Από εμπειρία στο λέω: Βολεύει να χωρίζεις στο τέλος της εβδομάδας γιατί δίνεις στον εαυτό σου διορία δύο μέρες να το ξεπεράσεις και να πιάσεις τη νέα εβδομάδα με νέα διάθεση.

Μπορεί να χαραμίσεις ένα σαββατοκύριακο, δεν αντιλέγω είναι κρίμα, αλλά αν είσαι πειθαρχημένη στο πλάνο σου, όπως εγώ, τότε την Κυριακή το βράδυ θα πίνεις ανέμελη την μπύρα σου στη Μαβίλη και η μόνη σου έννοια θα είναι πως θα απαλλαγείς από τις τύψεις για όλα όσα έφαγες.

Μια ισορροπημένη δίαιτα χωρισμού για δύο ημέρες πένθους περιλαμβάνει ένα κουτί νουτέλα, δύο πίτσες, πατάτες με τσένταρ και μπέικον, πατατάκια, παγωτό, πολύ παγωτό και καθόλου αλκοόλ. 

Παρασκευή βράδυ

Δε ξέρω που σε βρήκε το κακό, έχουν πολλή φαντασία οι άνθρωποι όταν χωρίζουν. Υπάρχουν ιστορίες με post its, με chat, με τηλέφωνο, sms ή άβολα ραντεβού. Μπορεί να συμβεί στον δρόμο ή στο αυτοκίνητο. Μπορεί και στο σπίτι. Δεν έχει πια σημασία ο τρόπος, οι σύγχρονοι άνθρωποι τα έχουμε ξεπεράσει αυτά. Αυτό που μας νοιάζει είναι να προλάβεις το σούπερ μάρκετ ανοιχτό. Προμηθεύσου πατατάκια, σοκολάτες, νουτέλα, αναψυκτικά και παγωτό. Πήγαινε σπίτι, βάλε όσα αγόρασες σε σειρά πάνω στον πάγκο και ζήσε το απόλυτο κλισέ: Πιάσε τα μαλλιά σου κότσο, βάλε πυτζάμες ή φόρμες και Ed Sheeran για μουσική. Κλάψε -δεν είναι προαιρετικό-. Κλάψε με λυγμούς.

Salty and crunchy, please

Τα κλάματα και όλο αυτό το δράμα θα σου φέρει πείνα. Θεωρητικά σ’ αυτό το στάδιο είσαι πολύ χάλια,  το στομάχι σου είναι κόμπος, η πείνα είναι πλασματική μη παραγγείλεις. Ανακάτεψε σε ένα μπωλ πατατάκια με γαριδάκια, άνοιξε μια κόκα κόλα και κάτσε στο μπαλκόνι. Σκέψου ότι τώρα θα ήσασταν μαζί βλέποντας κάποια βαρετή ταινία και θα σας έπαιρνε ο ύπνος στον καναπές από τις 23.30. Πιο ιδανικά θα κανονίζατε να βγείτε, θα πηγαίνατε στο ίδιο μπαρ που πηγαίνετε τα τελευταία χρόνια, θα βλέπατε τους ίδιους ανθρώπους και θα λέγατε τα ίδια πράγματα. Φάε. Φάε κούκλα μου να ξεσπάσεις.

Κάπου εδώ θα ζήσεις την ποιητική στιγμή ότι τα πατατάκια είναι αλμυρά σαν τα δάκρυα της λύπης σου και θα επιβεβαιώσεις ότι η ποίηση έχει πάντα την απάντηση για όλα τα συναισθηματικά μας κενά. Φάε.

Σάββατο πρωί

Δεν σε νοιάζει να ξυπνήσεις και πολύ πρωί, βασικά δε σε νοιάζει τίποτα. Χώρισες μόλις το προηγούμενο βράδυ.

Nutella

Ξεκίνα με μια φέτα ψωμί με νουτέλα. Αν δεν σου πέσει η φέτα από την ανάποδη αντάμειψε τον εαυτό σου με δύο γενναίες κουταλιές από την σοκολατένια κρεμώδη απόλαυση. Πιες ένα ποτήρι νερό και άνοιξε τα παντζούρια. Βγάλε τα σεντόνια που κοιμήθηκε ο προκομμένος και πλύνε τα μαζί με πετσέτες και λοιπά στους 90 βαθμούς να πεθάνουν όλα τα μικρόβια και οι αναμνήσεις. Μη ποτίσεις τα λουλούδια, δεν ταιριάζει με το δράμα σου και βάλε καφέ. Πολύ καφέ. Όσο πίνεις τον καφέ μπορείς να φας πατατάκια που έμειναν από χτες μαζί με νουτέλα.

Σάββατο απόγευμα

Προφανώς συνεχίζεις να είσαι με τα ίδια ρούχα από το προηγούμενο βράδυ. Παρήγγειλε δύο πίτσες με ό,τι θες. Άφησε tip πέντε ευρώ στον νεαρό. Χώρισες και δεν υπολογίζεις τίποτα. Όλα εδώ θα μείνουν. Όσο βλέπεις ταινίες και σειρές δε σε απασχολούν τα social media. Δε υπάρχουν για σένα. Το ψηφιακό αποτύπωμα σου θα ξεθωριάσει. Έστω για δύο μέρες. Είσαι αποφασισμένη. 

Πίτσα

Έχει πάνω της τα πάντα. Εσύ και η πίτσα έχετε ένα κοινό απόψε, είστε το ίδιο ανελέητες. Ανάμεσα στα τυρένια τρίγωνα κομμάτια αντηχούν οι σκέψεις σου: ”Που να είναι τώρα; Τον μισώ. Ας μην τον είχα γνωρίσει ποτέ. Αν έμενα με τον Δημητράκη (από το Γυμνάσιο) τώρα θα είχαμε τρία παιδιά, θα πηγαίναμε τις γιορτές στο πατρικό του στο Γαλάτσι και θα έλεγα ”μη σηκώνεστε μητέρα, θα φέρω εγώ το σατζίκι”. ΦΑΕ. Φάε χριστιανή.

Σάββατο μεσάνυχτα

Έχεις δει όσες ταινίες αντέχει ένας homo sapiens και κάτι παραπάνω. Είσαι μια χωρισμένη όχι ο Κουτσογιαννόπουλος. Η πρόταση μου είναι να σπάσεις όλη αυτή την κουλτούρα με λίγη Άντζελα Δημητρίου και ”Φωτιά στα Σαββατόβραδα”. Δε ξέρω πόσες ευκαιρίες θα έχεις στη ζωή σου να βιώσεις πραγματικά τους στίχους ενός πραγματικά καψούρικου τραγουδιού.

Παγωτό

Ξέρεις, δε θα σου μάθω εγώ. Μεγάλο κουτάλι κατευθείαν στο μπολ του παγωτού και μεγάλες κουταλιές που παγώνουν το μυαλό σου. Η επιστήμη εκ παραδρομής δεν έχει συνδέσει μέχρι σήμερα το παγωτό με την παγωμένη καρδιά των πρώην μας. Την ώρα που θα σκεφτείς να βάλεις στο μισοφαγωμένο παγωτό σαντιγί και τριμμένα μπισκότα θα είναι και η ώρα που να αναδειχθεί ο πραγματικός νικητής αυτού του χωρισμού. Εσύ. 

Είναι η ώρα που όπως είσαι με τις φόρμες ή τις πυτζάμες και με τα μαλλιά ανακατεμένα θα πας στην καντίνα για να φας βρώμικο. Και αυτός είναι ο πάτος αυτού του χωρισμού. Πάρε μια κουβέρτα και κάτσε στο μπαλκόνι σου. Κλάψε για μια τελευταία φορά και θυμήσου όλες τις ωραίες σας στιγμές. Μετά θυμήσου όλα του τα ελαττώματα. Μη αφήνεις το μυαλό σου να παρασύρεται από σκέψεις ”αχ οι πλάτες του, έκανε χρόνια κολύμβηση”, ”αγαπούσα τη φωνή του όταν μου έλεγε καλημέρα”, ”ήξερε από μουσική και είχε πάντα τις καλύτερες ιδέες για διακοπές”, ”ποιος θα κατεβάζει τώρα τα σκουπίδια;”. Κάνε φόκους στις ξινές κολλητές του, στα βράδια που δεν σου έστελνε καληνύχτα και στις ώρες που έχασες με το να σιδερώνεις καρώ πουκάμισα.

Την ώρα που θα ξημερώνει η Κυριακή, όταν εσύ θα είσαι στο μπαλκόνι με την κουβέρτα σου, βλέποντας την Ανατολή, την ίδια ώρα που η μαμά του Δημητράκη, η παρολίγον πεθερά σου, θα βάζει το λουλουδάτο μαντιλάκι της για να πάει στην Κυριακάτικη Λειτουργία, την ώρα που οι ανθοπώλες θα ανοίγουν τα ρολά και βγάζουν έξω τα καλάθια με τα λουλούδια εσύ θα καταλάβεις πως φτάνει με αυτόν τον χωρισμό. Και με το φαγητό. Ίσως μόνο λίγη κρύα πίτσα και μερικά πατατάκια, με λίγο παγωτό για πρωινό. Και μετά τέλος. Κρίμα να τα πετάξεις.