Θυμάσαι εκείνο το αγόρι που είχες όταν πήγαινες στο δημοτικό (μπορεί να πήγαινες και πρώτη-δευτέρα γυμνασίου, δεν έχει σημασία); Αυτόν μωρέ, που ήταν μεγαλύτερος από εσένα, κούκλος και οδηγούσε και μηχανάκι αλλά, επειδή ήταν από το φροντιστήριο (ή το χωριό) δεν τον ήξερε καμία απ’ τις φίλες σου; Και που, επίσης, δεν υπήρχε; Έλα, μην ντρέπεσαι να το παραδεχτείς, δεν τρέχει τίποτα. Μεταξύ μας μιλάμε. Κι εγώ έχω κοιλιακούς που, επειδή είναι απ’ το χωριό, δεν τους ξέρει κανένας από τους φίλους μου! Άλλωστε, δικαιολογείσαι: μικρό κορίτσι ήσουν τότε, είχες τ’ ακαταλόγιστο! Ελπίζω να μην σε αποσυντόνισαν οι αναδρομές στο φαύλο παρελθόν (σου) και να έχω ακόμα την προσοχή σου γιατί θέλω να μιλήσουμε σοβαρά οι δυο μας. Μπορεί τα χρόνια να πέρασαν ανεπιστρεπτί και να μην είσαι πια δώδεκα χρονών. Μπορεί ο φανταστικός σου γκόμενος να μην είναι πια από το χωριό ή το νησί και, εδώ που τα λέμε, είναι πολύ πιθανό να μην είναι πλέον αποκύημα της φαντασίας σου. Μπορεί να είναι εκείνος ο τύπος που γνώρισες στο πάρτι της συναδέλφου σου, σου έκανε friend request στο Facebook και από τότε μιλάτε σχεδόν σε καθημερινή βάση ή ο άλλος, αυτός που σε «ακολουθεί» στο Twitter και κάνει retweet ό,τι κι αν ποστάρεις, από έξυπνες ατάκες μέχρι περιγραφή του μεσημεριανού σου (Ολίγον τι creepy, αν με ρωτάς. Βασικά… ολίγον τι creepy ακόμα και αν δεν με ρωτάς!). Βέβαια, θέλω να επισημάνω στο σημείο αυτό ότι, στην περίπτωση για την οποία μιλάω, η επικοινωνία και η επαφή σας, περιορίζεται ουσιαστικά στα διάφορα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης και ότι, από κοντά, μπορεί να μην έχετε βρεθεί ποτέ αλλά αυτό δεν σε εμποδίζει να μιλάς γι’ αυτόν στις κολλητές σου όλη την ώρα λες και είστε έτοιμοι να ενωθείτε με τα ιερά δεσμά του γάμου (το οποίο, παρόλο που σίγουρα δεν θα ρωτήσεις, θεωρώ ότι είναι ακόμα πιο creepy). Η αλήθεια είναι ότι δεν θέλω να σε στεναχωρήσω… αλλά μάλλον θα σε στεναχωρήσω. Αν, μιλώντας τόσο καιρό, οι επαφές σας παραμένουν ακόμα αυστηρά ιντερνετικές, το να προχωρήσουν κάποια στιγμή και να εξελιχθούν σε κάτι παραπάνω είναι εξίσου πιθανό με το να βρεις να παρκάρεις στο Κολωνάκι, Παραμονή Πρωτοχρονιάς. Όσο περισσότερο μιλάς με τον άλλον στο Facebook, τόσο περισσότερο εκτονώνεται εκεί η όποια επιθυμία μπορεί να υπήρχε για αληθινή επικοινωνία και επαφή (βλέπεις, παίρνω την αισιόδοξη οπτική και λέω ότι υπήρξε κάποτε μια τέτοια υπόνοια…) με αποτέλεσμα να σπρώχνεις τον άλλον μακριά σου ενώ εσύ νομίζεις ότι έρχεστε πιο κοντά! Για να στο πω πιο απλά, αυτή η κατ’ επίφαση εγγύτητα, είναι που στην πραγματικότητα δημιουργεί τεχνηέντως μια αναπόδραστη αποστασιοποίηση. Το θέμα είναι ότι αν δεν υπήρχε εξ αρχής η όποια πρόθεση να βρεθείτε από κοντά, δεν θα γίνεις ποτέ η προτεραιότητά του. Μπορεί εσένα να σου ακούγεται τελείως κουλό το ότι δεν μπορεί να βρεθείτε γιατί παίζει ο Παναθηναϊκός αλλά το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να το αποδεχτείς στωικά όπως θα το αποδεχόταν εκείνος αν του έλεγες ότι δεν μπορείς γιατί θες να δεις την Βίσση να παίζει σ’ αυτό με τις καμπάνες (όχι την «Παναγία των Παρισίων», το άλλο). Που, εδώ που τα λέμε, η σύγκριση είναι ατυχής γιατί η Πανάθα δεν παίζει κάθε βράδυ! Το δια ταύτα είναι ότι αυτού του τύπου οι δικαιολογίες είναι άτεγκτα φληναφήματα που το μόνο που κάνουν είναι να επισημαίνουν αυτό που απ’ την αρχή ξέραμε, ότι δηλαδή το μέλλον δεν προδιαγράφεται ιδιαίτερα λαμπρό γιατί, αν πραγματικά υπήρχε η διάθεση, θα βρίσκατε έναν τρόπο. Βέβαια, για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, δεν μπορείς να κατηγορείς μόνο τον άλλον· έχεις κι εσύ έναν εξίσου μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Από τη στιγμή που το βλέπεις ότι δεν το ψήνω να βρεθούμε και συνεχίζεις να επιμένεις ή να επικοινωνείς μαζί μου, πας κι εσύ γυρεύοντας (την ταλαιπωρία). Το ότι μπορεί να σε τρομάζει κι εσένα εξίσου η πραγματική επαφή –ακόμα και αν ντρέπεσαι να το παραδεχτείς- και να βολεύεσαι με αυτή την κατάσταση, σε κάνει συνεργό στον φόνο της… αληθινής αγάπης! Δεν λέω φυσικά ότι είναι εύκολο να βγεις εκεί έξω και να βρεις έναν άνθρωπο της προκοπής· μην δουλευόμαστε, είναι μια ζούγκλα οι ανθρώπινες σχέσεις! Αυτό που σου λέω είναι ότι ο άνθρωπος με τον οποίο όλη και όλη σου η επικοινωνία είναι μέσα από έναν υπολογιστή και ένα κινητό, σίγουρα δεν είναι άνθρωπος της προκοπής και δεν αξίζει ν’ ασχολείσαι μαζί του.

Αν θέλεις να δεις πως βλέπει το θέμα ένα κορίτσι, διάβασε εδώ!