Άνθρωποι και ανάγκες που αλλάζουν, εγωισμός που δεν ελέγχεται, ισορροπίες που χάνονται, καθημερινότητα που σε πνίγει.  Nιώθεις πως ζεις μια καθημερινότητα που δεν σας αξίζει και θες να αλλάξει το σκηνικό αμέσως. Και κάπου εκεί είναι που έρχεται το ερώτημα «Τώρα τι κάνουμε ταίρι μου;;». Καταρχάς οι βαθιές ανάσες είναι απαραίτητες για την θολούρα του μυαλού, και να αποφύγετε τα νεύρα και τους καυγάδες – όσο γίνεται. Προσπαθήστε να δείτε λίγο καθαρά την κατάσταση ώστε να παρθεί η σωστή απόφαση. Τι είναι σωστή απόφαση θα μου πεις τώρα;  Έλα μου ντε. .Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως υπάρχουν δύο φιλοσοφίες, αυτή του  βαθιά ρομαντικού που λέει πως ‘όλα θα τα ξεπεράσουμε μαζί δεν έχεις να πας πουθενά’ και η φιλοσοφία του βαθιά συνειδητοποιημένου που λέει ‘ok let’s make a break’.  Σαν πρώτο άκουσμα ακούγεται πως στην δεύτερη παραδίδεις τα όπλα ενώ στην πρώτη το παλεύεις.

Στην φιλοσοφία του βαθιά ρομαντικού  ανήκουν φυσικά οι ρομαντικούληδες, ή αλλιώς οι αγωνιστές της Αγάπης, που δεν πιστεύουν στα οn – off της σχέσης, και έρχονται να σου πουν πως διάλειμμα κάνουν μόνο τα δημοτικά και αν αυτό ειπωθεί στη σχέση σημαίνει αυτόματα και officially χωρισμός. Πως άμα παρθεί η απόφαση να μην βλέπεστε, ήρθε το τέλος.  Πως πρέπει να χρησιμοποιήσετε το μαγικό ραβδί της Αγάπης και να αντιμετωπίζεται μαζί τις δυσκολίες και ότι και να γίνει , να παλεύεις γι’αυτό που λέγεται Έρωτας αγνοώντας …την πραγματικότητα (;). Αυτό όμως, αλήθεια, πώς και για πόσο μπορεί να σταματήσει τον πόλεμο των συναισθημάτων μας; Πόσο εύκολο είναι λύσει το πρόβλημα, πόσο αληθινοί είμαστε και πόσο αντέχετε συναισθηματικά αυτό; Και πού πουλάνε αυτό το ραβδί τέλος πάντων;

Και τώρα ας έρθουμε  λίγο down on earth! Προβλήματα, άγχος, ρουτίνα,φταις εσύ-όχι εσύ. Μερικές φορές μπερδεύουμε τον ορισμό του «εμείς» ξεχνώντας ποιοι πραγματικά είμαστε, ποια είναι τα δικά μας θέλω, οι δικές μας προτεραιότητες και τι θέλουμε από αυτή τη σχέση..και κάπου εκεί πέφτουμε στην παγίδα, χάνεται ο έλεγχος και μπερδευόμαστε. Η δεύτερη φιλοσοφία λοιπόν, λέει πως  για ένα χρονικό διάστημα δεν συναντιόμαστε και αφιερώνουμε χρόνο για εμάς.  Αφουγκραζόμαστε τα θέλω μας, τις ανάγκες μας, και επεξεργαζόμαστε τα λάθη που σίγουρα έχουμε κάνει. Βγαίνουν συναισθήματα στην επιφάνεια που έχουμε να νιώσουμε καιρό για τον άλλο… μπορεί και όχι, και αυτό είναι κάτι που πρέπει να προβληματίσει το μυαλό.  Ξεκαθαρίζει το τοπίο, αν σε αυτή τη σχέση είμαστε γιατί νιώθουμε πράγματα για τον άλλον, αν απλά συνηθίσαμε, ή αν είναι η ανάγκη μας για συντροφικότητα που μας κρατάει…ε, κάπου εκεί είναι που θα πάρεις την απόφαση αν αυτή η σχέση μπορεί να σωθεί κι αν αξίζει πραγματικά.

Οποιαδήποτε κουτσουκέλα θα χρησιμοποιηθεί εναντίον σου. Να τονιστεί αυτό-ευχαριστώ.

Και στις δύο περιπτώσεις θα ρθει η στιγμή που θα νιώσεις μοναξιά..κράτα καλά, όλα άλλωστε για κάποιο λόγο δεν λένε πως συμβαίνουν;

So, to be on a break or not to be?

Και μια ερώτηση γιατί δεν έχω κάνει σήμερα… τελικά σε ποιά από τις δύο φιλοσοφίες παραδίδεις τα όπλα; Δεν έχω καταλάβει.

LOVE and LIVE people