Ένα ωραίο απόγευμα πριν μερικές μέρες, παρέα με την αγαπημένη συνάδελφο και φίλη Κλαίρη, ξεκλέψαμε λίγο χρόνο επιτέλους και βρεθήκαμε στο Ipitou Bar. Κάπου μεταξύ του μοχίτο της και της παλόμας μου – δια χειρός Γιάννη και Διόνυση– συναντήσαμε τον Βαγγέλη Θανασάκη, έναν old school bartender που μπορείς να τον πεις και το “κακό αγόρι” των Β.Π. Η Κλαίρη, γνωστή για το καυστικό της χιούμορ και απόψεις, δεν άντεξε και επέμενε να τον ρωτήσουμε επιτέλους κάποια πράγματα που σκεφτόμασταν εδώ και καιρό.
-Πώς βρέθηκες στα μπαρ;
Παιδί των 80s, το 1989 περνάω στο Πάντειο στο τμήμα Δημόσιας Διοίκησης αλλά έχοντας κολλήσει το μικρόβιο της δημοσιογραφίας παρακολουθώ από μόνος μου το τμήμα των ΜΜΕ. Το 1995 έρχεται και η πρόταση για ρεπορτάζ στον σταθμό της ΕΡΑ 2 στο ραδιόφωνο, μετά στο κανάλι 5 κλπ. Έβγαινα βράδια και είδα ότι τα χειρότερα πάρτυ είναι πιο καθαρά από τον χώρο της δημοσιογραφίας. Ξεκινάω το 1999 στα Flocafe και παράλληλα στην Πάρο τα καλοκαίρια. Το 2002 επίσημα πλέον “χρίζομαι” μπάρμαν στην Πάρο.
-”Στρατόπεδα” υπάρχουν; Καλοί και κακοί;
Ναι, υπάρχουν καλοί και κακοί όπως παντού, άρα υπάρχουν και στρατόπεδα και κλίκες. Δεν κρίνω κάποιον εξ όψεος, αλλά ο “κακός” φαίνεται συνήθως από την αρχή.
-Με την στοχευμένη κριτική και τα όρια τι γίνεται;
Αν πάρεις τα social media σοβαρά, θα πάρεις και την κριτική στα σοβαρά.. Καταδικάζω την αλαζονεία και το παπατζιλίκι και το κάνω και χιουμοριστικά για να σπάσω πλάκα. Υπάρχουν σοβαροί μπάρμεν που είναι ήσυχοι.. δεν “ακούγονται” καν.. Η κριτική γίνεται μπας και πάρουν χαμπάρι οι νεότεροι και όχι τόσο για να βελτιωθεί το ίδιο το πρόσωπο.
-Ο πελάτης ξεγελιέται;
Όχι, πλέον ο πελάτης δεν ξεγελιέται, έχει εκπαιδευτεί θέλοντας και μη. Το βλέπω από τους νεαρούς που έρχονται στο μπαρ που εργάζομαι και το 80-90% από αυτούς ξέρει τι θα πιει πλέον.
-Παρεξηγήσεις πάνω στη δουλειά υπάρχουν; Πώς τις αντιμετωπίζεις;
Οι αντιδράσεις στο μπαρ είναι έντονες, ειδικά πάνω στη πίεση και είναι φυσιολογικές. Δεν πρέπει να τις παίρνουμε και τόσο στα σοβαρά όμως, με ένα σφηνάκι το ξεπερνάμε και συνεχίζουμε!
-Νέες τάσεις και εξέλιξη του χώρου.
Θα έλεγα επιστροφή στα παλιά και στις καλές πρώτες ύλες. Αυτά που πουλάνε είναι τα κλασικά και οι παραλλαγές τους, παρθενογένεση δεν υφίσταται πλέον, το να δημιουργήσεις μια ωραία γεύση αν έχεις το μεράκι θα το καταφέρεις.
-Θα καθόσουν να ανταλλάξεις απόψεις με κάποιον από το αντίπαλο “στρατόπεδο”;
Ναι,θα έλεγα ότι είχα να πω. Το έχω κάνει πολλές φορές στο παρελθόν!
-Τι καθορίζει έναν καλό μπάρμαν;
Είναι πολλά συστατικά μαζί. Το βασικό είναι η όρεξη. Σκέτες γνώσεις δεν φτάνουν.. Εξάλλου το μπαρ είναι ένα ‘καταφύγιο’ ανθρώπων. Επικοινωνία και χαμόγελο.
-Δικαιούται ένας νέος στον χώρο να διδάσκει ή να κάνει σεμινάρια;
Δικαιούται εφόσον το επίπεδό του είναι καλό. Αυτό που διαφέρει μόνο είναι η μεταδοτικότητα και η πραγματική «γνώση» του αντικειμένου, που ο πιο έμπειρος σαφώς και τη κατέχει περισσότερο. Υπάρχει μια ξαφνική έπαρση των νέων την οποία κατακρίνω.
-Έχει μέλλον το μπαρ ή έχει φτάσει “ταβάνι”..;
Υπάρχουν ακόμα περιθώρια εξέλιξης αλλά δεν μπορώ να προβλέψω αν θα είναι τώρα ή μετά από ύφεση και ίσως μετά από ένα “ξεκαθάρισμα” ανθρώπων που δεν θα έπρεπε να είναι κάν στο χώρο και τον υποβαθμίζουν.
-Αγαπημένο μπαρ..;
Guru Bar – το θρυλικό!
Ο Βαγγέλης είναι αρκετά παλιός στον χώρο και σίγουρα έχουμε να ακούσουμε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα από αυτόν. Θα τον βρεις πίσω από τη μπάρα του Karamuza bar στο Μαρούσι και το καλοκαίρι σε κάποια παραλία της Πάρου.
