Λένε συνήθως πως όταν πίνει κανείς αλκοόλ, λέει τις μεγαλύτερες αλήθειες. Κάτι τέτοιο θα πίστευε και ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ, ο βραβευμένος με Νόμπελ Αμερικανός συγγραφέας. Η περιπετειώδης ζωή του αποτελεί μέχρι και σήμερα αντικείμενο ενδιαφέροντος και έρευνας. Έζησε σε μια από τις σημαντικότερες για την Αμερική εποχές, την περίοδο του Αμερικανικού Ονείρου και ανήκει μαζί με άλλους λογοτέχνες και στοχαστές της εποχής του, στη λεγόμενη «Χαμένη Γενιά». Μια γενιά που κάθε άλλο παρά “χαμένη” είναι, καθώς οι ιδέες του τότε επηρεάζουν ακόμη και το σήμερα.
“Δεν μπορείς να ξεφύγεις από τον εαυτό σου μετακινούμενος από το ένα μέρος στο άλλο.”
Ο ήλιος ανατέλλει ξανά, 1926
Ο Χέμινγουεϊ προκάλεσε, απασχόλησε, αλλά άφησε πίσω του σπουδαία έργα. Λέγεται ότι η σχέση εξάρτησής του με το αλκοόλ ξεκίνησε μόλις από τα 15 του χρόνια. Ένας άνθρωπος που βίωσε και τον Α΄ και τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο από πολύ κοντά, καθώς και άλλες πολεμικές συρράξεις ανά τον κόσμο ως ανταποκριτής των μέσων ενημέρωσης, έχει βιώσει σίγουρα εμπειρίες που δύσκολα ξεχνά κανείς. Παρά τους τέσσερις γάμους του, η πραγματική “μούσα” του στη ζωή παρέμεινε το αλκοόλ. Μόνο έτσι ήταν ικανός να ξεχνά αρκετά ώστε να δημιουργήσει, αλλά όχι τόσο ώστε να μην ξέρει τι να πει. Και κάπως έτσι κρατούσε τις δικές του ισορροπίες.
“Πάντα να κάνετε νηφάλιοι αυτά που λέτε ότι θα κάνετε μεθυσμένοι. Αυτό θα σας διδάξει να κρατάτε το στόμα σας κλειστό.”
Στους χαρακτήρες των έργων του δίνει συχνά αυτοβιογραφικές διαστάσεις, με έμπνευση από τις δικές του εμπειρίες. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν μια ιδιαίτερη σχέση πάντοτε με το αλκοόλ. Ο ίδιος μάλιστα είχε δηλώσει κάποτε χαρακτηριστικά: «Πίνω για να κάνω τους άλλους ανθρώπους ενδιαφέροντες». Για πολλούς η συμπεριφορά του και τα σχόλιά του ήταν πάντα κυνικά και καυστικά. Εγώ μάλλον θα συμφωνήσω με τους εναπομείναντες που θεωρούν ότι ήταν η άμυνά του απέναντι σε αυτόν τον σκληρό ρεαλισμό που τον περιέβαλλε.
“Ο κόσμος είναι ένα τέλειο μέρος για το οποίο αξίζει να παλέψεις και μισώ το ότι θα πρέπει να τον αφήσω κάποια στιγμή.”
Για ποιον χτυπά η καμπάνα, 1940
Μια άμυνα, όμως, που τελικά δεν τον προστάτεψε όσο περίμενε. Πέρα από τη χρήση του αλκοόλ, ο Χέμινγουεϊ τα τελευταία χρόνια της ζωής του πάλεψε με την κατάθλιψη και την παράνοια. Έτσι, το 1961 έδωσε το τέλος που εκείνος ήθελε στη ζωή του. Όπως έκανε πάντα και με τα έργα του.
“ Ποτέ μην ταξιδεύετε με κάποιον που δεν αγαπάτε.”
