Η τεμπελιά θεωρείται αρνητική όταν όλοι γύρω σου είναι πάντα παραγωγικοί. Η ανάγκη σου για ξεκούραση θεωρείται πολυτέλεια και ίσως περιττή.

Σε έναν κόσμο που συνεχώς κινείται, το να κάνεις μία παύση είναι σφάλμα. Η παύση αυτή είναι τεμπελιά και αυτή με τη σειρά της είναι κάτι που μαθαίνεις να αποφεύγεις από παιδί. Μαθαίνεις πως για να πετύχεις το στόχο σου χρειάζεται σκληρή δουλειά, συνεχή προσπάθεια, κανένα περισπασμό. Αυτή η τακτική δεν μπορεί να έχει αποτέλεσμα για πάντα όμως.

Και κάπως έτσι φτάνεις στο burnout

Η επαγγελματική εξουθένωση είναι το αποτέλεσμα όλων εκείνων των προειδοποιήσεων που έστελνε το μυαλό και το σώμα σου τόσο καιρό. Είναι το πόρισμα όλων εκείνων των φορών που αγνόησες την ανάγκη σου για λίγη τεμπελιά.

Ο όρος laziness lie αναφέρεται σε αυτή ακριβώς τη συνήθεια σου να απορρίπτεις την αναγκαία τεμπελιά από τη ζωή σου. “Είναι η τάση να νιώθεις πως δεν κάνεις ποτέ αρκετά, ρίχνοντας έτσι τον εαυτό σου σε υπερβολικά πολλή δουλειά”.

Συμβαίνει κάτι το παράδοξο με όλο αυτό όμως. Αντί να πάρεις ρεπό, κάνεις υπερωρίες. Λες ναι σε προτάσεις που θέλεις πολύ να πεις όχι.  Αντί να κοιμηθείς μία ώρα παραπάνω, πίνεις περισσότερο καφέ. Σπρώχνεις τον εαυτό σου στα όρια του αρκεί να μην πέσεις στην παγίδα της τεμπελιάς.

Και γιατί να μην πέσεις;

Άκουσε το σώμα και το μυαλό σου. Όταν νιώθεις πως δεν θέλεις να κάνεις κάτι, δεν είσαι τεμπέλα. Είσαι απλά κουρασμένη.

Και αξίζεις ένα ρεπό. Ακόμη και αυτό το ρεπό είναι μίας ώρας. Γέμισε το χρόνο αυτό με κάτι που απολαμβάνεις να κάνεις. Βγες για περπάτημα, μίλα με κάποιον φίλο σου, κοιμήσου από νωρίς.

Μην κατηγορείς τον εαυτό σου. Δεν είσαι αυτόματο μηχάνημα.

Έχεις ανάγκες και συναισθήματα που δεν εκπληρώνονται μόνο με αυστηρά μέτρα και σταθμά. Αν νιώθεις πως δεν έχεις άλλη ενέργεια να κάνεις κάτι, ξεκουράσου. Δεν χάνεις χρόνο, δεν μένεις πίσω. Αντίθετα, γεμίζεις τις μπαταρίες σου για να συνεχίσεις τη διαδρομή σου.