Είμαι ένας εξαιρετικά μικροπρεπής άνθρωπος. Δεν υπάρχει λόγος να κρύβομαι από εσάς. Τις φορές που χάνω τη διάθεσή μου ψάχνω μια χειρότερη κατάσταση που ισχύει και κρατιέμαι απ’ αυτήν.
Σήμερα βαριέμαι πολύ, δεν θέλω να σκαρφιστώ να κάνω οτιδήποτε, θέλω να βουλιάξω στον καναπέ του σαλονιού και να δω τη μια ταινία πίσω απ’ την άλλη, να τρώω ποπ κορν απ’ το πρωί ως το βράδυ και να μην απαντήσω σε καμιά βιντεοκλήση, να τις βλέπω να φωτίζουν το κινητό κι εγώ να το γυρνάω ανάποδα. Κι ενώ αυτό θέλω, είμαι έτοιμη να το κάνω δεν μ’ αφήνουν οι τύψεις μου, γι’ αυτό ψάχνω να βρω τι θα με απαλλάξει από τις ενοχές μου, ώστε να κάνω αυτό που θέλω.
Ξέρετε πόσοι άνθρωποι μένουν στο σπίτι με τις οικογένειες τους; Πόσα πράγματα δεν έχουν χρόνο να κάνουν μέσα στην ημέρα τους ενώ το μόνο έχουμε και μας περισσεύει αυτή την περίοδο είναι ο χρόνος; Είναι σπουδαίοι οι άνθρωποι αυτοί, είμαστε εμείς που κατοικούμε στα τετραγωνικά του καναπέ και είναι και αυτοί που είναι οι άλλοι. Φανταστείτε μια άλλη Ειρήνη, όχι εμένα, κάποια που ξέρετε, κάποια που δεν ξέρετε, πόσες διαφορετικές ιδιότητες έχει.
Είναι γυναίκα, σύζυγος, μαμά, εργαζόμενη, νοικοκυρά, πρέπει να ντυθεί, να φρεσκαριστεί για να είναι ωραία στο μίτινγκ, να προετοιμαστεί, να βρει με τι θα απασχολούνται τα παιδιά για να μη φωνάξουν όσο κάνει το μίτινγκ, να τους φτιάξει υγιεινά σνακς, να στείλει εμαιλς, να μαγειρέψει, να κάνει μπάνιο, να γυμναστεί λίγο πριν το μπάνιο, να μιλήσει με τον άντρα της, να φτιάξουν έναν ωραίο χώρο γραφείων μέσα στο σπίτι, που πριν ήταν γεμάτο αλλά τώρα είναι απαραίτητο να έχουν χώρο γραφείων και να παίξει με τα παιδιά, και να βγάλει λίγες φωτογραφίες όσο ο μπαμπάς παίζει με τα παιδιά και να φιλήσει τον μπαμπά όταν κοιμηθούν τα παιδιά και ενώ θα θέλει να δει τη μια ταινία πίσω απ’ την άλλη και να τρώει ποπ κορν απ’ το πρωί ως το βράδυ να μη μπορεί γιατί τα μάτια της θα κλείνουν.
Κάπου εκεί έξω, ή μάλλον κάπου εκεί μέσα είναι πέρα για πέρα πραγματική αυτή η γυναίκα.
Εγώ αντί να την έχω πρότυπο, την χρησιμοποιώ για να βουλιάξω απενεχοποιημένα στον καναπέ μου.
Είμαι μικροπρεπής, σας το είπα. Νιώθω ελεύθερη μέσα στην μικροπρέπεια μου όμως. Εκτιμώ την πολυτέλεια του χρόνου, που τον βλέπω να απλώνεται, να είναι συνέχεια εδώ, να τα περικλείει όλα και αποφασίζω τι να τον κάνω.
Θα δω πολλές ταινίες και θα τις βαθμολογήσω.
Θα φορέσω ένα οσκαρικό φόρεμα, τακούνια και κραγιόν. Θα σερβίρω τον καφέ μου σε ποτήρι κρασιού. Θα δώσω στον εαυτό μου ρεπό από ότι κάνει ή από όσα θα έπρεπε να κάνει και θα τον αφήσω να απολαύσει. Αύριο θα συνεχιστούν όλα, θα κάνω το σεμινάριο, θα μιλήσω σε όλες τις βιντεοκλήσεις, θα ευχηθώ να βρεθεί το εμβόλιο του κορονοϊού και να ζήσουν όλοι καλά κι εμείς καλύτερα.