτερικές και ασυνείδητες διεργασίες.

Δεν είναι κεκτημένο το να μπορείς να κάνεις αυτό που θες πραγματικά, πολύ συχνά όχι επειδή δε μπορείς, αλλά επειδή δεν ξέρεις καν τι είναι αυτό. Θέλει δουλειά και μεγάλη συνειδητότητα, ώστε να μπορεί κάποιος όχι μόνο να είναι συνδεδεμένος με τα συναισθήματα του και τις σκέψεις του, αλλά και να μπορεί να αποκτήσει τη δύναμη να ελέγχει τα τραύματα και τους φόβους του, ώστε να ξέρει πως αυτό που κάνει μια δεδομένη στιγμή είναι περισσότερο προϊόν επιλογής και δεν έρχεται από ένα μέρος ανασφάλειας και υποκινούμενου τραύματος. Μπορείς να κάνεις σεξ από το πρώτο λεπτό που γνώρισες κάποιον ή 5 μήνες μετά.

Μπορείς να μη βάφεσαι ποτέ και να κυκλοφορείς με σκισμένες φόρμες, ή να έχεις 20 ζευγάρια ψηλοτάκουνα και να τα φοράς μαζί με κόκκινο κραγιόν για να πας μέχρι το σούπερ μάρκετ.

Μπορείς να έχεις λευκά μαλλιά ή μπορείς να βάλεις σιλικόνη σε όποιο μέρος του σώματος επιθυμείς. Μπορείς να έχεις τρίχες σε όλο σου το σώμα ή να μην αντέχεις να βλέπεις ούτε μία πάνω σου. Το σημαντικό δεν είναι τι κάνεις ή στο πως επιλέγεις εσύ να ζήσεις τη ζωή σου.

Το θέμα είναι γιατί το κάνεις. Οτιδήποτε κάνουμε είναι σημαντικό, πάρα πολύ σημαντικό να το κάνουμε για εμάς και με αυτό δεν εννοώ ότι δεν θα κάνουμε πράγματα για να αρέσουμε στους άλλους, δεν είναι αυτό το ζητούμενο, η αποδοχή είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης.

Το ζητούμενο είναι να μην κάνουμε πράγματα που δεν θέλουμε πραγματικά, στο όνομα αυτής της αποδοχής.

Δεν είναι εύκολο και είναι απολύτως οκ, αν δεν είμαστε ακόμη σε αυτό το σημείο. Όπως είναι και απολύτως οκ το να παραδεχόμαστε τις αδυναμίες μας, το θέμα είναι να υπάρχει συνειδητότητα πράξεων ώστε να ξέρουμε που θέλουμε να φτάσουμε κάποια μέρα. Και τότε αυτή η μέρα δεν θα αργήσει να έρθει.