Νιώθεις το σώμα να αρχίζει να ιδρώνει, την καρδιά σου να χτυπάει πιο γρήγορα και ότι την ανάσα σου να κόβεται. Τότε λοιπόν έρχονται τα δάκρυα.
Μπορεί να αισθάνεσαι ότι το σώμα σου ότι σε πρόδωσε και τώρα νιώθεις ότι το άτομο με το οποίο μαλώνετε σε βλέπει ως αδύναμο. Αυτό μπορεί να σε δυσκολέψει να παραμείνεις συγκεντρωμέν@ αλλά και να μεταφέρεις την άποψή σου.
Από την άλλη πλευρά, εάν ξέρεις ότι κλαις όταν είσαι θυμωμέν@, ίσως προσπαθήσεις τις περισσότερες φορές να αποτρέψεις το κλάμα σε αυτές τις καταστάσεις. Προτιμάς να κρατάς τα συναισθήματά σου για τον εαυτό σου παρά να μιλάς για το πώς νιώθεις, κάτι που συχνά δεν είναι ωφέλιμο για κανέναν.
Η θετική πλευρά μιας απογοητευτικής συνάντησης είναι ότι τα δάκρυα θυμού είναι πιο συνηθισμένα από όσο νομίζεις. Μερικοί άνθρωποι φωνάζουν ή ουρλιάζουν όταν είναι θυμωμένοι ενώ άλλοι κλαίνε. Λοιπόν, τώρα ξέρεις ότι δεν είσαι μόν@.
Λόγοι πίσω από τα θυμωμένα δάκρυά σου
Όταν το σώμα σου κατακλύζεται από πάρα πολλά συναισθήματα ή ένα μόνο δυνατό συναίσθημα, όπως ο θυμός, ανταποκρίνεται με όποιον τρόπο μπορεί, όπως το κλάμα. Παρόλο που δεν πονάς σωματικά, ο συναισθηματικός πόνος μπορεί να είναι εξίσου οδυνηρός, οπότε το σώμα σου ανταποκρίνεται σε αυτόν τον πόνο με δάκρυα. Για παράδειγμα, μερικοί άνθρωποι ουρλιάζουν ή λένε σκληρά λόγια όταν είναι θυμωμένοι, αλλά το κλάμα προέρχεται από ένα πιο βαθύ συναίσθημα.
Τα υποκείμενα συναισθήματα μπορεί να είναι η λύπη, το άγχος, η απογοήτευση ή οποιοδήποτε άλλο οδυνηρό συναίσθημα που προκαλείται από τον θυμό, γι’ αυτό και αρχίζεις να κλαις.
Μπορεί να αρχίσεις να κλαις όταν αισθάνεσαι ότι δεν μπορείς να εκφράσεις ξεκάθαρα αυτό που αισθάνεσαι. Μπορεί να είναι δύσκολο να επικοινωνήσεις τα συναισθήματά σου, ειδικά αν έχεις προβλήματα με την επικοινωνία.
Έτσι, όταν πρέπει να μιλήσεις, μπορεί να σε κατακλύζει η απογοήτευση μέχρι δακρύων. Ωστόσο, το κλάμα μπορεί να είναι καλό γιατί σου επιτρέπει να απελευθερώσεις αυτά τα συγκρατημένα συναισθήματα αντί να τα καταπιέσεις. Επιπλέον, το κλάμα όταν είσαι θυμωμέν@ δείχνει ότι είσαι συντονισμέν@ με τα συναισθήματά σου, ενώ άλλοι μπορεί να δυσκολεύονται να κάνουν το ίδιο. Μην το βλέπεις λοιπόν ως αδυναμία. Αντίθετα, δες το ως έναν υγιή τρόπο αντιμετώπισης των συναισθημάτων σου.
Είναι εντάξει να κλαις όταν είσαι θυμωμέν@
Υπάρχουν στιγμές που δεν μπορούμε να ελέγξουμε κάθε μεμονωμένο συναίσθημα που έχουμε, γι’ αυτό είναι απαραίτητο να τα νιώθουμε όπως έρχονται. Ίσως είσαι θυμωμέν@ με κάποιον για κάτι που σου έκανε και ξέρεις ότι πρέπει να τον αντιμετωπίσεις. Υπενθύμισε στον εαυτό σου ότι δεν πειράζει αν αρχίσεις να κλαις στη μέση της συζήτησης. Είναι καλύτερα να αφήσεις τα δάκρυα να κυλήσουν, να αισθανθείς βαθιά τα συναισθήματά σου και να βγάλεις την αλήθεια σου προς τα έξω.
Ίσως έχεις διαπιστώσει ότι αφού κλάψεις για λίγο, νιώθεις πιο ήρεμ@. Το κλάμα όταν είσαι θυμωμέν@ ή σε μια αγχωτική κατάσταση μπορεί να σε βοηθήσει να μειώσεις τον καρδιακό σου ρυθμό. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δύο χημικές ουσίες, η ωκυτοκίνη και η προλακτίνη, απελευθερώνονται, ουσίες που σε βοηθούν για να ηρεμήσεις το σώμα και το μυαλό σου. Μπορεί να νιώθεις αμήχανα να κλάψεις μπροστά σε άλλους, ειδικά σε αυτούς που δεν θέλεις να σε δουν να κλαις. Αλλά αυτά τα συναισθήματα μπορεί να φύγουν αν υπενθυμίσεις στον εαυτό σου ότι τα δάκρυα θυμού είναι φυσιολογικά.
Σωματικά συναισθήματα που νιώθεις όταν είσαι θυμωμέν@
Το να νιώθεις θυμό σ’ επηρεάζει σωματικά με πολλούς τρόπους. Υπάρχει μια διαδικασία που περνά το σώμα σου. Όταν αισθάνεσαι θυμό, μπορείς να πυροδοτήσεις μια απόκριση «μάχης ή φυγής» στο σώμα σου που μπορεί επίσης να προκληθεί από άγχος ή φόβο. Μόλις εισέλθεις σε αυτή τη λειτουργία «πάλης ή φυγής», τα επινεφρίδια σου απελευθερώνουν ορμόνες του στρες, όπως κορτιζόλη και αδρεναλίνη, σε όλο το σώμα σου. Θα νιώσεις το σώμα σου να αρχίζει να ιδρώνει, τα χέρια σου να αρχίζουν να τρέμουν ή την καρδιά σου να χτυπά. Μερικές φορές το σώμα σου θα αισθάνεται υπερβολικά καταβεβλημένο, που αυτό θα προκαλεί βραχυπρόθεσμη απώλεια μνήμης από την κορτιζόλη που απελευθερώνεται. Έτσι, κατά τη διάρκεια ενός καυγά, μπορεί να έχεις προετοιμάσει αυτό που θέλεις να πεις, αλλά λόγω των ορμονών του στρες, μπορεί να ξεχνάς τα μισά από αυτά.
Όταν το σώμα σου πλημμυρίζει από διαφορετικές ορμόνες και το νευρικό σου σύστημα είναι σε υψηλό επίπεδο, είναι κατανοητό ότι θα κλαις όταν είσαι θυμωμέν@. Επέτρεψε στον εαυτό σου να νιώσει τα συναισθήματά σου όταν έρχονται για να αποτρέψεις το σώμα σου από το σοκ.
Στη συνέχεια, μπορείς να αφιερώσεις λίγα λεπτά για να επιβραδύνεις και να επιτρέψεις στο άλλο άτομο να μιλήσει ενώ συγκεντρώνεις τις σκέψεις σου και μειώνεις τον καρδιακό σου ρυθμό.
Πώς να ελέγξεις τα θυμωμένα δάκρυα
Το να ηρεμείς κατά τη διάρκεια ενός καυγά ή μιας δύσκολης κατάστασης όταν κλαις μπορεί να είναι δύσκολο. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να αντιμετωπίσεις τα θυμωμένα δάκρυα, ακόμη και στο βάθος μιας διαφωνίας. Το κρίσιμο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να προσπαθήσεις να σταματήσεις να κλαις παίρνοντας βαθιές αναπνοές. Επιβραδύνεις τον καρδιακό σου ρυθμό εισπνέοντας από τη μύτη και εκπνέοντας από το στόμα μερικές φορές.
Η αναπνοή μπορεί να χαλαρώσει το σώμα σου και να βελτιώσει την εστίασή σου σε μια αγχωτική κατάσταση, ώστε να μπορείς να σκεφτείς καθαρά και να επικοινωνήσεις τα συναισθήματά σου.
Ένας άλλος τρόπος για να ελέγξεις τα θυμωμένα δάκρυά σου είναι απλά πίνοντας νερό. Αυτό σου επιτρέπει να αποσπάσεις την προσοχή σου για μια στιγμή για να κάνεις κάτι άλλο σωματικά. Δώσε στον εαυτό σου αυτόν τον χρόνο να αναπνεύσει και να σκεφτείς πού βρίσκεσαι. Επιπλέον, το πόσιμο νερό βοηθά στη μείωση των ορμονών του στρες και του καρδιακού παλμού και σου δίνει ένα πιο καθαρό μυαλό.
Κατά τη διάρκεια ενός καβγά, εάν αισθάνεσαι ότι συγκρατείς τον εαυτό σου και τα δάκρυα σου, σφίξε και απελευθέρωσε έναν μυ και εστίασε σε αυτό το συναίσθημα. Όταν αναγκάζεις τον εαυτό σου να κάνει κάτι σωματικά, σου επιτρέπει να ανακτήσεις τον έλεγχο του σώματός σου αντί να αφήσεις το σώμα σου να σ’ ελέγχει. Το μυαλό σου θα επανέλθει, ώστε να σταματήσεις τα δάκρυά σου και να συνεχίσεις να μιλάς.
Εάν το σφίξιμο δεν βοηθά, αφιέρωσε λίγο χρόνο για να απομακρυνθείς και να πας μια βόλτα για να περάσεις λίγο χρόνο μόν@ σου. Στη συνέχεια, μπορείς να επιστρέψεις στη συζήτηση και να εκφράσεις τα συναισθήματά σου.