– Ή άλλαξε σταθμό ή κλείσε το ραδιόφωνο! Τώρα!
– Γιατί ρε Κώστα; Ωραίο τραγούδι είναι.
– Το μισώ! Ειδικά εκεί που λέει «γιατί δεν τους αντέχω, ζευγαρωμένους κι εγώ να μην έχω», πραγματικά δεν το αντέχω.
– Να μην έχεις τι;
– Να μην έχω έναν άνθρωπο να γείρω. Βαρέθηκα, κουράστηκα τόσα χρόνια μόνος μου. Πραγματικά.
– Γιατί είσαι άνθρωπος «θήκη με οδοντογλυφίδες» και όχι «αλατοπιπεριέρα» για αυτό δεν αντέχεις.
– Τι είμαι;
– Θήκη για οδοντογλυφίδες είσαι. Που πωλείσαι πάντα μονάδα στα μαγαζιά, είσαι πάντα μονάδα στα τραπέζια, σκέτος. Σε αντίθεση με τους ανθρώπους «αλατοπίπερο» που πωλούνται και τοποθετούνται πάντα σετάκι.
– Σωστά. Σπάνια βλέπεις αλατιέρα χωρίς πιπεριέρα. Ενώ Οδοντογλυφιδιέρα; Πάντα μόνη της είναι. Ασετάριστη.
– Ναι. Γιατί ο κόσμος χωρίζεται στους ανθρώπους «αλατοπιπεριέρες» και στους ανθρώπους «οδοντογλυφιδιέρες». Στους ανθρώπους που είναι πάντα σετ, ζευγάρι, δυάδα, στο τραπέζι, στο σούπερ-μάρκετ, στην παραλία, στο σινεμά, στο μπαρ, στην ζωή και σε εκείνους που είναι πάντα μόνοι τους, μονάδα, στο τραπέζι, στο σούπερ-μάρκετ, στην παραλία, στο σινεμά, στο μπαρ, στην ζωή.
– Ναι, αλλά δεν το θέλω που είμαι «Οδοντογλυφιδιέρα». Θέλω να είμαι «αλατοπιπεριέρα». Κουράστηκα να μην σετάρομαι. ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΡΩ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΟΔΟΝΤΟΓΛΥΦΙΔΙΕΡΑ.
– Έψαξες;
– Ε δεν έψαξα; Δεν ψάχνω; Και τι βρίσκω; Βλέπεις τι βρίσκω.
– Βρίσκεις «οδοντογλυφιδιέρες». Που και εκείνες έμαθαν ή συνήθισαν να είναι έτσι. Ασετάριστες, στην άκρη του τραπεζιού. Αλλά και όταν βρίσκεις «αλατιέρα» ή «πιπεριέρα» τι να σε κάνει και τι να την κάνεις όταν παραμένεις «Οδοντογλυφιδιέρα»;
– Σωστά. Δεν κάνουν σετ αυτά τα δύο. Αλλά ξέρεις κάτι; Κάποιες φορές προσπάθησα να γίνω «αλατιέρα» αλλά η «πιπεριέρα» δίπλα μου με έπνιγε.
– Γιατί δεν της έδωσες χώρο και χρόνο.
– Τι χώρο να δώσω; Αφού αυτά πάνε μαζί, δίπλα δίπλα.
– Δίπλα δίπλα, όχι κολλητά, μην υπερβάλλεις.
– Έστω. Και αυτό το «δίπλα δίπλα» πολλές φορές με πνίγει. Δεν το αντέχω για πολύ.
– Άρα αυτό δεν αντέχεις. Το «δίπλα δίπλα». Όχι τους ζευγαρωμένους.
– Μα θέλω να είμαι ζευγαρωμένος. Αλλά θέλω να είμαι και «οδοντογλυφιδιέρα».
– Εξ ορισμού όμως η «Οδοντογλυφιδιέρα» είναι μόνη της.
– Κι άμα δεν θέλει να είναι μόνη της;
– Γίνεται κάτι άλλο.
– Κι άμα δεν μπορεί ούτε να είναι «Οδοντογλυφιδιέρα» αλλά ούτε να είναι και «αλατοπιπεριέρα»; Δεν υπάρχει ενδιάμεσο;
– Ναι. Τα άνοστα φαγητά που δεν κολλάνε στα δόντια.
– Βολικό και υγιεινό ακούγεται. «Τιιιιι θέλω εγώ με τις αλατοπιπεριεεεεεεέρες;»
– Οι «οδοντογλυφιδιέρες» όμως μένουν στο ντουλάπι. Μέχρι να τις αναζητήσει κάποιος για λίγο, για όταν τις έχει ανάγκη να τις χρησιμοποιήσει και να τις ξαναβάλει στο ντουλάπι.