Μια νέα έρευνα που διεξήχθη από την Origin, έναν πάροχο φυσικοθεραπείας για το πυελικό έδαφος και το σύνολο του σώματος των γυναικών, επικεντρώθηκε σε γυναίκες της χιλιετίας, ηλικίας 18 έως 59 ετών, αποκαλύπτοντας ένα χάσμα γενεών στην υγεία της πυέλου. “Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, τα προβλήματα του πυελικού εδάφους δεν επηρεάζουν μόνο τις γυναίκες σε μεταγενέστερα στάδια της ζωής. Τα ποσοστά μεταξύ των millennials ήταν είτε υψηλότερα είτε ίσα με εκείνα της Gen X”, εξηγεί η Carine Carmy, συνιδρύτρια και διευθύνουσα σύμβουλος της Origin, συζητώντας τα ευρήματα της μελέτης.ου
Η μελέτη της εταιρείας που δημοσιεύθηκε και διεξήχθη σε συνεργασία με τον γίγαντα της έρευνας αγοράς Ipsos, διαπίστωσε ότι 8 στις 10 γυναίκες, πολλές από τις οποίες είναι millennials, αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας της πυέλου. Η μελέτη έρχεται να καλύψει ένα μεγάλο ερευνητικό κενό. “Τα δεδομένα γύρω από την υγεία των γυναικών, και ιδιαίτερα την υγεία της πυέλου, είναι ελλιπή”, προσθέτει η Carmy. Υπήρχαν επίσης προβλήματα με τον τρόπο που γινόταν ιστορικά η έρευνα. Το εύρος όσων έχουν μελετηθεί ήταν περιορισμένο και εξέταζαν την υγεία της πυέλου κατά τη διάρκεια μιας ζωής, αντί για μια χρονική στιγμή, γεγονός που καθιστά ανεπαρκή την κατανόηση του πώς επηρεάζει τις γυναίκες σε διαφορετικά στάδια.
Τι αποκάλυψε η μελέτη;
Η νέα έρευνα της Origin, αποκαλύπτει ότι οι millennials αντιμετωπίζουν υψηλότερα ποσοστά προβλημάτων της ουροδόχου κύστης σε σύγκριση με τη γενιά Χ, όπως η αίσθηση ότι πρέπει να ουρήσουν ξανά απανωτά και η δυσκολία να αδειάσουν πλήρως την κύστη τους. Επιπλέον, περισσότεροι από τους μισούς millennials αναφέρουν διαρροή ούρων όταν βήχουν, γελάνε ή ασκούνται, ενώ μεγαλύτερο ποσοστό των millennials σε σχέση με τους Gen Xers αντιμετωπίζουν πόνους κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής.
Η πιο συχνή αιτία για επαναλαμβανόμενες διαρροές μεταξύ των millennials είναι ο τοκετός (είτε κολπικός, είτε με καισαρική τομή), λέει η Michele McGurk, PT, πιστοποιημένη επαγγελματίας πυελικής αποκατάστασης και κλινική ειδικός στην υγεία των γυναικών. “Ο ουλώδης ιστός από το σχίσιμο ή την κοπή των μυών και των περιτονιών, θα αλλάξει την ακεραιότητα του κοιλιακού πυελικού κάνιστρου με αποτέλεσμα τη μη φυσιολογική κατανομή της πίεσης και την αδυναμία σύσπασης του βαθύτερου πυρήνα και των μυών του πυελικού εδάφους για την αποφυγή διαρροής”, λέει η McGurk.
Λόγω της χαλαρότητας των μυών, δραστηριότητες όπως η άσκηση, το άλμα, ο βήχας ή το φτέρνισμα μπορούν να οδηγήσουν σε διαρροή. Σύμφωνα με την Heather Irobunda, MD, πιστοποιημένη γυναικολόγο, μια προηγούμενη πτώση στη λεκάνη μπορεί επίσης να συμβάλει σε αυτό το ζήτημα. Αν και η έρευνα για το θέμα αυτό είναι περιορισμένη, θα μπορούσε να υπάρχει γενετική προδιάθεση, όπως προτείνει η Dr Irobunda: “Εάν η μητέρα, η αδελφή ή η θεία σας αντιμετώπισε προβλήματα διαρροής, είναι πιο πιθανό να το αντιμετωπίσετε και εσείς”. Ενώ οι ασκήσεις ενδυνάμωσης όπως οι Kegels μπορεί να είναι ευεργετικές, η McGurk τονίζει την αναγκαιότητα της αποκατάστασης του μυϊκού τόνου, της λειτουργίας και της συμμετρίας εκ των προτέρων.
Η επείγουσα ανάγκη και η συχνότητα της ουροδόχου κύστης που αντιμετωπίζουν οι millennials μπορεί να οφείλεται, εν μέρει, σε ερεθιστικούς παράγοντες όπως η καφεΐνη, το αλκοόλ, το νερό με σόδα και η σοκολάτα, λέει η McGurk, καθώς και στην ανεπαρκή πρόσληψη νερού και την παρατεταμένη καθιστική ζωή. “Η απομάκρυνση των ερεθιστικών παραγόντων μαζί με τεχνικές επανεκπαίδευσης της ουροδόχου κύστης, όπως η διαφραγματική αναπνοή τη στιγμή μιας ανώμαλης παρόρμησης, μπορεί να κάνει μεγάλη διαφορά”, λέει η McGurk. Η ίδια, δήλωσε ότι ο στόχος είναι να επανεκπαιδευτεί η ουροδόχος κύστη ώστε να ανέχεται μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα αποθήκευσης ούρων. Ένας λόγος για τον οποίο περισσότερες millennials αντιμετωπίζουν προβλήματα πλήρους εκκένωσης της ουροδόχου κύστης τους, θα μπορούσε να είναι το ιστορικό ουρολοιμώξεων, λέει η McGurk, οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν ουλές. Μια προσωρινή λύση για να βοηθηθεί η πλήρης εκκένωση της ουροδόχου κύστης, λέει, είναι να μετακινήσεις τη λεκάνη προς τα εμπρός και πίσω 5-10 φορές ενώ κάθεσαι στην τουαλέτα.
Οι συχνές ουρολοιμώξεις μπορεί επίσης να συμβάλλουν στον υψηλότερο αριθμό millennials που αντιμετωπίζουν πόνο κατά τη διάρκεια του σεξ, όπως εξηγεί η McGurk. Επισημαίνει επίσης άλλους παράγοντες όπως ο ερεθισμός που προκαλείται από χημικές ουσίες στα σαπούνια, η ενδομητρίωση, οι ορμονικές αντιδράσεις και καταστάσεις όπως η αιδοιοκολπίτιδα του αιδοίου, η οποία μπορεί να αναπτυχθεί σε νεότερες γυναίκες που παίρνουν το χάπι, οδηγώντας σε επώδυνη διείσδυση.
Επιπλέον, υπάρχει μια σημαντική ψυχική συνιστώσα. “Γνωρίζουμε ότι η σεξουαλική διέγερση και μερικές φορές ο χρόνιος πυελικός πόνος μπορεί να σχετίζεται με το συναισθηματικό στρες και την ψυχική υγεία”, λέει η Irobunda. “Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι τα θέματα υγείας επηρεάζουν την υγεία της πυέλου. Δυστυχώς, μερικές φορές βλέπουμε τα πυελικά ζητήματα μεμονωμένα”.
Γιατί το βιώνουν αυτό οι millennials;
Υπάρχει μια βαθιά σύνδεση μεταξύ του νου και του σώματος, και συγκεκριμένα της λεκάνης. Ο αυξημένος φόβος, το στρες και το άγχος μπορούν να εκδηλωθούν ως ένα σφιχτό πυελικό έδαφος. “Ξέρουμε ότι οι millennials σήμερα, ιδιαίτερα μετά τον κορωνοϊό, βιώνουν απίστευτα ποσοστά κατάθλιψης και άγχους”, προσθέτει η Carmy. Το στρες και το άγχος έχουν ισχυρή συσχέτιση με τη συχνότητα της ούρησης, λέει η McGurk και μελέτες το έχουν επιβεβαιώσει αυτό. Το να βιώνεις θέματα πυελικής υγείας, όπως η ακράτεια, μπορεί να προκαλέσει στις γυναίκες να αναπτύξουν άγχος, κάτι που η Irobunda βλέπει συχνά μεταξύ των ασθενών της. “Η ακράτεια των ούρων είναι κάτι που διδάσκουμε στα παιδιά και γίνεται εκνευριστικό όταν νιώθεις ότι υποχωρείς με αυτόν τον τρόπο και δεν μπορείς να το κρατήσεις”, προσθέτει.
Αυτό που η Irobunda βλέπει συχνότερα μεταξύ των millennials, είναι η προθυμία να συζητήσουν θέματα πυελικής υγείας και η συντονισμένη αναζήτηση λύσεων. Πολλά από αυτά τα προβλήματα υγείας της πυέλου δεν είναι καινούργια- αυτό που είναι καινούργιο είναι η διαφάνεια σχετικά με αυτά και η επιθυμία να αντιμετωπιστούν. “Αυτά τα ζητήματα ήταν γνωστά μεταξύ των γυναικών εδώ και γενιές, αλλά είτε εξομαλύνθηκαν είτε απορρίφθηκαν από την ιατρική κοινότητα και την κοινωνία. Τώρα όμως βρισκόμαστε σε ένα σημείο καμπής, όπου πράγματα που αποτελούσαν ταμπού, εισέρχονται πλέον ως αντικείμενο μελέτης”, λέει η Carmy.