Πέρα από τα φαινόμενα της βίας κατά των γυναικών, τα οποία όλοι στον δυτικό κόσμο καταδικάζουν, ελλοχεύει και ένας υπόγειος, μα επικίνδυνος σεξισμός ακόμα και στην εξευρωπαϊσμένη Ελλάδα. Υπάρχει στην καθημερινότητά μας και σπανίως τον αντιλαμβανόμαστε. Θεωρούμε δεδομένη την ύπαρξη των στερεοτύπων των φύλων και δεν καταλαβαίνουμε τον αντίκτυπο που έχουν στις ζωές μας. Μπορεί να μην έχει την μορφή της σφαλιάρας ή της κλοτσιάς, όμως ο casual σεξισμός της καθημερινότητας προκαλεί ψυχικό πόνο και απογοήτευση.

Σεξισμός είναι να θεωρείς δεδομένο πως όταν συγκατοικήσεις με το αγόρι σου εσύ θα κάνεις τις περισσότερες δουλειές του σπιτιού κι ας δουλεύετε κι οι δύο. Ακόμα κι όταν εσένα σε μάλωναν επειδή έβρισες, ενώ το στόμα του αδελφού σου δεν άνοιγε ποτέ για καλή κουβέντα, όμως εκείνος την σκαπούλαρε επειδή «boys will be boys». Δεν θυμάμαι να απέδειξε ποτέ μελέτη την συσχέτιση φύλου και ικανότητας να καθαρίσεις ή να προσέχεις τη γλώσσα σου.

Ακόμα και σήμερα στα σχολεία υπάρχει κώδικας ντυσίματος όπου τα κορίτσια απαγορεύεται να φοράνε ραντάκια ή φούστα/ παντελόνι πάνω από το γόνατο. Σεξισμός είναι το ότι οι εφημερίδες ξεφτιλίζουν σε κάθε εθνική εορτή τα 15χρονα με τα μίνι. Μπορεί το ντύσιμο να μην είναι αρκετά επίσημο για την περίσταση όμως το ατόπημα είναι μικρότερο σε σχέση με την δημόσια διαπόμπευση ανηλίκων. Τα περισσότερα κορίτσια σ’ αυτή την ηλικία ή δεν έχουν ακόμα επίγνωση της σεξουαλικότητάς τους και δεν καταλαβαίνουν τι το αισχρό έχει ο μηρός τους ή έχουν περάσει στη φάση που θέλουν να τραβήξουν τα βλέμματα των αγοριών. Δεν υπάρχει λόγος να γίνονται πρωτοσέλιδα με αυτό το θέμα, γιατί το μη αποδεκτό ντύσιμο δεν σημάνει καταδίκη στις μέρες μας.

Σεξισμός είναι να κρίνονται οι γυναίκες βουλευτές με βάση το makeup και τα μαλλιά. Υπάρχουν ένα σορό πολιτικοί λόγοι για να αγαπήσεις ή να μισήσεις τη Μέρκελ, αλλά το «μαλλί playmobil» δεν είναι ένας από αυτούς. Κι όταν βλέπεις μια εντυπωσιακή γυναίκα σε διευθυντική θέση, αν σκεφτείς πως πήρε την θέση με ανήθικο τρόπο, τότε αναπαράγεις το φαινόμενο.