Θυμάσαι τότε στο δημοτικό που οι φίλοι σου είχαν βάλει σιδεράκια και επειδή ήταν uber-cool έπρεπε να βάλεις και εσύ; Ή μήπως θυμάσαι καλύτερα την εποχή που στο γυμνάσιο ήταν hype τα γυαλιά οράσεως; Τίποτα από τα δύο δε χρειαζόσουν και εσύ τότε έκλαιγες και οδυρόσουν σαν μικρό κοράσιον που του πήραν το γλυκό. Μεταξύ μας κάτι τέτοιο συνέβαινε. Μετά μεγάλωσες, άρχισαν να θολώνουν οι γραμμές στα βιβλία και άρχισες να μην ξεχωρίζεις στο chat αν σου λέει ο καλός σου “σε αγαπάω” ή “άστο μωρέ καλύτερα”. Πείστηκες πως φταίνε τα μάτια σου, και πολύ καλά έκανες. Πήγες στο γιατρό και ναι! Έφταιγαν! Οι πρώτες στιγμές είναι σίγουρα θολές.

Ερώτηση στο γιατρό: Όταν διαβάζω, όταν βλέπω τηλεόραση, στο λάπτοπ και στην οδήγηση είπατε;

Διευκρίνηση στο κατάστημα οπτικών: Καλησπέρα ήρθα να δω γυαλιά οράσεως, πρώτη φορά φοράω ξέρετε και είμαι λίγο μπερδεμένη. Μη νομίζουν οι άνθρωποι ότι είσαι και από αυτές που έχουν πρόβλημα.

Αποδοχή και άρνηση μαζί: Μαμά, κολλητή ανοίξτε face-time, στους υπόλοιπους μια ψαγμένη σέλφι και καλά ανεπιτήδευτη. Snapchat ε; Ρε σεις μου πάνε, και εκείνα τα γράμματα ουάου φαίνονται πολύ καλύτερα. Τόσο καιρό ζούσα μέσα σε μια πλάνη. Αν όμως πάθω εξάρτηση και χωρίς αυτά δε βλέπω τίποτα; Αν κάποτε τα ξεχάσω; Αν το επόμενο βήμα είναι η τύφλωση;

Αναγνώριση ότι είσαι σέξι: Τέλεια, θα μπορούσα πλέον με σιγουριά να πω ότι τα γυαλιά είναι το pilates χωρίς καθόλου κούραση. Αισθάνεσαι ήδη πιο ανανεωμένη. Bρε λες τζάμπα να ανανέωσες το γυμναστήριο και η λύση να κρυβόταν στα καινούργια σου γυαλιά;

Και μετά ήρθε η αγάπη: Ο γιατρός μου είπε ότι δε τα χρειάζομαι εκτός σπιτιού. Σήμερα θα τα βάλω γιατί με κάνουν πιο σοφιστικέ. Ναι αλλά τα κορίτσια θα με κοροϊδέψουν. Έλα μωρέ, δεν πειράζει για μια φορά μόνο.

Και μετά ήρθε η ανάγκη: Τι τα κάνουν και αυτοί οι καθηγητές τόσο μικρά τα γράμματα στο power point. Υπόσχομαι στον εαυτό μου ότι θα τα έχω μαζί μου γιατί μου χρειάζονται. Είπες, και τα γυαλιά γέλασαν, γιατί τα γυαλιά ξέρουν.